Hyperrealisme

Ik had gezien dat werk van Ron Mueck te zien is bij een tentoonstelling in Museum Voorlinden in Wassenaar. Ik hou van zijn werk.  Ik had al eerder een tentoonstelling van hem bezocht bij de Kunsthal in Rotterdam. Zijn sculpturen zijn zo realistisch, en tegelijkertijd absurd. Door groottes te veranderen, iets megagroot of juist minimalistisch klein te maken, krijgen zijn sculpturen iets lugubers. Lichaamsharen, kippenvel, huidplooien, aderen en cellulitis zijn zo levensecht gemaakt, dat je op het verkeerde been wordt gezet omdat de grootte (vaak) niet klopt. Bij een etentje bij Andrea een paar weken geleden vertelde ik haar over deze tentoonstelling, en zij had er wel oren naar om samen naar dit museum te gaan. Afgelopen vrijdag was het zover. Op deze prachtige dag gingen we naar Wassenaar. De auto konden we mooi in de schaduw parkeren, en terwijl we naar het museum liepen, was het al genieten. Het was prachtig weer, er stond een klein briesje, het gazon lag er keurig geknipt bij met hier op een mooi kunstwerk. Het landhuis, waar tevens het restaurant is, is een plaatje om te zien. Voordat je naar de entree gaat, kom je eerst langs een tuin die is ingericht door Piet Oudolf. (En dit keer zonder bamboe… Ik heb nog een foto gestuurd naar manlief, dat is een ‘familie-ding’, Piet Oudolf.)

Meteen gaan Andrea en ik naar de ruimte waar de tentoonstelling van Mueck begint. In deze eerste ruimte is een sokkel met hierop meerdere dekens als mandje gevouwen. En net als je denkt dat daar een kindje in zal liggen, zie je dat het een volwassen man is in het formaat van een baby. Dat bedoel ik met zijn werk, je wordt steeds op het verkeerde been gezet. Een meer dan levensgrote dame in een zwempak, en als je dichterbij komt, de grootte van haar armen en benen juist weer niet kloppen met de rest van het lijf. In een andere ruimte een man in een bootje. Nog een ruimte verder een heel angstig kijkende man die opgeblazen is in grootte, een kleine dame die een takkenbos tilt. Ik geniet en kijk mijn ogen uit. Er is ook een ruimte waar drie opgeblazen honden te zien zijn, met ook een klein baby’tje dat aan een muur hangt. Nog een ruimte met alleen maar hele grote schedels waar je doorheen wandelt naar de volgende ruimte. Samen genieten we van zijn werk, het is echt prachtig. Als we door het hele museum, ook met het werk van andere kunstenaars gelopen hebben, gaan we naar buiten. We lopen naar een soort safari-tent waar je iets te drinken kunt kopen en een klein hapje kunt bestellen.

Daar hebben we op de beste plekjes van het terras op heerlijke stoelen in het zonnetje gezeten. Het briesje is er nog steeds, en dat maakt dat het niet te heet is in de zon. We kletsen lekker bij, want dat lukte natuurlijk niet in het museum (😉), en besluiten in de buurt een hapje te eten. Andrea vindt online een leuk restaurantje in Den Haag, Shakskuka. De keuken is  Midden Oosters. Ik heb ook wel trek in wat mezzes, en we reserveren een tafel, wat achteraf geen overbodige luxe blijkt te zijn.

Wij zijn de eersten die bij het restaurant aan komen, maar binnen 20 minuten zijn alle tafels, zowel binnen als buiten, gevuld met gasten die van tevoren hadden gereserveerd. Wij besluiten het huismenu te nemen. Dat bestaat uit verschillende mezzes vooraf, als hoofdgerecht 3 verschillende soorten spiesjes met vlees met bulgur en gefrituurde aardappelstukjes of de dagschotel (dit keer gestoofd lamsvlees met gele rijst) en een nagerechtje voor een heel schappelijk prijsje. We hebben heerlijk buiten kunnen zitten en lekker gegeten. Als we rond 20.00 uur naar de auto lopen, begint de lucht er dreigend uit te zien. Onderweg naar huis begint het (zoals voorspeld) te regenen. Maar wat hebben we genoten, het leek wel een vakantiedag!

Verder heb ik leuke dingen gedaan van de week (natuurlijk naast alle verplichte en ook een paar ‘stomme’ dingen…😉) Gezellig even bij mijn oom en tante aangewaaid. Mijn oom heeft een moestuin, en ik kreeg rode uien, bietjes, prei en een komkommer mee. Van de bietjes, ui en de prei heb ik een mooie ovenschotel gemaakt met wat geitenkaas. Ik wil mijn recept nog even finetunen, maar dan zal ook deze online verschijnen. Heerlijk binnen paard gereden met ons groepje, mijn eerste hondentraining met Fien gehad na de zomerstop en ook een prachtige jachtavond gehad. Ik heb eindelijk een lepelaar op de foto kunnen krijgen. Fien heeft me heel erg trots gemaakt. Ik heb haar zonder problemen over twee hele brede sloten kunnen sturen, iets wat wij nog nooit gedaan hadden. Maar ze begreep wat ik bedoelde en deed wat ik haar vroeg te doen!!! Ook heeft ze nog een duif geapporteerd. Echt, dat hondje heeft zo hard gewerkt en mij versteld doen staan 🤭.

Ik heb van de week ook maar weer eens Granola gemaakt. Scholen zijn weer begonnen, de vakantie is nu echt voorbij, en dat betekent dat jongste kuiken gelukkig ook weer ritme en regelmaat gaat krijgen. In de ochtend als ontbijt of als hij terugkomt van zijn opleiding of werk als lunch  (of gewoon tussendoor) wel iets lekkers wil. De samenstelling verandert nog wel eens, het ligt er net aan welke noten ik in huis heb. Maar zelfgemaakte Granola is zoveel lekkerder dan die je in de supermarkt, of zelfs bij de bakker koopt. Los van het feit dat je dan de jackpot betaalt, hier kun je alles in doen wat je zelf lekker vindt en is ook nog eens heel erg goed voor je. Maak het een keer, met dat waar jij van houdt, en varieer met gedroogd fruit of chocolade bijvoorbeeld. Ik wens je nog een mooie week!!