Ook bij mij gaat het wel eens mis…

Ik kokkerel (en eet) graag. Maar denk niet dat het bij mij nooit mis gaat met de bereiding van gerechten. Zo maakte ik van de week Thaise kip met cashewnoten, en in de laatste minuut van de bereiding ging het mis. Ik had ‘snel-snel, even gauw- gauw’ het flesje Madeira uit de lade gepakt. Dacht ik... Toen ik het gerecht afbluste met de Madeira, dacht ik nog; ‘Wat een donkere kleur’…

Toen ik of het etiket van het kleine flesje keek, bleek ik niet de Madeira, maar de Crème de cacao gepakt te hebben… Gelukkig ongeveer maar 1 eetlepel verder in plaats van 2 en alleen in het midden van de pan gegoten, maar het was echt zonde van het gerecht.

Ik heb niet meer geroerd, en we hebben aan de zijkanten van de pan het gerecht er uit geschept. Daar kan ik verschrikkelijk van balen, helemaal omdat ik me heel erg op het gerecht had verheugd. Ik heb het ook wel eens gehad toen ik paprikapoeder nodig had, en in plaats daarvan de benodigde hoeveelheid chilipoeder op een gerecht had gestrooid. Ik hou van pittig, maar dit was een beetje te gek.

Vandaag heb ik een Indo-recept online gezet, mijn Babi Ketjap. Ik gebruik hiervoor hamlappen. Mijn moeder maakte dit altijd met speklappen. En hoewel ik van vet houd, vind ik flubberig en niet goed uitgebakken vet niet lekker. Wij eten hier vaak rijst bij, Sajoer Kool of Sambal Goreng Boontjes en vaak ook nog Frikadel Pan. De gerechten waar Je nu nog geen link aan kunt klikken, komen binnenkort online te staan. Bij veel Indo-recepten staat dat het voor 4 personen is, maar als je zoveel bijgerechten hebt, heb je voor 6-8 personen voldoende 😉. Niemand met honger de deur uit!

Het was weer een mooie week voor mij. Ik had voor Kerst als cadeau een cursus van het 'Aanspreken van grofwild' gevraagd, en die is afgelopen week van start gegaan. Daar heb ik weer een paar nieuwe mensen leren kennen, en ook weer oude bekenden gezien. Deze eerste cursusavond heb ik geleerd waar je zoal op kunt letten bij het aanspreken van edelherten. Dat blijkt nog (steeds) niet zo gemakkelijk te zijn, en je weet het pas zeker als je naar het gebit van het dier kunt kijken. Maar ja, dat is pas na het schot. Ik heb wel weer goede handvatten gekregen waar je op moet letten als het gaat om geslacht, maar vooral leeftijd enigszins aan te kunnen spreken. Ik had deze week ook met een vriendin afgesproken om ergens een hapje te gaan eten. Daar werden Schnitzels geserveerd die gebakken zijn in reuzel, waardoor je je echt even in Oostenrijk waant. Bij de koffie kregen we heerlijke Florentines, wat een feest!

Op zaterdag hebben we een WBE-brede  ganzendag gehad. Dat betekent dat je zoveel mogelijk jachthouders uitnodigt aan deze deel te nemen, zodat je zoveel mogelijk ganzen uit het veld kunt halen. Daar is goed gehoor aan gegeven, waardoor er een imposant tableau aan ganzen (en kraaien) was. Soof heeft samen met Belle hard gewerkt om alle ganzen binnen te krijgen. In ons polderlandschap met alle sloten is het bijna onmogelijk om zonder hond te werken. Met ons groepje jachthoornblazers hebben wij het wild doodgeblazen, waarna we gezamenlijk met de jagers hebben geluncht. Ik heb ganzen mee naar huis genomen, zowel om mee te oefenen met Fien als om panklaar te maken voor de rillette die ik binnenkort zal maken. In de middag ben ik even plat gegaan, die avond hadden wij een verjaardag/housewarming van een collega van mijn partner.

Onze kater Steven heeft een minder leuke week gehad. Hij is inmiddels ruim 15 jaar en het viel ons op dat hij mank liep. Ik kon geen gekkigheid ontdekken, en dacht dat hij zich misschien had verstapt bij het ergens van af springen. (Hij is niet de ‘lichtste’ kater.) Twee dagen later voelde ik wel een bult, dus toch maar even naar de dierenarts. Hij bleek een abces te hebben, dat wel opengemaakt moest worden om de troep er uit te krijgen. Dat zou vrijdag onder een roesje gebeuren, maar juist die ochtend was het uit zichzelf open gegaan, waardoor hij gelukkig weer mee naar huis mocht met een kuurtje. “Hij zal wel gevochten hebben”, zei de dierenarts. Maar ik denk eerder dat hij in elkaar gemept is door een kater uit de buurt. Onze Steven is namelijk totaal geen vechtersbaas, maar meer het ‘watje van de straat’. Het gaat intussen gelukkig weer goed met hem. Hoewel hem de antibioticum-pillen geven steeds lastiger wordt.

Nu het bijna Pasen is, zal ik vast een paar ideetjes voor je aanreiken. Natuurlijk leuke receptjes met ei, zalm en lamsvlees. Als soepje heb ik een Erwten-muntsoepje. Soepjes kun je een dag van tevoren maken, dat scheelt op de dag zelf weer een hoop tijd. Even een beetje pimpen met de in het recept genoemde rivierkreeftjes, maar je zou deze goed kunnen vervangen voor wat gerookte zalm of gerookte forel.

Een Lamsschouder uit de oven (ovengerechten zijn altijd makkelijk, de oven doet het werk 😉) of een Lamsrack met een pistachekorst doen het hier in huis ook altijd goed met de Paasdagen. En als je over hebt, kun je dat de volgende dag lekker op een versgebakken broodje eten. Of denk aan de In gin gemarineerde zalm. Een gevuld eitje mag natuurlijk niet ontbreken. Of denk aan een lekker ontbijtje, met een Hartige wafel met zalm. In het volgend blog zal ik nog een aantal ideetjes doorgeven.

Ik had zaterdag nog een paar ganzeneieren meegenomen. Dat zijn echt joekels! Ik moet eerst kijken of ze nog goed zijn door ze in een waterbad te doen. Als de eieren drijven, moet je deze weggooien, maar als ze zinken, kun je deze goed gebruiken. Ik denk dat ik hier een mooi omelet of roerei van maak. Ik moet even kijken wat ik nog in de koelkast heb aan groenten of vleeswaren die ik hierbij kan gebruiken. En anders wordt het een cake.