Verliefd ❤️

Zaterdag was het eindelijk zover; Naar de fokker om daar een keuze te maken uit twee zwartschimmel teefjes. Eenmaal bij de fokker aangekomen, gingen we naar de kennel waar de hondjes naar buiten mochten om meteen ook iets te eten. Ze krijgen nu wat natvoer gemengd met wat puppybrokjes, maar drinken ook nog steeds bij hun moeder. Een voor een kwamen de pups naar buiten, ze moesten dan over een soort houten plankje ‘springen’. Dat zag er al prachtig uit. Binnen no time 11 kleine dikke propjes die al waggelend met dikke pootjes nog enigszins onhandig aan kwamen gerend. Ik pikte de twee meisjes waar wij uit zou gaan kiezen er meteen uit, en de keuze was meteen gemaakt. Liefde op het eerste gezicht. Beide kwamen naar ons toe, maar eentje viel gewoon meteen op. Ik zei alleen dat ik mijn keuze had gemaakt, maar vertelde nog niet welke het dan zou gaan worden.

We lieten de pups eerst eten, hoewel zij niet allemaal meteen gingen eten. De meeste vonden ons veel interessanter, en met name onze schoenveters, lusjes aan onze jassen en onze handen waren ook erg in trek. Manlief had op een gegeven moment wel 7 pups om zich heen die allemaal met zijn schoenen, benen, broek en veters aan het spelen waren.

Toen bijna al het eten op was, hebben wij de twee teefjes apart buiten het hek genomen uit het zicht van de andere pups. Dat vonden ze wel een beetje spannend, daar waren ze nog nooit geweest, maar met dappere passen kwamen ze achter ons aangelopen.

Er kraaide een haan, en daar schrokken beide van, ze maakten rechtsomkeert van waar zij vandaan gekomen waren, maar na enig lokgeluidje kwamen beide weer terug gewaggeld. Ik vertelde welke pup ik uitgekozen had, en manlief had diezelfde keuze ook gemaakt. Beide pups zijn hartstikke leuk, maar ‘onze’ pup was zowel dapper, knuffelig als terughoudender dan de ander. Ze likte zich in en reageerde op mijn lokgeluidjes. Na nog meer geknuffel hebben we dan beide pups weer bij de andere hondjes teruggezet.

Nog even met alle hondjes geknuffeld en gespeeld en daarna moesten ze toch echt weer gaan slapen. Je merkte dat ze ook moe werden, en een voor een dropen ze weer af naar binnen om te gaan slapen.

Op onze weg terug naar huis zijn manlief en ik echt verliefd op onze pup, en beiden zijn in volle overtuiging dat wij de allerleukste uit het hele nest over twee weken mee naar huis nemen. En nu begint het lange wachten. De komende weken ben ik nog erg druk voor zowel de WBE als de NOJG, maar zodra onze pup er is, heb ik het gelukkig rustiger. Ik verheug me er zó op, om onze nieuwe aanwinst eindelijk op te kunnen halen.

Omdat het zo druk was, had ik weinig kookinspiratie voor onze vrienden die vandaag komen eten. Maar na een blik in de vriezer, is dat goed gekomen. Ik heb wel een leuk en hufterproof menuutje bedacht. We beginnen met een Paddenstoelensoep, en die eenmaal klaar, bedacht ik dat Martijn helemaal niet van paddenstoelen houdt… Dus van de knolselderij die ik nog in de koelkast had liggen, heb ik voor hem een Knolselderijsoep gemaakt. Daarna hebben we een Picaña van de Kamado, die is nu aan het roken. Die ziet er misschien minuscuul uit op de Kamado, maar dat stukje vlees weegt 2 kilo. (Ik hoop dat er wat overblijft, dan heb ik morgen een goed belegde boterham!)

Later zal ik de Picaña afvlammen. Wij eten daar geglaceerde worteltjes en Parmezaanse pannenkoekjes bij en een Truffelsaus. Als dessert heb ik Gepocheerde peertjes met wat chocolade ijs. Nog een kaasplankje met wat noten en druifjes en het feestje zit er dan weer op. Veel recepten waarvan de foto’s nog ontbraken, en dat geeft mij minder stress als ik weinig tijd heb voor foto’s en recepten de komende week.

Nog een heerlijke wandeling met een vriendin gemaakt, jachthoorn blazen met een klein clubje, een verjaardag van een van de dames van Wodka-woensdag, gelukkig naast alle drukke verplichtingen met daaraan vastklevend veel leeswerk ook hele leuke dingen gedaan. Je zou die bijna vergeten! Ook heeft Sietske vandaag haar eerste ei van het jaar gelegd en heeft Soof dat netjes naar de keuken gebracht. Zij vindt dat zo leuk, eindelijk kon ze weer een werkje verrichten en daar een snoepje voor in ontvangst nemen. Daar wel vergeten een foto van te maken😉.