.jpg)
Je herkent het vast wel. Je zoekt een foto die je een tijd geleden hebt gemaakt, gaat hiernaar op zoek en... ziet van alles in de verschillende albums voorbij komen waar je mooie herinneringen aan hebt. Enfin, een paar uur verder en je hebt allemaal mooie momenten aan je voorbij zien komen, maar de gezochte foto nog niet 'gevonden'. Ik was nu op zoek naar verschillende toppings van mijn 'Mohr in Hemd', maar kwam 'mijn eerste haas', 'mijn eerste drijfjacht', 'eerste drijfjacht op de vos', 'mijn eerste fazantenjacht' en 'mijn eerste duif', 'mijn eerste stuk grofwild' tegen. Deze momenten wil ik graag met je delen. Ik ben hier trots op. Hier sta ik met mijn mentor en jachtvriend, en dit haas is het eerste dat ik ooit heb geschoten aan wild. Ik kan het nog zo goed voor me halen, de spanning van de eerste keer mee op jacht. Kansen krijgen en die ook benutten. Natuurlijk is het 'een ding' om iets dood te maken, maar dat hoort er ook bij als je graag vlees eet. Er is een reden waarom je er een aantal hazen 'uithaalt'. De jachthouder weet hoeveel hazen er in zijn veld rondlopen, en om ziektes en 'overbevolking' te voorkomen, moeten er een aantal uitgehaald worden. Je krijgt dus van tevoren te horen hoeveel hazen er geschoten mogen worden.
Voordat ik ben gaan jagen, dacht ik altijd dat de jager op alles schoot wat maar bewoog. Niets is minder waar. Er zijn in Nederland aan kleinwild maar 5 soorten die een paar maanden per jaar bejaagd mogen worden:
Houtduif: 15 oktober – 31 januari (jaarrond bij schade)
Wilde eend: 15 augustus – 31 januari (soms al eerder op graan)
Fazant: haan – 15 oktober – 31 januari
Fazant: hen – 15 oktober – 31 december
Konijn: 15 augustus – 31 januari (jaarrond bij schade)
Haas: 15 oktober – 31 december
Als je op een ander tijdstip schoten hoort, is dat omdat er schade bestreden wordt. Ook hier is alles vastgelegd in regel- en wetgeving. De jachthouder is zuinig op zijn/haar wild en weet wat er zo rondloopt of vliegt aan wild. Vandaar dat, als je wordt uitgenodigd te komen jagen bij een jachthouder, er wordt verteld wat wel of niet, of welk aantal geschoten mag worden. Bij schadebestrijding is dat natuurlijk een ander verhaal. Dan wil je zoveel mogelijk de schade aan het veld of de boomgaard beperken.
Ook deze foto kwam ik tegen, voor het eerst mee als drijver met Soof op de vos. Je probeert dan de vos uit te drijven, zodat de geweren de vos kunnen schieten. Vossen zijn mooie beestjes, maar ook predatoren en echte moordenaars. Als ze in je kippenhok komen, doden ze alles wat beweegt, maar eten er maar één. Vossen passen zich goed aan, en vermeerderen zich snel. Drijven is hard werken, zowel voor de honden als voor de voorjagers. Je komt vaak 'muren' van bramenstruiken tegen waar je je doorheen of langs moet werken. Ik weet nog dat een jager hier zei: 'De vos is hier geweest'. Dat had hij kunnen ruiken. Ik heb later aan de geschoten vos kunnen ruiken, en snap nu wat de jager bedoelde. Ik kan het niet omschrijven, maar kan je wel vertellen dat vossen verschrikkelijk stinken. Vossen kunnen vossenlintworm verspreiden (vandaar dat je deze beter niet met blote handen kunt aanraken) en hondsdolheid (dat komt in Nederland gelukkig niet voor).
Hier een foto van mijn eerste drijfjacht in Duitsland. Wat was ik zenuwachtig... Op de heenweg in de auto zei een jachtvriend: "Goh, Monique kan ook stil zijn..." Ik had alle spannende filmpjes gezien van hoogvluchtig wild dat voorbij je hoogzit komt rennen en dat je dan ook nog het juiste stuk moet kiezen en op de juiste plek moet raken. In werkelijkheid valt het allemaal reuze mee. Deze foto is ook na de jacht gemaakt, toen ik in de gaten had dat het allemaal wat minder spannend was dan ik had gedacht. Natuurlijk is er gezonde spanning, maar uiteindelijk kies je er zelf voor of je een schot afgeeft of dat je het schot erin laat zitten. Vaak heb je maar een of twee kansen, soms zelfs helemaal niet, of loopt het 'verkeerde' stuk voorbij. Dan kun je kijken en genieten hoe het zich beweegt, ook dat is mooi.
Maar... ik begon mijn verhaal met het zoeken van een foto van een topping voor de 'Mohr im Hemd'. Die foto's heb ik niet gevonden, maar daardoor wel iets meer over jacht kunnen vertellen. Zodra ik de foto's van de toppings weer tegenkom, zal ik die bij het recept plaatsen. Of als ik de taart nog een keer maak, zal ik de andere topping er op doen. Deze taart (meer een soort cake), komt uit Zuid-Duitsland/Tirol. Deze is heerlijk luchtig door de stijfgeklopte eiwitten en heeft een intense chocoladesmaak doordat er gesmolten chocolade in gebruikt wordt. Als je niet kun wachten of weinig tijd hebt, kun je de taart ook bakken en bestuiven met poedersuiker;-). Hieronder nog een paar herinneringen die ik met je wil delen. Ach, heerlijk die foto's weer terug te zien, dan maar even geen foto van een topping.
Comments