Perziken

Vandaag het recept van de Perfecte Perziktaart. Ik had deze weer eens gemaakt, en voelde me echt Oma Duck toen de taart aan het afkoelen was op het aanrecht bij het raam in de keuken. Het raam was echter dicht, het was nat en fris buiten, het was in elk geval geen zomerweer. De taart is heerlijk zomers, fruitig en zoet, en ziet er prachtig uit. En dat laatste met name omdat het een zeer vergevingsgezind deeg is. Daar bedoel ik mee dat je het makkelijk uit kunt rollen tot een mooie dunne deeglap die je zonder scheuren of breken (met het daarbij horende  creatieve taalgebruik) in de vorm kunt krijgen. Deze taart is echt een aanrader, en natuurlijk kun je de taart vullen met andere vruchten. Abrikozen of pruimen zouden ook zalig geweest zijn 😉!

Ik heb mooie, maar best intensieve, dagen gehad. 3 Avonden achter elkaar leuke dingen gedaan, waar ik merk dat ik nu weer even pas op de plaats moet maken, maar deze dagen pakt niemand mij meer af! Goede hondentrainingen gedaan met Fien. Ze begrijpt steeds beter wat van haar gevraagd wordt te doen, en je ziet haar groeien als ze daarvoor beloond wordt. Met training neem ik ook extra lekkere dingen (kaas of worst) mee als beloning. Maar super enthousiast reageren met dikke knuffels werkt ook heel goed. Het is zo leuk om te zien dat we echt samenwerken en helemaal dat zij ook heel hard voor mij wil werken.

Door omstandigheden is Fien pas één keer eerder meegegaan het veld in. Nu zijn we donderdag op de ganzen geweest, en had ik beide honden mee. Fien had nog geen gans geapporteerd  uit het water, maar dit keer mocht ze aan de bak. En waar ik als leerpunt heb meer vertrouwen te moeten hebben in mijn hond, heeft mijn hondje bewezen dat ze snapt wat de bedoeling is als er een gans in het water is gevallen. En wat een moeilijk eerste apport heeft zij gehad. Een brede sloot met veel waterplanten en dan ook nog een grote grauwe gans binnen brengen. Wat ben ik trots op haar! Het was een prachtige avond, de langste dag van het jaar, met goed gezelschap en ook nog eens een droge avond.

Verder  had ik een lezing georganiseerd voor onze WBE-leden over roofvogels gegeven door Tijs van den Berg. In zijn vrije tijd is hij ringonderzoeker bij Vogelringstation de Haar. Tegenwoordig ligt zijn focus daar op zang- en watervogels en op de ziekten die zij bij zich dragen. Roofvogels, als “vaste consument” van deze vogels, zijn de laatste tijd ongewild verspreider van de vogelgriep geworden en ook daarnaar doet hij onderzoek Ook stond hij kort stil bij wat ringonderzoek inhoud en hoe wij daar als jagers aan bij kunnen dragen. Dit was echt een hele leuke avond, waar ik mijn kennis weer heb kunnen uitbreiden. Mocht je een vogel met een ring om zijn pootje vinden, laat dit dan weten bij Het Vogeltrekstation, zodat zij de gegevens over deze vogel kunnen verwerken.

Vrijdag heb ik een Toko-dag gehad. Jachtvriend Cas zou naar het groene Hart komen, zodat we samen naar de Toko in Nieuwegein en in Alphen aan de Rijn konden gaan, waar we ons konden vergapen aan al het aanbod en ideetjes opdoen voor ons kokkerellen. Gyoza’s, coquilles en dumplings gingen mee als hapje voor het avondeten, natuurlijk spekkoek (maar nu die met Pandan, de ‘Indonesische vanille’) kweelapis en Pandancake. Ik had als hoofdgerecht mijn Ayam Opor met rijst en wat gebakken ansjovis (Ikan teri nasi) en Sambal goreng kentang (gefrituurde aardappel’frietsticks’). Bij het dessert gingen we ‘los’. Ik ben dol op zwart sesamijs gezien bij de toko, dus daar moest natuurlijk een bak van meegenomen worden. Maar er was ook kant en klare Cendol. Niet dat Cendol maken nu zoveel werk is, maar aan tijd ontbrak het mij op dat moment wel. Die was wel lekker, maar de zelfgemaakte is beter.

Bij de koffie nog een stukje Perzikaart en toen moest Cas er echt vandoor om de wedstrijd Nederland-Frankrijk nog enigszins te kunnen zien. Helaas werd het doelpunt van Nederland afgekeurd, hoewel ik van mening ben dat de keeper niet werd gehinderd en het buitenspel staan hierom onzin was. Maar ja, ik heb het niet voor het zeggen. Probeer de Perziktaart eens, ik weet zeker dat je deze zalig zult vinden, en jij waarschijnlijk ook nog even aan Oma Duck moet denken als je deze op je aanrecht laat afkoelen. Zolang Gijs Gans (of hongerige kuikens...) maar uit de buurt blijft 😉!