Friese Kraaiendag

Ik heb weer een mooie week achter de rug. Na de zomerstop van de manege konden we weer ons uurtje paardrijden op woensdag. Om het te vieren dat we elkaar weer na drie weken zouden zien, had ik een borrel georganiseerd. Vorig jaar was dat erbij ingeschoten. Het was weer één groot feest.  Iedereen had een hapje meegenomen, en ik had een paar hapjes gemaakt. Veel kon ik van tevoren al maken, zoals de Tortilla en het Amandelsoepje met druifjes en croutons. Die eet je koud, en heb ik op dinsdag al kunnen maken. Ook de vulling voor de Kaasbroodjes heb ik dinsdag al kunnen maken. Op de dag zelf heb ik de rauwkost gesneden voor bij de Bluecheese dip en die laatste ook gemaakt, de kipkluifjes gemarineerd, het bladerdeeg gevuld met de kaasvulling, de Pangsit gemaakt en de eiwitten voor de Pavlova stijfgeslagen en in de oven gedaan. Zo had ik genoeg tijd om bij de borrel zelf ook te kunnen genieten van mijn vriendinnen. De meisjes hadden lekkere hapjes mee; Een quiche met broccoli en geitenkaas, fruitsalade, groene salade met tomaat en mozzarella, ham-en meloen-spiesjes, wraps, sangria en lekkers voor bij de koffie. We hebben heerlijk buiten kunnen zitten en alle vakantieverhalen kunnen delen.

Vrijdag heb ik een soort Cantuccini gemaakt. Ik zou de volgende dag een Kraaiendag hebben in Friesland bij de gebroeders Johan en Henk, en dan hadden we iets voor bij de koffie. Ik greep mis met de amandelen en ook met de pistachenoten, dus het werd een koekje met walnoten (ook lekker). Ik wilde niet van die kleine koekjes maken, het zijn ten slotte wel jagers, die zitten niet op een éénhaps-koekje te wachten. Vandaar dat ik in plaats van 4-5 dunnen koek-‘broden’ het koekdeeg in 2 grote broden had verdeeld. De baktijd is dan iets langer, maar dat is het enige. Dit veld in Friesland is waar ik in 2021 mijn eerste kraaien heb kunnen schieten. Het werd een gecombineerde dag. Henk is vader geworden van een prachtige dochter, dus ik kon meteen even de kleine Annemarie bewonderen. En als ik dan toch in Gaasterland ben, moet ik natuurlijk even bij Aad en Carlo langs. Aad in mijn oud-collega van Wellant. Ik zou blijven logeren, maar na zo’n lange dag en met Fientje mee, leek het mij beter in de avond gewoon naar huis te gaan.

Zo’n kraaiendag is ook een feestje. Kraaien zorgen voor veel schade aan onder andere de maïs, en er zijn er eigenlijk net te veel. Er wordt vroeg verzameld, om 4.45 uur. Fien en ik zaten daarom om 3.30 al in de auto. Ik kon lekker doorrijden, 120 of 130 waar het mocht en het was door het vroege tijdstip ontzettend rustig op de heenweg. Soof was wel erg verdrietig dat ze niet mee mocht, die blijkt de boel bij elkaar gejankt te hebben toen Fien en ik waren vertrokken. Er zijn al veel jagers als ik naar binnen loop en er druppelen er steeds meer binnen. Ik herken steeds meer gezichten, omdat de meesten er ook  zijn als de broertjes hun Visfestijn op vrijdag voor Kerst organiseren. ‘Ons’ clubje uit Drenthe is er ook, en dochter Lieke van één van deze vrienden is ook gezellig mee. Haar vader had alleen pas de avond tevoren gezegd hoe laat ze aanwezig moesten zijn 😉. Na de koffie vertrekken we in groepen naar de posten die ons zijn toegewezen. Ik mag op dezelfde post als de vorige keer. Daar zit ik tussen de maïs met een grasland voor me waar ik mijn lokkers kan plaatsen. Als ik die heb neergezet, haal ik mijn krukje, tas en Fien op om me tussen de maïs te gaan zitten. Helaas vliegen de kraaien dit keer slecht bij mij en heeft Fien geen werk kunnen doen. Er landt nog een ooievaar op het weiland, maar die staat niet ‘op de lijst’.

Ook komen twee wulpen nog even buurten, en die vond Fien wel erg interessant. Verderop hoor ik wel schoten, er vallen dus wel voldoende kraaien. Het is een mooie ochtend, maar op een gegeven moment gaat het druppelen. Als de jacht afgelopen is en ik mijn spullen heb opgeruimd, laat ik Fien nog even rennen en geef haar brokken. Er wordt weer verzameld bij de jachthouder. Daar drinken we eerst koffie met de Cantuccini terwijl de grote frituurpan verwarmd wordt voor een nieuw visfeest met speciale dank aan Albert Jan. Jagers druppelen binnen met hun buit. Nadat de schutterkoning is gehuldigd en het tableau is gelegd, kunnen we genieten van de versgebakken kibbeling en slibtongen. Het is weer een hele gezellige ochtend/middag. Daarna ga ik met Henk mee om naar zijn mooie dochter te kijken. En wat heeft zij een prachtige wieg!! Daar heeft Henk ook als baby in gelegen. Daarna rijd ik door naar Aad en Carlo, dat is maar een paar kilometer bij Henk vandaan. Daar kan Fien in de tuin weer even rennen en eet ik gezellig nog een hapje mee. Terwijl we aan tafel zitten, breekt er een behoorlijke bui los. Het gaat echt een half uur behoorlijk tekeer. Daarna ga ik huiswaarts. Fien ligt lekker te slapen in de kofferbak en wordt pas wakker als ik de oprit op rijd. Manlief helpt met de ‘volksverhuizing’ uit de auto te laden, ik laat de vrienden weten dat ik weer veilig thuis ben en op de bank drinken we nog een drankje. Daarna gaan bij mij ‘de lampen uit’ en duik ik mijn mandje in. Wat een prachtige dag!

 Natuurlijk nog een lekker recept, dit keer de Sri Lankaanse Eiercurry. Dit is zo’n lekker ‘omarmend en buikverwarmend’ recept. Ik maak dit vaak met niet alleen eieren, maar ik doe er ook gamba’s in. Ik kook nog alsof we met 4 grote eters zijn, terwijl we vaak met z’n tweetjes aan tafel zitten. Dat komt nu mooi uit, want ik heb wat de vorige keer over was ingevroren, en zo hebben we deze week een (voor mij) makkelijke maaltijd. Alleen even rijst koken en de curry opwarmen!