Identiteitscrisis

Eindelijk heb ik 2 nachten achter elkaar zeker 5 uurtjes aaneen geslapen! Daardoor werd ik vrijdagochtend wakker met het gevoel dat ‘ik er weer was’. Helaas viel de nacht van vrijdag op zaterdag tegen. Er waren meerdere muggen de slaapkamer binnen gedrongen, en muggen vinden mij altijd lekker. Je herkent het vast, je ligt op bed en hoort een zacht gezoem dat steeds dichter bij je oor komt. Licht aan en op zoek naar de onrustzaaier. Meermaals heb ik dat gedaan, en ik heb van de verschillende keren dat ik op zoek ging, twee keer succes gehad. Die twee hebben het hun vriendinnen niet meer kunnen navertellen. Nummer drie heb ik pas de volgende ochtend haar verdiende straf kunnen geven, nummer vier is spoorloos, maar had mij wel meermaals gestoken. Ik had gehoopt nog een uurtje slaap te kunnen pakken, maar hoorde een raar geluid. Toen ik bij het raampje van de overloop stond, zag ik onze krielkip Sabientje moeite doen om te kraaien.

Let wel, het was half 5! Nu hebben we nog maar twee kippen, de grote Brahma Stella en de kleine krielkip Sabientje. Eerder hebben we 3 Brahma’s en onze chagrijnige Wyandotte Atilla gehad. Enkel kippen, omdat we half in een woonwijk wonen en geen ruzie willen met onze buren die wakker worden gemaakt door een haan. Van deze kippen had Sjaantje (Foto 1 is dus 'kip' Sjaan!) na 9 maanden opeens een identiteitscrisis. Ook zij ging in de ochtend kraaien. Zij kreeg grotere sierveren bij haar nek en staart, zelfs een iets grotere kam en grotere, scherpe sporen. Na wat onderzoek had dat waarschijnlijk te maken met een ontsteking aan haar eierenstokken, waardoor er een hormonaal probleem was ontstaan, en zij het idee had geboren te zijn in een verkeerd lijf. Sjaan werd Sjaak en legde geen eieren meer. Nu legt Sabientje nog wel eitjes, en ik hoop echt dat ze dat ook blijft doen. Ik heb Fien namelijk nu ook zo ver dat zij het eitje vanaf het kippenhok naar de keuken brengt zonder het kapot te maken. Maar, om op het slaapgebrek terug te komen, helaas was vrijdagnacht dus een kort nachtje. Maar had ik wel een drukke dag op zaterdag.

We hadden met onze Wildbeheer Eenheid namelijk een dagje kleiduiven schieten georganiseerd bij KSV De Betuwe. Een gezellige kleine groep deelnemers had zich aangemeld. Eerst gezamenlijk een kop koffie, om vervolgens de baan op te gaan. Ik zou  voor het eerst sinds de operatie gaan schieten. Omdat ik nog niet helemaal fit ben, ging ik er van uit dat ik de meeste mis zou schieten, maar al met al viel het resultaat me gelukkig erg mee. Ik had een jachtvriend meegenomen als introducee, en al gauw bleek dat het jachtwereldje erg klein is. Je komt veel bekenden tegen op de baan, maar ook dat mensen elkaar kennen door maar één ‘tussenpersoon’. Het was een mooie ochtend, er is veel bijgepraat en bij de lunch werden er mooie jachtverhalen verteld. Op de weg naar huis heb ik nog bij een kraampje langs de weg kersen gekocht. Het was een prachtige dag!

Verder heb ik van hele leuke hondentrainingen genoten samen met Jacqueline. Ik merk dat ik beter aan Fien duidelijk kan maken wat ik van haar verlang. En omdat zij (en ik) daardoor succesmomenten hebben, is het voor ons alle twee een groot feest als we trainen. Bij Wodkawoensdag heb ik de veulens bewonderd, Theo en Bento (namens Gerry) een knuffel kunnen geven en mijn Hidden Applecake meegenomen voor bij de koffie. Het is een soort custard cake, en echt heel erg lekker. En daar geef ik je meteen het recept van. Ik mag eindelijk volgende week een halve les proberen mee te rijden, daar heb ik heel veel zin in. Helaas nog een teek in mijn lijf gehad, wat een vieze, nare rotbeesten zijn dat toch! Ik heb meteen maar een antibioticumkuur gehaald, want je weet het immers nooit.