top of page
  • Monique Jansen

Friesch’ Visfestijn


Vrijdag heb ik weer met vrienden van het jaarlijks terugkerende Visfestijn bij de tweeling Henk en Johan mogen genieten. Dit feest is altijd op de vrijdag voor de Kerstdagen. Henk ken ik via Cas, en later heb ik tweelingbroer Johan ook mogen ontmoeten. Johan was vaak bij de Hazendagen als drijver aanwezig, maar heeft intussen ook zijn jachtakte behaald. De broertjes doen mij altijd door hun gegiechel een beetje aan Beavis and Butthead denken, en door hun gedrag ook aan de twee buidelratjes Eddie en Crash uit de films van Ice Age. De heenreis duurt lang, het is erg druk onderweg, niet alleen is de schoolvakantie begonnen, ook het weer zorgt ervoor dat de reis lang duurt.


Harde windstoten, sowieso veel wind en forse stortbuien onderweg die het zicht behoorlijk beperken. Het is bijna donker als ik arriveer. Waar? In het Friese plaatsje Echtenerbrug. Jachtvrienden, vrienden, familie en Urker (jacht-) vrienden zijn er allemaal bij. De Urkers hebben de vis meegenomen. Het feest begint rond 15.00 uur en gaat door tot in de kleine uurtjes. In de ochtend werd ik nog uitgenodigd om mee te gaan op de ganzen, maar die heb ik even overgeslagen.


Ik loop door de poort de achtertuin in, en ga eerst naar binnen om één van de tweeling gedag te zeggen. Ik vind het grappig als mensen mij positief verrassen, en Johan krijgt dat op één of andere manier altijd voor elkaar. Hij houdt ook van kokkerellen, en heeft bijvoorbeeld heel veel verschillende soorten kruiden in zijn keuken. Maar zo heeft hij ook zijn eigen groentetuin, kippetjes, plukt zijn eigen pruimen van de bomen in de tuin en maakt hiervan pruimentaarten, pruimenjam en nu iets nieuws, een pruimendrankje (lees likeur!).


Die heeft hij 3 maanden geleden gebotteld, en gaan we vandaag proeven! Maar ook heeft Johan zijn huis gezellig gemaakt met een Kerstboom met (ook een paar gigantische!!) ballen, kerststukjes, kaarsjes en allerlei andere kerstversieringen. Dat zijn dingen waar je niet meteen aan denkt bij de namen Eddie of Crash, toch?


De garage in de achtertuin is weer gezellig gemaakt met allerlei lampjes en meubilair, de vuurkorf is aangestoken en er zijn al veel vrienden en familie die zich hier hebben verzameld. Ook onze vrienden uit Drenthe en zelfs uit Callantsoog zijn al aanwezig. De grote rookoven, waar ik echt jaloers op ben, staat te roken, gevuld met ganzen- en kippenborsten. Die borsten hebben een dag in de pekel gelegen, en ik glim van trots als ze zeggen dat ze mijn recept voor de pekel gebruiken. Als ik de aanwezigen de hand heb geschud of een dikke knuffel heb gegeven, krijg ik een beker warme Glühwein in mijn ene hand en in mijn andere hand een stuk kibbeling gedrukt.


Terwijl Albert Jan gamba’s, kibbeling en sliptongen aan het bakken is, zijn er kleine groepjes gasten die gezellig aan het keuvelen zijn. De schaal met gebakken vis gaat steeds rond, en iedereen heeft wel vis en drank in zijn hand. Het is gezellig! Een klein groepje van deze jachtvrienden gaat in januari naar Spanje om daar een paar dagen te jagen, ik ben erg benieuwd naar de verhalen en de foto’s straks. Ik weet zeker dat ze prachtige en hele gezellige dagen samen zullen hebben. Ik krijg ondertussen weer een gebakken sliptong  in mijn hand gedrukt. Waar vorig jaar de emmers voor de graten waren, zijn er nu borden. Dat eet toch wel iets onhandiger dan de emmer bij je stoel, maar de vis smaakt er niet minder om. Intussen zijn de gerookte ganzen- en kippenborsten klaar en gaan die in mooie gesneden plakjes langs alle gasten. Dan wordt de pruimenlikeur uit de vriezer gepakt, maar die blijkt bevroren. We zetten die naast de vuurkorf om een beetje sneller te ontdooien, zodat we die eindelijk kunnen proeven. Het duurt gelukkig niet al te lang voordat die vloeibaar is. Er worden schattige kleine glaasjes gevuld en we nemen een eerste nipje van het drankje; Het is zalig!!


Voor herhaling vatbaar! Komende zomer/najaar zal deze weer gemaakt worden, en zal ik ook met jou het recept delen. Dan is het tijd om door te gaan naar mijn volgende bezoek in Friesland. Ik ga naar Aad en Carlo. Aad ken ik nog van de periode dat wij samen bij Wellant werkten. Daar hebben wij beiden ook Silvana les gegeven, en Sil zie ik weer op Tweede Kerstdag met haar gezin, dan eten wij hier ons Kerstdiner. Bij Aad en Carlo is het altijd gezellig. De ‘kinderen’ van Aad en Carlo hebben elk vier wielen. Vandaag stonden de Lincoln en de Mercedes in de garage en de Fiësta achter het huis. Als ik hier met mooi weer aanwaai, maken we meestal een ritje met de cabrio. Daar was het nu geen weer voor. Ik heb wat lekkers meegenomen voor bij de koffie en we kletsen heel wat af. Veel te laat gaan we naar bed, en veel te vroeg in de ochtend zijn Aad en ik al wakker. Terwijl Carlo nog slaapt, drinken wij gezellig een kop koffie en kletsen lekker verder. Dan voegt Carlo zich bij ons, en wordt het ontbijt gemaakt. Aad smeert onze broodjes en we eten die in de gezellige woonkeuken. Het regent en Aad zegt nog dat de tuin bij de buren onder water staat. Als we gaan kijken, zie ik inderdaad dat het grasveld is verandert in een klein meer, en ook de aangrenzende greppel staat vol water. Normaal gesproken kom ik alleen met mooi weer in de achtertuin, en het is nu ook voor het eerst dat ik überhaupt water in de diepe greppel zie. Bijtijds ga ik huiswaarts. De weg naar huis gaat een stuk sneller dan de weg naar Friesland toe, maar ik heb nog wel last van de harde windvlagen.


Als ik thuis ben, wil ik de taart maken die ik in de planning had staan, mijn Marsepein-Chocolade-taart.  Maar ik heb me niet goed voorbereid en grijp daardoor bij een aantal dingen mis. Zo heb ik voor het deeg geen marsepein in huis, en ook bij de sinaasappelmarmelade grijp ik ernaast. Die heb ik maar even gemaakt, want net voor de kerst is het verschrikkelijk druk in de winkels. Nu was ik ook vergeten dat de crème af moet koelen voordat je die tussen en op de taart kunt smeren. Vandaar dat ik een dag later ben met het blog. Maar nu heb je wel 3 receptjes in plaats van eentje 😉. Dit is geen taart voor ‘even tussendoor’. Je moet hier de tijd voor nemen, het is best een ‘uitslooftaart’. Maar dan heb je ook wel iets lekkers! Met deze taart is het FEEST! Ondertussen krijg ik een foto van de zalmzijdes die in de rookoven zitten. Echt jammer, de jongens waren die vergeten te pekelen, en daarom liggen die nu pas in de rookoven. Volgend jaar beter. Ik wens je hele mooie Kerstdagen, met heel veel lieve mensen om je heen 🎄🎁.




80 weergaven0 opmerkingen

Recente blogposts

Alles weergeven

©2020 Monique Jansen

bottom of page