Kort blog

Ik heb een rare week achter de rug. Onze poes Suus, die al ziekelijk is sinds zij gesteriliseerd is, krijgt elke 3 maanden een soort Prednison-prikje, heeft speciaal voer en nog wat ander spul uit een potje. Maar nu was er weer iets in haar bekje ontstoken, en ik was bang dat dit, met haar voorgeschiedenis, einde verhaal zou zijn. Deze poes is echt de kat van mijn jongste kuiken. Die twee zijn helemaal weg van elkaar. Als hij thuis komt, staat zij binnen no time voor zijn neus om aandacht en knuffels te vragen. Ik had jongste zoon er op voorbereid dat ik met Suus naar de dierenarts zou gaan, en dat ze misschien niet mee naar huis zou komen. Hij besloot mee te gaan. Maar gelukkig was er toch nog een medicijn dat we konden proberen. Opgelucht zaten kuiken en ik met Suus in de auto terug naar huis. Het lukt zelfs haar dit medicijn toe te dienen, en ze ziet er intussen al zoveel beter uit!

Terwijl het hier aan het begin van de week 50 tinten moeras-grijs was, kreeg ik van mijn Drentse vrienden prachtige plaatjes door van de sneeuw die daar toen viel. Van een andere vriend kreeg ik een foto door van zijn pup, die inmiddels is opgegroeid tot een mooie jongedame. Ik heb wel een paar foto’s gemaakt van toen het zo waterkoud was, het prachtige weer van de afgelopen dagen en de halsbandparkieten die hier in de tuin herrie aan het maken waren. En eindelijk heb nu ook foto’s gemaakt van mijn Uientaartje met champignons, want dat was ik de laatste keer vergeten. Deze taartjes nog een keertje eten is geen straf, maar om het dan binnen een paar weekjes weer te eten, vind ik niet zo lekker. Nu ik de foto’s heb, kan ik deze eindelijk online zetten. Ik had er de laatste keer 6 gemaakt, wij waren maar met z’n tweetjes. Maar verder heb ik veel achter de pc gezeten en uitzoekwerk gedaan. Vandaar dat ik geen zin heb een lang verhaal te schrijven, maar wel met jullie dit receptje wil delen.

En soms zeggen foto's meer dan woorden ;-)