Simply Red
- Monique Jansen
- 1 dag geleden
- 3 minuten om te lezen
Bijgewerkt op: 5 uur geleden

Daar heb ik vroeger heel wat platen en cd’s van ‘grijs gedraaid’. Een paar jaar geleden zouden manlief en ik naar zijn concert gegaan zijn, ware het niet dat er een drukjacht tussendoor kwam fietsen. En dat zou nu bijna weer het geval geweest zijn. Maar nu had ik zowel de kaarten als het hotel al geboekt en betaald. Ik ga nu in een ander weekend mee op drukjachten in die Heimat, want dit weekend was dan eindelijk het concert van Simply Red. En het was niet zomaar een concert, de band bestaat 40 jaar! Ik kan me het jaartal niet meer precies herinneren, maar toen ik tiener was, was deze band mijn allereerste concert-ervaring.

Ik was te laat met het reserveren van een restaurant in de buurt van de Ziggo-dome. Daar eet je vaak net niet lekker voor een behoorlijk bedrag, en bij de Ziggodome zelf is een snelle hap ook niet helemaal waar je trek in hebt. We besloten in onze woonplaats bij een restaurantje te eten om vervolgens door te rijden naar Amsterdam. Na het inchecken hadden we nog alle tijd om in de wijnbar een drankje te drinken om vervolgens naar het concert te gaan. Het was echt een goed concert, alle golden oldies kwamen voorbij; Holding back the years, Something got me started, Fairground, Stars en If you don’t know me by now werden door mij lekker meegeblerd! Er werden ook een paar andere nummers gezongen, en niet alleen van de eigen band, ook van bands waaruit Mick zijn inspiratie heeft gekregen zoals The four Tops. Ik hou sowieso van Soul! Het publiek was toch nog redelijk gemêleerd qua leeftijd, maar de meesten waren wel van ‘onze leeftijd’. En hoewel Mick Hucknall inmiddels alweer 65 is, pakt hij toch nog alle noten mee. Maar ja, dat hadden we ook bij het concert van The Stones een aantal jaren geleden, en die zijn nóg meer op leeftijd!

Ik heb van de week nog van een heerlijke lunch bij een vriendin genoten. Zij maakt er sowieso altijd een feestje van. In haar tuin deden de halsbandparkieten zich te goed aan de pindakaas die er voor de kleinere inheemse vogeltjes was opgehangen. Eenmaal thuis had ik qua eten trek in een echte kindermaaltijd, kip met friet en appelmoes. De appels had ik even tot moes gekookt met wat suiker en kaneel en een klein scheutje water, de kip gewoon uit de oven met zout en flink wat versgemalen peper. Met nog twee peren die op moesten en het laatste appeltje heb ik een Crumble gemaakt. Schepje vanille-ijs er op, en je hebt weer een lekker dessert. Van de kip die over was, heb ik de volgende dag een Kipsalade gemaakt. Ik had ook nog een klein stukje Lasagne met kip en truffel over. Dit recept staat vanaf nu online, en is geïnspireerd op het recept van de Barbecueworkshop die ik onlangs met Jeroen heb bijgewoond. Ik had nog een klein bakje champignons in de koelkast, daar heb ik een Crostini met champignons van gemaakt. Omdat ik geen Havarti in huis had gewoon met geraspte oude kaas. Van een overgebleven aubergine heb ik nog een Gegrilde aubergine gemaakt. Zo hadden we weer voldoende voor de vrijmibo, en is alles wat ik nog in huis had en ‘op’ moest, gebruikt.

Ik heb sinds een week een nieuwe telefoon, mijn oude had ik al een paar keer laten stuiteren, en nu was ook de camera stuk gegaan… Van een Android overstappen naar een IPhone is best een drama, helemaal om de gemaakte foto’s op je pc te importeren. Niet alleen ik, maar manlief net zo goed, zijn zeer creatief met taal geweest...
Helaas had ik ook een afscheid. De man van mijn penvriendin Marjolein is overleden. Hij was bijna 100 jaar geworden. Toen ik bij het condoleren een man tegenkwam, liet hij mij nog een volgeschreven kaart zien die hij van Bob had ontvangen twee weken voor zijn overlijden. Want, hoewel het wel slechter met hem ging, hij was altijd nog heel erg bij de tijd. Heel veel sterkte Marjolein! Wat zul je hem missen 🙏.
.jpg)











































Opmerkingen