.jpg)
Wat heb ik rare dagen. Een superleuk feest van vriend Lars gehad. De voorpret al hier met het in de aanhanger leggen van het grote cadeau. Lars was erg blij met zijn cadeau’s. Met Soof een mooie wandeling gemaakt, maar ik dacht dat het een leuk idee zou zijn via het Limes-‘pad’ terug te lopen. Kom ik onderweg allerlei bramenstruiken en omgevallen bomen tegen. Het idee was leuk, de uitvoering wat minder. (Bramenstekels in mijn benen, broek met halen en kruip-door-sluip-door was ook niet erg handig.)
Manlief en ik waren erg blij dat wij onze bomen onlangs hebben laten snoeien en toppen, die zouden anders echt wel een paar flinke takken hebben laten vallen met de drie stormen die de afgelopen zes dagen hebben gewoed. Een boom in het park hier tegenover had z’n wortels gelift, maar stond nog wel. De wind staat meestal zo dat die bomen alle wind vanuit de polder vol opvangen. Deze zou dan op de weg belanden. Ik heb de gemeente op de hoogte gebracht via de site. Daar kun je online een melding doen, en dat werkt super. Je kunt op een plattegrond aangeven waar zo’n gevaarlijke boom staat, erbij schrijven wat er aan de hand is en ook foto’s toevoegen. De boom is vanmorgen gekapt.
Eenmaal bij de manege (woensdag paardrij-dag) is er ook behoorlijk wat schade geweest door hoge bomen die te veel wind hebben gevangen. Zo was er onder andere een boom op een auto van de buurman beland. Als ik het erf oprijd, zijn eigenaar Jeroen en ook ‘onze’ boomverzorger Jan Pieter Nagel al bezig met de bomen te kortwieken. Ik heb niet echt hoogtevrees, maar als ik zie op welke hoogte Jan Pieter werkt, trekt mijn maag wel even samen. Jeroen is bezig met de bladblazer. Als ik mijn raampje naar beneden doe om te zeggen dat hij goed bezig is, krijg ik een windvlaag van de bladblazer hup zo mijn auto in. Ik ben blij dat ik mijn lenzen niet verloren ben. Het raampje weigerde omhoog te gaan en Jeroen buldert van het lachen… Ik ben nu een gewaarschuwd mens, hij blijkt dat ook gewoon met een tuinslang te doen. Ik geef hem geen complimentjes meer als hij een van die dingen in zijn handen heeft! Ook nog een taartje kunnen eten, Marjolein is een jaartje wijzer geworden. 🥳
Sientje, het laatste Twentse hoen dat wij nog hebben, is niet lekker. Ze was al heel erg eenzaam toen haar zusje dood was gegaan, maar nu is de situatie een beetje verdrietig.
Vrijdag heb ik een afspraak bij de dierenarts, ik hoop dat ze het gaat redden. Het is een hele gezellige kip en erg tam. Als ik aan het strijken ben of de was opvouw, mogen zij en Soof samen gezellig erbij zijn in de bijkeuken. Zij krijgen dan beide iets lekkers. Van de week had ik veel snijwerk in de keuken, en heb ik Sientje op de barkruk gezet. Dat vond ze wel gezellig. Maar nu is ze niet fit. Ze eet wel, maar scharrelt weinig in de tuin. Ze stond daar maar een beetje met haar x-beentjes…Ik wilde sowieso een kameraadje voor haar erbij halen, zij heeft geen aansluiting met de Brahma’s. Maar ik wacht nu maar even de dierenarts af.
Als recept vandaag een heel erg lekker bijgerecht, Chinese kool met knoflook en spekjes.
Dat is een leuk groentegerecht voor doordeweeks, maar ook als je vrienden te eten krijgt. Als je de spekjes van tevoren bakt, hoef je bijna alleen nog maar de Chinese kool te smoren… Dit kun je zowel bij vis als bij vlees eten en is in no-time gemaakt. Zaterdag gaan we naar de puppy’s, ik ben zo benieuwd!! Maar morgenavond heb ik voor het eerst sinds Corona weer irl jachthoorn blazen.
Ik heb al veel te lang niet geoefend, en dan is er ook nog een nieuw deuntje dat wij moeten gaan leren blazen… Ik verheug me er ontzettend op om iedereen eindelijk weer eens te zien, maar baal wel heel erg dat ik te weinig tijd in het oefenen heb gestoken. Als mij ‘das Ganze’ lukt, ben ik al blij 🙈.