Welkom Seraphina (Fien)

De afgelopen dagen is het één groot feest! Met Carla naar De vier jaargetijden in het Scheepvaartmuseum in Amsterdam, op vrijdag onze vrijdagmiddagborrel samen met jachtvriend Renzo om vervolgens naar de ALV van de WBE te gaan. Die hebben we niet laat gemaakt, hoe gezellig het na afloop ook was. De volgende ochtend konden manlief en ik namelijk eindelijk ons nieuwe gezinslid ophalen!

Voordat ik het ophaal-avontuur van onze Fien vertel, geef ik je het recept van een Pruimenclafoutis. Dit is een snel gemaakte taart of dessert. Het originele recept is met kersen (met pit), maar kan met veel andere fruitsoorten gemaakt worden. Ik ben nu een keer pruimen gebruikt, omdat deze in de aanbieding waren. Ik was alleen vergeten een aluminiumfolietje onder de vorm te schuiven, waardoor ik een nieuwe taak erbij kreeg: De oven schoonmaken 🙄. Even aan denken dus, als je deze gaat maken met fruit dat veel vocht loslaat. Fruit snijden en een soort pannenkoekenbeslag maken en over het fruit schenken, de oven doet het werk. Dan nu een korte anekdote over onze Fien.

We vertrokken vroeg, zodat wij bijtijds bij de fokker zouden zijn. Alle spulletjes die we eventueel nodig zouden kunnen hebben, had ik al klaar gezet. Een halsbandje, riem, water, drinkbakje, handdoeken, schoonmaakdoekjes… een tas vol. Net iets voor de afgesproken tijd kwamen wij aan. De fokker nam ons mee naar de kennel. Wij pikten meteen onze pup uit de rond rennende puppy’s. De fokker ook, pakte haar op en zette haar om het hoekje van de kennel neer. Er werd nog een pup meegenomen, die was ook al vergeven aan een eigenaar, maar die bleek door ziekte zijn pup niet op te kunnen halen. Of wij nog iemand wisten.

Ik heb nog gebeld naar iemand die weer iemand kende die een pup zocht omdat zij hun hondje onlangs onverwachts hebben moeten laten inslapen. Maar daarna namen we Ura (haar naam vanuit de kennel) mee naar de tuin van de fokker. Deze tuin is helemaal omheind, en kon onze Fien (Seraphina, onze dieren beginnen allemaal met de letter -s), lekker loslopen en rondsnuffelen. Alles is interessant, blaadjes, bloemen, gras… Als we haar roepen en lokgeluiden maken, reageert zij en kom met haar flaporen op ons afgerend. Ze is zo ontzettend leuk. We drinken nog koffie en regelen al het papierwerk en gaan dan eindelijk aan de reis terug beginnen. Ik neem haar op de achterbank van de auto, waar zij al snel in slaap valt na alle nieuwe indrukken. Onderweg gaat het goed, maar zodra we de snelweg af gaan en er veel start- en stopwerk met bochten komen, wordt ze misselijk en moet ze spugen. Gelukkig zijn we bijna thuis.

Eenmaal thuis laten wij haar eerst op ‘haar plek’ plassen. Daarna laten we haar zelf naar de voordeur lopen om kennis te laten maken met haar ‘grote zus’ Soof. De begroeting gaat zo goed, Soof kwispelt en snuffelt haar bijna op met haar grote neus. Fien kwispelt ook met haar kleine staartje en hoewel ze het een beetje spannend vindt, komt ze mee naar binnen waar ze ook meteen op onderzoek uitgaat. We laten haar even snuffelen en rondkijken. Daarna krijgt ze iets te eten en laten we haar meteen zien waar haar drinkbak staat. Dan weer op haar ‘hondentoilet’, om vervolgens een verplicht slaapje in haar bench te moeten doen. De jongens komen binnen druppelen, en zijn op slag verliefd! Er wordt even gespeeld en geknuffeld, Fien vindt alles leuk. We dekken de bench af met een deken en al snel valt de kleine dikke prop in slaap.

Als ze weer wakker is geworden, meteen weer op haar toilet gezet en mag ze samen met Soof door de tuin struinen. Het is één groot ontdekkingsfeest. De katten hebben haar inmiddels ook al een paar keer gezien. Ze komen dichterbij, maar zodra Fien op hen afrent, kiezen zij het hazenpad. Fien is echt een dapper ding. Onderzoekt van alles, heeft razend scherpe tandjes (echt, ze is net een knuffelbare piranha) en qua rennen is het net een klein op afstand bestuurbaar autootje, haar korte staartje als antenne fungerend. Intussen heeft Soof ook geprobeerd met haar een spelletje te doen; Het enige spelletje dat Sonny wel snapte en met Soof speelde. Soof heeft iets in haar bek, en Fien moet het proberen af te pakken… Het is schattig om te zien hoe Soof steeds beter begrijpt dat deze indringer een nieuw maatje, huisgenoot en speelkameraadje is. Ze zijn beiden dapper, en lief! Levend speelgoed om de hele dag naar te kunnen kijken, zelfs als Fien ligt te slapen ❤️❤️❤️.