Trots op Fientje

Fien heeft met het warme weer wel gezwommen, maar met name omdat ik met mijn korte broek meeliep naar dieper water. Afgelopen laatste training bij Arie wilde ze alleen maar tot en met haar buik het water in. Maar gisteravond bij training heeft ze uit zichzelf de sloot over gezwommen. Ze twijfelde, maar toen ik van haar weg liep, kwam ze me toch achterna en zwom de sloot over. Ik was apetrots (natuurlijk) en gaf haar de lekkerste beloningen, zowel ene stukje kaas als een stuk rookworst. Nadat de andere hondjes ook hadden gezwommen, mochten wij het kunstje nog een keer doen, en al kwispelend stond ze al klaar om over te zwemmen en haar beloningen in ontvangst te nemen. Ze heeft ook een sleep gelopen, ook dat deed ze goed. Maar ik moest wel erg om haar lachen. Hoe groot ze inmiddels ook is, het is nog steeds maar een kleutertje. Onderweg werd ze afgeleid door een vlinder…

Vandaag heerlijk buiten gereden en het uitstappen hebben we in het weiland gedaan. Daar waaide het beter dan in de buitenbak. Het was echt genieten. Een van de dames was op Texel geweest, en had een heerlijk drankje en een soort gevulde koek van het eiland meegenomen. Na de smullerij hebben we 3 veulentjes en hun moeders naar het weiland begeleid. Ook dat was een feestje!

Vandaag geef ik je het recept van Foie gras met vijgen. Foie gras is één van mijn guilty pleasures. Als ik die heb gemaakt en een stukje afsnijd, begin ik in de keuken al te snoepen… en steeds als mijn plakje op is, gaat de koelkast weer open voor nòg een stukje. Ik had mezelf voorgenomen vanaf nu weer ‘normaal’ te gaan doen en beter voor mezelf te zorgen. Ontbijten, lunchen, mijn oefeningen dagelijks te doen en … minder te snoepen. Ook geen uitjes meer naar Ome Mac op de terugweg van een vergadering en, nu Fien steeds een beetje verder mag lopen, weer meer te gaan bewegen. Voor het blog moet natuurlijk nog steeds gekokkereld worden voor de foto’s, en deze Foie gras heb ik toch maar mooi nog even ‘meegenomen’. Maar ja, het is wel een uitdaging, want eerdaags zal ik tòch die Schwarzwalderkirschtaart moeten maken. Gelukkig wonen mijn kuikens nog thuis 😉