Gluren bij de buren

Ik heb een heerlijk weekje achter de rug. Paard gereden in een samengestelde groep met daarna een taartje dat ik had meegenomen, mijn Chocolade-fondant-taartje. Die stond al een tijdje op mijn lijstje om met jullie te delen, en nu kwam het goed uit deze weer een keer te maken voor de foto’s. Dit taartje doet heel luxe aan. Maar je hebt deze van maken tot op tafel zetten in 50 minuutjes klaar. En laten we eerlijk zijn, wat de vraag ook is, chocolade is het antwoord 😉!  Ik kon niet te lang blijven, de hondjes moesten nog uitgelaten worden, en ik wilde die nog even laten zwemmen bij de plas omdat het zulk warm weer was. In de middag had ik een afspraak bij de schoonheidsspecialiste. Ik bedenk me zojuist dat het 25 jaar geleden is dat ik voor het eerst bij haar kwam. Dat was net voordat manlief en ik gingen trouwen.

Donderdag zouden Thomas en ik gaan kleiduiven schieten. Onder het mom ‘hoe meer zielen, hoe meer vreugd’ hebben we dat uiteindelijk met z’n vieren kunnen doen. Het was feest! Ik had twee van hen al een tijdje niet gezien, dus terwijl we aan het knallen waren, hebben we mooi bij kunnen kletsen. Natuurlijk hebben wij naderhand nog even een hapje gegeten samen. Op vrijdag hebben Fien en ik hondentraining gehad. Dat was nu een keer samen met haar oud teamgenootje ‘Bommel’. Toen die twee elkaar weer zagen, waren ze allebei zò blij. Grappig dat ze elkaar dan herkennen en het meteen leuk is. Bommel was (en nog steeds…) verliefd op Fien. Fien vindt de extra aandacht wel leuk, maar na een tijdje is ze er ‘klaar mee’ en moet Bommel weer even opletten tijdens de les. Ze geeft dan een kattig hoog blafje dat Bommel 'normaal' moet doen. Bommel is een lieve, enthousiaste labrador. Tijdens de puppy-training hing hij altijd een beetje de clown uit. Dat doet hij nog steeds, maar hij is veel meer steady geworden. Kyra kwam met haar zoontje nog even aanwaaien, wat een heerlijk ventje zeg! Kijkt aardig wijs de wereld in en wij kregen nog een lachje van het mannetje 😍.

Vrijdag had ik een shop-drama. Nou ja, eigenlijk is het wel goed gegaan, want ik ben geslaagd. Ik was op zoek naar schoenen voor twee bruiloftsfeesten die wij in september hebben. Wie mij een beetje kent, weet dat ik geen fan ben van winkelen. Helemaal niet als je echt op zoek bent naar een item, want juist dan kun je het niet vinden. Maar dit keer ben ik gelukkig geslaagd! Er is sale, en ik heb meteen een paar leuke sandalen meegenomen waar ik ook nog tegenaan liep.  Ik had voor mezelf allemaal lekkere kleine hapjes gehaald, want die avond zou ik alleen eten. Een paar lekkere broodjes van de bakker, een mooie paté van de slager, wat kibbeling, oesters en coquilles van de visboer. Ik heb heerlijk gegeten die avond.

De volgende dag moest ik er vroeg uit. Jan en ik zouden op de ganzen en kraaien gaan. Als ik om 3.45 in de auto stap, is het niet eens helemaal donker. Jan had een mooi hutje voor mij klaar gezet. Fien gaat deze dag mee. De ganzen vliegen verderop veel te hoog over, maar bij mijn hutje komen ze mooi laag binnen. Als we de buit binnen hebben, gaan we naar de boerderij waar Jacqueline de koffie al klaar heeft en waar we nog een lekker broodje worst eten. Ik zie ook 'pup' Nhando weer en schrik ervan hoe groot die is geworden. Ik snap best dat Jacqueline en ik het zo goed met elkaar kunnen vinden, zij houdt net zo van dieren als ik. Het is een gezellige beestenboel op de boerderij, de paarden, kippen, schapen en geit lopen allemaal rond. Er is een kitten die nieuwsgierig komt buurten, maar mij nog wel heel erg spannend vindt. De ganzen hebben helaas nog maar 1 kuiken over, en die verdedigen zij fel. Eenmaal thuis ruim ik mijn spullen op en haal ik de ganzen die ik mee mocht nemen uit elkaar. Verder doe ik die dag niet zo heel veel meer, ik had maar een uurtje geslapen en was niet vooruit te branden.

Vandaag staat in het teken ‘Gluren bij de buren’. Dan treden er bandjes op bij mensen in huis of in de tuin, en kun je zelf een hele route samenstellen waar je even wilt gaan kijken en luisteren. Bij Andrea en Tonko treedt SweetSourGrooves op. Een beetje funky-jazz, hartstikke leuk! Als wij in de tuin aankomen, is de 5-koppige band al aan het spelen. Er staan stoelen en tafeltjes op het gras met een paar parasols. Dat laatste is geen overbodige luxe, het is erg warm vandaag. Er is koffie en thee, water met wat munt en citroen en dochter Ymke heeft een heerlijke boterkoek gebakken. Ook zingt zij spontaan een nummer mee met de band, en ik sta versteld van haar mooie stem! Als de band even pauze heeft tussen de sessies door, kunnen wij gezellig bijkletsen. De gasten gaan naar een volgend adres, en intussen stromen de nieuwe gasten alweer binnen voor de laatste ronde van de band. Intussen heeft Tonko de pizzaoven aangestoken en gaan de zelfgemaakte pizza’s hier in. Als ook de laatste ronde afgelopen is, blijven wij met de vrienden van Tonko en Andrea achter om in de tuin nog na te genieten. Het is een feestje vandaag! Ik heb begrepen dat zij volgend jaar weer mee willen doen met dit evenement, en dat vind ik een heel goed plan! Ym, zo trots op jou 🙌😍!!