Callantsoog

Dat is waar ik mijn allereerste buit heb mogen schieten in 2017, een prachtig haas. Dat was in het jachtveld van Peter. Peter gunt juniorjagers zonder jachtveld een kans om mee op jacht te kunnen gaan. Ik was toen meegevraagd door Cas, en daar heb ik voor het eerst Jeroen, Dennis, Henk, Melvin, Thomas en Falco ontmoet. Met deze mannen heb ik in de loop der jaren een mooie vriendschap opgebouwd, en kan lief en leed gedeeld worden. Ook nu was ik uitgenodigd voor een Hazendag in dit jachtveld, en heb ik de meesten weer kunnen zien. En wat was het weer, ondanks dat het waterkoud was, een prachtige dag. Vroeg in de ochtend verzamelen wij bij een bollenkweker in de kantine. Daar worden we verwelkomd door de jachthouders. Ik had aangeboden wat mee te nemen voor bij de koffie, en had mijn Chocolate Fudge Brownies gemaakt. Na kort bijgekletst te hebben, worden de jachtregels doorgenomen.

Veiligheid met het wapen, wat wel en wat niet geschoten mag worden (want dat verschilt per provincie) en teruggeslagen hazen worden niet geschoten. Dan trekt iedereen de jachtkleding aan; Camo-regenbroeken, laarzen, jassen en petten. Met auto’s gaan we naar het veld dat als eerste uitgedreven zal worden. De kopposten installeren zich op hun plaatsen, en dan begint de drift. In Noord-Holland zijn veel bollenkwekers. Hazen zijn er volop, en deze zorgen voor veel schade aan de bollenbedden en de bloembollen. Het drijven tussen de bollenvelden loopt lastig, het pad tussen de bedden is redelijk smal, je kunt er je voeten wel op plaatsen, maar je loopt er net niet ‘lekker tussen te wandelen’. Omdat ik niet topfit ben, ben ik ingedeeld als koppost, dan hoef ik niet te veel ‘rare bewegingen’ te maken met lopen. Dat scheelt enorm voor het lijf, maar is ook een beetje jammer, want je kunt zo niet bijkletsen en je mist ook een hoop lol.

Velden waar je overeen kijkt, en waar geen haas met het blote oog te bekennen is, worden uitgedreven. En dan sta je er echt van versteld hoeveel hazen er tussen het stro en de paden tussen de bedden verscholen zaten. Door de bewegingen van de drijvers in het veld gaan zij in de benen. Als ze breed lopen (zodat je een goed schot af kunt geven), binnen schot zijn en het schot veilig afgegeven kan worden, wordt er geschoten. Er komen hazen naar de kopposten gerend, maar sommigen buigen af voordat zij binnen schot zijn en rennen door naar een ander veld of springen de sloot over naar een veilig heenkomen. Er komen ook nu weer voldoende hazen weg, zodat je je geen zorgen hoeft te maken over een gezonde hazenstand. De hazen die geschoten zijn, worden gepekeld (de blaas leeg gedrukt) en meegenomen door de drijvers, zodat de schutters hun handen vrij hebben om een schot af te kunnen geven tijdens de drift. Twee jagers hebben hun zoon en dochter meegenomen die helpen bij het drijven. Eentje is nu 18, en heeft zich opgegeven voor de jachtopleiding, de ander heeft nog niet de minimumleeftijd bereikt, maar ook zij zal zich (als het zover is) opgeven voor de jachtopleiding. Dat vind ik zo mooi, zij leren nu al zoveel doordat zij (al jaren) meegaan met jagen.

Er zijn maar twee honden mee, omdat de bloembedden zo min mogelijk betreden mogen worden, anders zouden de jagers of de honden zelf voor teveel schade zorgen. De honden zijn er om een haas dat net verkeerd geraakt en buiten schot is zo snel mogelijk binnen te krijgen, zodat deze gedood kan worden. Deze honden zijn getraind, ze moeten het haas ophalen, niet dood of stuk bijten en het zo snel mogelijk bij de baas brengen. Daar zit best wat training in. Tussen de middag gaan we terug naar de kantine, en worden we verwend met een heerlijke kom soep die Coba, de vrouw van de jachthouder, had gemaakt en de bolletjes die door Peter de avond tevoren waren gesmeerd. Het is zalig, en de warme soep is welkom. Daarna gaan we weer het veld in, en worden andere weilanden en bollenvelden uitgedreven. Hier is ‘het spelletje’ hetzelfde als in de ochtend. De wind  heeft wel wat aan kracht gewonnen, en dat maakt het een stuk frisser dan in de ochtend. Elk jaar als ik bij Peter in het jachtveld mag vertoeven, is er nog wel ergens een veld met bloemen. Dit keer is er een veld vol dahlia’s, prachtig!!

Het is dat de gevoelstemperatuur 5 graden is en het de hele dag al grauw moerasweer is, maar met een blauwe lucht zou je je midden in zo’n veld bijna midzomer wanen. Als de laatste drift er op zit, gaan we terug naar de verzamelplaats. Daar wordt de buit aan een rek gehangen. Dat rek heeft Falco de afgelopen week nog gemaakt, en hij ziet dat er nog een extra stang bijgeplaatst kan gaan worden. Peter dankt ons voor de mooie en gezellige dag, dat er mooi, veilig en netjes is geschoten, dat wij een mooi tableau bij elkaar hebben. Melvin neemt namens de jagers en de drijvers het woord, en dankt de jachthouders voor deze prachtige dag. Ook dat wij van deze dagen moeten genieten, want je weet nooit wanneer er weer een dier van de jachtlijst wordt gehaald en deze dagen niet meer georganiseerd kunnen worden. Dan bewijzen de jachthoornblazers het wild de laatste eer, en worden zowel de hazen als het veerwild dood geblazen. Iedereen geniet van de klanken die de mannen uit de jachthoorn laten klinken. Als de ceremonie voorbij is, vraagt de jachthouder wie er wild mee naar huis wil nemen. Iedereen mag een of meerdere hazen en eenden mee, en de hazen die ‘over’ zijn, hebben al een bestemming voor een restaurant in de buurt. Daarna gaan we naar de kantine, waar we met een ‘Horrido’ en een Jägermeister de mooie jachtdag afsluiten. De jachthouder heeft voor een heerlijk stamppotten-buffet gezorgd, heerlijk!! Als dessert nog de laatste brownies en dan gaat iedereen huiswaarts. Zo'n jachtdag is voor de jachthouder altijd een groot feest en het is echt bijzonder als je als jager of drijver voor zo'n jachtdag wordt uitgenodigd. Je wordt echt gefêteerd. Het is een jachtdag op de dieren in zijn jachtveld, waar de jachthouder de biotoop zo gunstig mogelijk heeft gemaakt/gehouden. Het is geen 'schadebestrijding' zoals je dat hebt als je op de ganzen, kraaien en kauwen. (Hoewel hazen ook voor schade kunnen zorgen, en je daardoor de hazenstand op peil wilt hebben en houden.)

Vanmorgen heb ik het haas dat ik meegenomen had geslacht en panklaar gemaakt. Daar maak ik van de week een heerlijke Hachee van. Ik had gisteren nog even kort met Lieke, de dochter van jachtvriend Dennis, gesproken over de Knolselderijsoep en ook mijn Kaassoep. De knolselderijsoep hadden we van de week al gegeten, maar de Kaassoep was alweer heel wat maanden geleden. Die heb ik vanmiddag nog even gemaakt en meteen als lunch al van kunnen genieten. Die soep is ook zo snel klaar. Vandaag eten we een makkelijke maaltijd, Aardappelsalade met gamba’s. De inspiratie voor dit recept komt uit Spanje, waar manlief en ik een paar weken geleden waren. Aardappelsalade, of vaak als Russische salade op de menukaart vermeld, wordt bij elk restaurant anders gemaakt. Niet raar natuurlijk, dit zijn altijd familierecepten. Ook hiermee kun je zelf dus lekker creatief zijn. Ik heb er gamba’s in gedaan. Lekker met een beetje stokbrood en een kopje soep vooraf. Donderdag stap ik in de auto naar die Heimat, naar een nieuwe locatie voor een paar drukjachten. Geen idee hoe het er daar uitziet, noch of we aanblik zullen hebben, noch kansen. Maar met lieve jachtvrienden zal ik sowieso een paar mooie dagen tegemoet gaan.