.jpg)
Velen zullen de term niet kennen, maar iedereen wordt wel geacht de wet te kennen, en dit stuk over valwild zal voor velen onbekend terrein zijn. Valwild is de term voor een aangetroffen, gewond, in het wild levend dier, dat veelal slachtoffer van een aanrijding is. De meeste aanrijdingen gebeuren bij het verzetten van de klok en tijdens de bronst (dan loopt het mannelijk wild hun ‘jeweetwel’- achterna en hebben zij nergens anders oog voor😛). Ook andere oorzaken komen voor, zoals vastzitten in een hekwerk of aanvallen door loslopende honden. Al deze gewonde dieren vallen onder de term 'valwild'. In het belang van de openbare veiligheid en de verkeersveiligheid moeten aangereden dieren van de weg of uit de berm worden verwijderd en afgevoerd. Gevluchte dieren moeten worden opgespoord en vaak uit het lijden worden verlost. Een aanrijding is een traumatische gebeurtenis voor mens en dier. En voor het dier vaak dodelijk.
Stel; Je rijdt met je auto over een Provinciale weg, en er springt opeens een ree voor de auto. Je botst tegen het dier en het dier belandt in de berm. Wat doe je dan?
1. Bel direct de politie 0900-8844 (ook als het dier niet blijft liggen).
2. Geef de locatie zo nauwkeurig mogelijk door (hectometerpaaltje).
3. Geef zo mogelijk de diersoort en het aantal door.
4. Wacht de komst van de politie of faunabeheerder af. Rijd niet door en neem aangereden wild niet mee, dit is strafbaar!
Als het dier gewond is en vlucht, hanteer dan ook de bovengenoemde stappen. Er komt dan iemand die hiervoor is aangesteld om, eventueel met een hond, het dier alsnog binnen te krijgen, zodat het dier niet onnodig zal lijden. Bel niet met de Dierenambulance of Staatsbosbeheer, want het zijn de vrijwilligers van de Valwildorganisatie die deze gewonde of dode dieren op komen halen en zij worden door de politie ingeschakeld. Elke Provincie heeft zo’n Valwild-team.
Valwild-vrijwilliger is iets waar je je vrijwillig voor opgeeft, maar wat zeker niet vrijblijvend is. Je moet niet alleen gedreven zijn, maar ook professioneel om hier lid van te zijn. Daarom zijn het altijd jagers, zodat ze weten hoe gewond wild dat niet meer te redden is zo snel mogelijk uit hun lijden verlost kan worden. Door hun jachtakte mogen zij wapens onder zich hebben. Zij zijn tevens in het bezit van een WM4 verlof, deze valt onder de wet verkeer en veiligheid, onder andere om je met een wapen op de openbare weg te mogen bevinden. Marc is zo’n vrijwilliger. Hij is werkzaam onder de FBE Flevoland, waar 3 teams werkzaam zijn; Zuid-Flevoland, Oost Flevoland en de Noordoostpolder. ‘Zijn’ team bestaat uit 8 vrijwilligers, waarvan er steeds eentje een week (24/7!) dienst heeft. Zo staat er altijd een vrijwilliger paraat om dit dankbare werk op zich te nemen. (Dankbaar omdat je een dier z.s.m. uit zijn lijden kunt verlossen. ) Zodra er een melding binnenkomt over een aangereden dier, en dan gaat het niet alleen om reeën, maar ook over damherten, edelherten, wilde zwijnen, vossen, bevers, dassen, zwanen en otters, stapt hij in zijn speciaal hiervoor ingerichte auto. Hij gebruikt deze auto niet alleen voor wildaanrijdingen. Marc is tevens jager, en heeft de auto helemaal naar zijn eigen wensen aan laten passen, waardoor deze wagen uitermate geschikt is voor het valwild.
Zo heeft deze auto meerdere knipperlichten, zodat deze goed opvalt als de wagen in het donker langs de weg staat om een dier op te halen of te zoeken. Er is een op maat gemaakte ruimte door Rob van der Linden van Hondenauto.nl voor de jachthond voor eventueel speurwerk. En ook een handig uitklapbaar trapje, zodat de hond zelf in en uit de auto kan komen zonder zich te bezeren. Er kan een wilddrager achter de auto geplaatst worden om het valwild mee te nemen. Binnenin de auto zijn er voldoende vakken en is er voldoende opbergruimte voor alles wat je maar nodig zou kunnen hebben tijdens het ophalen van valwild of de jacht. Achter de wagen hangt ook een jerrycan met water, niet alleen voor de hondjes, maar ook om je handen te kunnen wassen. Aan de voorkant is een lier, zodat je daar een groot stuk wild aan kunt bevestigen om het dichter bij de auto te krijgen. Het werk voor deze vrijwilligers zou een stuk gemakkelijker worden als mensen de juiste locatie en het juiste dier doorgeven. Dat je als vrijwilliger niet denkt dat er ergens een vos ligt, maar dat het een gewond wild zwijn blijkt te zijn. Deze is door zijn doodsangst gevaarlijk om binnen te krijgen, voor zowel de vrijwilliger als de hond. Dit team zorgt ook voor de correcte afvoer van de dode dieren. Mede door zorgvuldige registraties van het team kunnen beleidsmakers de knelpunten met een verhoogd risico op aanrijdingen actief opsporen en gerichte preventieve maatregelen nemen.
Maar wat moet je absoluut niet doen bij zo’n wildaanrijding?
* Rijd niet door, dat is strafbaar.
* Ga nooit achter het dier aan, laat dit over aan de deskundige faunabeheerder.
* Bel de politie.
* Neem aangereden wild nooit mee. Geef het ook niet aan derden. Het zijn beschermde dieren en de Wet natuurbescherming staat dit niet toe. Het is dus strafbaar. Alleen de opgeroepen faunabeheerder via politie en of SWN (Stichting Wildaanrijdingen Nederland) is bevoegd aangereden dieren te vervoeren.
Een aanrijding met wild komt altijd onverwacht en is vaak niet te voorkomen. Toch kun je de kans op een aanrijding aanzienlijk beperken door met een aantal factoren rekening te houden. Bijvoorbeeld door:
Je snelheid te verlagen, pas je snelheid daarom aan, met name na zonsondergang. Bij een snelheid van 60 km per uur heeft het wild kans om je auto te ontwijken. Deze snelheid biedt ook nog de mogelijkheid om tijdig te stoppen.
Wijk niet uit, houd het stuur recht, dat is voor jezelf en tegenliggers het veiligst.
En houd er rekening mee dat er meerdere dieren kunnen volgen.
(Helaas hebben in het wild levende dieren, zoals edelherten, wilde zwijnen en reeën, weinig tot geen kans na revalidatie te overleven.)
Zie je ergens oranje knipperlichten langs de weg? Wees er dan op bedacht dat iemand daar zijn best doet om valwild binnen te krijgen, en pas je snelheid aan!
Maar, nu nog het recept! En omdat het zulk prachtig weer is, heb ik vandaag het recept van het Zwarte Sesamijs online gezet. Ik hou van dit ijs! Het ziet er apart uit door de grijze kleur, maar het is zo lekker. Bij de eerste hap proef je meteen het ‘nootachtige’ van de geroosterde sesamzaadjes. De smaak is zo apart, ik ben groot fan, en ik hoop jij straks ook. Je kunt dit ijs vaak bij een Japans restaurant bestellen. Helaas ligt het nog niet standaard bij de ijsboer. Maar wie weet, hoe meer vraag er naar is, hoe eerder een ijszaak het wel in de vitrine zal hebben.
De afgelopen week was er eentje met veel afspraken in de avond, en daardoor ook foto’s van prachtige avondluchten. Ik heb zo genoten! En… ik ben best jaloers op het nieuwe speeltje van Marc 😛!
Bronnen:
Comments