Verregend

Wat een nat weer… Fien en ik hadden afgelopen zaterdag een mee-loop-jachthondentraining bij Almere. De weg er naartoe was al stormachtig met zo ontzettend veel regen, maar ook daar hebben we ruim twee uur in de regen doorgebracht. Fien deed heel erg haar best, ze is ook zo ontzettend enthousiast. Natuurlijk was ik heel trots toen de trainer zei dat Fien in een hogere groep beter op haar plek zou zijn. Ik moet lachen als ze een bumper moet apporteren en zij als een pup nog een paar dolenthousiaste sprongen maakt net voordat ze bij de bumper is. Ze is zo leergierig en gretig (en stout)! Op zo’n dag wil je het liefst met een dekentje op de bank bingewatchen, lekker een kop warme chocolademelk erbij (met heel veel slagroom) en een lekker koekje. Als verwenkoekje zou ik dan deze Mandelplätzchen (amandelkoekjes) voorstellen. Dan ben je meteen een beetje in Oostenrijk. Daar worden veel koekjes en taarten met amandelen of hazelnoten gemaakt.

Vrijdag hebben wij met onze WBE onze Nieuwjaarsreceptie gevierd. Dan wordt er met onze leden geproost op het nieuwe jaar en kan bijgepraat worden onder het genot van een hapje en een drankje. Dat was wel weer heel fijn, na twee corona-jaren. Onze jachthoornblaasgroep-JBL- heeft nog 3 mooie deuntjes kunnen laten horen. Ik heb een hele leuke jachthoornblaasgroep. Dat jachthoorn blazen gaat me wel steeds beter af, maar ik kan het nog helemaal niet zo goed. Doordat wij zo’n gezellige en veilige groep hebben, heb ik er nog steeds heel veel plezier in. (Zelfs als we ‘moeten’ optreden.) Gelukkig zitten er een paar hele goede blazers bij, dus die valse noot die ik er nog wel eens uitpers, wordt dan overstemd door de anderen.

De jachtvriend uit Drenthe is gezellig komen eten. Hij was hier mooi op tijd, ik had nog even tijd om droge kleding aan te trekken na de natte hondentraining. Ik had me juist omgekleed, toen de bel ging en hij met een grote bos bloemen voor de deur stond. Wat bleek nou, zijn workshop was gecanceld die ochtend en middag, maar hij vond het ‘niet kunnen’ om het eten daarom af te zeggen. En dat is maar goed ook, want het was weer gezellig! Ik had vrijdag al gekookt, zodat ik het die avond alleen nog maar op hoefde te warmen en de rijstkoker aan hoefde te zetten. Gelukkig houdt Jeroen ook van pittig eten, dus ik hoefde geen rekening te houden met het aantal pepers in de Makkelijke Curry. Het was weer leuk!

Fien had die avond wel bedacht stiekem naar de slaapverdieping te gaan (ze mag niet de trap op…) en daar op de kamer van oudste zoon (die zijn deur niet had dicht gedaan) te gaan buurten. Ze had chocolade en Daim met wikkel en al verorberd. Chocolade is heel slecht voor honden. Toen ze even later ging braken, was ik allang blij. Ik heb haar temperatuur opgenomen, Norit gegeven en haar goed in de gaten gehouden. Gelukkig had zij niet heel veel chocolade op en heeft zij alles uitgespuugd. Ik ben wel voor de zekerheid bij haar gebleven, je weet het tenslotte nooit zeker of het toch slechter met haar zou gaan en je toch een ritje naar de dierenarts moet maken. Om 5 uur kwam oudste zoon thuis, en zou hij haar in de gaten houden. Om 6 uur ging het nog steeds goed en een uurtje later ging manlief naar beneden. Het ging nog steeds goed en ze had wel weer trek! Het was wel een heel kort nachtje voor mij. Ik heb daarom na de middagwandeling maar even de binnenkant van mijn ogen bekeken. Ik denk ook niet dat het vanavond een ‘latertje’ gaat worden. Ik word oud…