.jpg)
Vandaag het recept van de Geglaceerde worteltjes die wij afgelopen zaterdag als bijgerecht hebben gegeten. Een handig bijgerecht als er vrienden komen eten, omdat de worteltjes ‘kookklaar’ in de pan gedaan kunnen worden en daardoor weet je hoeveel tijd je nog voor de andere gerechten hebt. Net voordat ik het vlees van de Kamado haal om nog even een kwartiertje te rusten, kan ik dus de worteltjespan aanzetten. Deze worteltjes geven ook een beetje kleur aan het bord, en beetgare worteltjes met tijm en honing zijn ook gewoon erg lekker!
Soof is intussen bij de trimster geweest. Haar haar was verschrikkelijk lang en zij moest nodig weer geplukt worden. Ik moet wel erg wennen aan, met name, haar kop. Ze ziet er nu echt heel anders uit. Gelukkig heeft ze nog wel iets langere wenkbrauwen en een baard, maar alles is mooi bijgewerkt en ze heeft geen hanenkam meer. Vanmiddag hebben we een stukje gefietst en meteen bij het tuincentrum een cadeaubon gehaald voor Jim. Die was in januari (!) jarig, maar toen zaten wij vol in de meermalige quarantaine. Om eerder bij hem aan te waaien was niet gelukt. Fijn om weer even gezien te hebben.
Omdat ik mijn telefoon met alle pasjes meegenomen had met het fietstochtje met Soof, kon ik nu wel foto’s maken onderweg. Zo zijn boeren weer bezig met hun weilanden extra voedingsstoffen te geven, en maken alle meeuwen daar dankbaar gebruik van. Een mooie fuut die een nest had gemaakt en eindelijk de lammetjes op de foto. Ze zijn alweer een stuk gegroeid sinds mijn laatste fietsritje. Ook een veldje met een heleboel narcissen onderweg.
Morgenochtend heb ik een leuk uitje, dan zie ik jachtvrienden Cas en Chris eindelijk weer. Ook Cas heeft zijn oude hond anderhalve week geleden in moeten laten slapen. Hij had bijna 2 jaar geleden al een nieuwe hond aangeschaft en intussen opgeleid. Gelukkig kom je dan niet “in een leeg huis” thuis. Zo hoorde ik zojuist dat mensen die ook een draadhaar hadden redelijk onverwachts hun maatje in hebben moeten laten slapen. Zij bleken er verschrikkelijk moeite mee te hebben, en via via werd mij om het adres van de fokker van onze nieuwe aanwinst gevraagd. Daarvan zijn alle pups al vergeven, maar ik had de afgelopen maanden wel heel wat uitzoekwerk gedaan en heb een paar fokkers door kunnen geven die een nestje hebben of krijgen. Gelukkig hadden wij Soof nog nadat wij Sonny in hebben moeten laten slapen. Voor Soof zou een maatje erbij ook leuk zijn, we merken dat zij een beetje eenzaam is.
Nog 10 nachtjes slapen en dan kunnen we de pup ophalen. Over de naam zijn we het nog niet eens. Al onze dieren beginnen met de letter S, behalve de chagrijnige kip die wij hebben gehad (Atilla, de naam zegt genoeg). Maar de namen die ik leuk vind, vinden de mannen weer niets. Tot nu toe hebben we Skylar (leerling/bescherming) of Serahpina (vurige). De laatste zou afgekort ‘Fien’ worden. Ik ben er bijna uit, maar kom misschien nog een leukere naam tegen.