Voetbalmoederhooligans

Wij kennen elkaar al jaren, maar hebben elkaar de afgelopen tijd véél te weinig gezien. Eindelijk hadden wij gisteren weer afgesproken, en wat was het weer lachen, gieren en brullen! We pakken gewoon de draad weer op, alsof het de dag van gisteren was dat wij elkaar hebben gezien. Heerlijk, zulke dierbare vriendschappen. De jongens zitten al jaren en jaren niet meer bij elkaar in het voetbalteam, maar zien elkaar nog en hebben dan, net als de moeders, altijd lol.

Ik was op zoek naar (betere) foto’s, maar ondertussen 2 uur verder, heb ik maar een handje vol en een hoop niet kunnen vinden. Ik kwam ook weer zoveel leuke foto’s van van alles en nog wat tegen, dan ben je opeens weer qua tijd heel wat verder, maar is er ‘niets uit handen’ gekomen.

Eerst een rondje hoe het met de dames, kinderen en mannen gaat. Nieuwe banen, nieuwe uitdagingen en ook een nieuwe liefde! Maar daarna liggen we al snel in een deuk over wat we allemaal meegemaakt hebben. Ook ‘oude koeien’ (en loeders) worden uit de sloot gehaald😉.

Zodra we het over één van mijn hobby’s hebben, is het hek van de dam… Die meiden lachen, gieren en brullen over verhalen over jachthoorn blazen. Maar tegelijkertijd zijn ze erg geïnteresseerd over alle jachttaferelen en jachttradities. Als ik vertel over kleiduivenschieten en schieten bij de schietbioscoop willen ze toch wel graag een keer mee om dat uit te proberen. Dat gaan we ook zeer zeker doen. Eerst een keertje naar de kogelschietbaan (dat is een binnen activiteit) en van het voorjaar gaan we een keer hagelschieten. Ik verheug me er nu al op! De weg naar huis was minder leuk. Het kwam met bakken uit de hemel, de kraan was zeg maar ‘open gezet’. Allemaal zijn we tot op het bot natgeregend, maar dat mocht de pret van de avond niet drukken.

Bij paardrijden hebben we vandaag twee proefjes geoefend die twee dames uit ons gezelschap komende zaterdag gaan rijden. We hebben allemaal heel hard gewerkt, zowel de paarden als de amazones. Daarna hadden we allemaal wel onze traktaties verdiend. Zowel wortels en appels voor de paardjes, als de koffie, romige amandel likeur en Polentakoekjes met sinaasappel voor de meisjes. Lekkere brosse koekjes, hoewel die een dag eerder net even knapperiger waren. De combinatie met de romige amandellikeur was wel helemaal goed!

Helaas kon ik geen douche nemen na het rijden, het water was afgesloten door werkzaamheden in de straat. Manlief zou graag een huis hebben met een ophaalbrug en een slotgracht met haaien er in. Bij thuiskomt leek het er op of hij een aannemer had gevonden die zijn droom waar ging maken… Een loopbrug over de uitgegraven waterleiding, diep genoeg als slotgracht(je). Ik kon er wel smakelijk om lachen, maar zal wel blij zijn als de stoep weer dichtgemaakt is. Het water doet het inmiddels weer, dus ik kan straks onder de douche springen!

Vanmiddag nog even een bezoek gebracht aan de tandarts. Alles is weer tandsteenvrij. Maar op de vraag wat te doen tegen een paar tanden die ‘aan de wandel’ zijn gegaan, kreeg ik een antwoord waar ik niet op zat te wachten. Een beugel… slotjes of zo’n nieuwerwetse doorzichtige beugel. Dat gaat ‘m voor mij niet worden, ik laat gewoon binnenkort een spalkje plaatsen. Ik heb nog mijn trauma’s van mijn slotjesbeugel van 40 jaar geleden! Ik ga nu eerst nog even oefenen met mijn jachthoorn (ik zie de voetbalmoederhooligans al in een deuk liggen bij deze zin), want misschien hebben we nog een paar hazen, fazanten, eenden, ganzen, kraaien dood te blazen komende zaterdag. Melvin is goed aangekomen op de locatie waar hij onze vrijheid beschermt. Zo trots op hem en alle anderen die deze taak op zich hebben genomen!