.jpg)
Ik heb woensdag geen blog geplaatst… ik had niet goed in mijn agenda gekeken en daardoor 2 afspraken staan wat voor een beetje wringen in de tijd zorgde. Ik zou in de ochtend, zoals elke woensdag, paardrijden (heerlijke 'Chocoladeballen' gegeten, en dat Rondje Woerden is een zalig soort Hopjes-drankje) en daarna met 2 paardrij-vriendinnen een menuutje bespreken voor het 21-feestje van haar dochter. Wij houden alle drie van kokkerellen, en het leek de moeder van de aanstaande jarige een leuk idee om een diner voor haar dochter en haar vriendinnen te organiseren. Wij zouden na het paardrijden naar ons huis gaan om een menuutje samen te stellen. Nu is dat rond lunchtijd, en leek het mij wel een goed plan om meteen met z’n drietjes hier te lunchen. Waar ik alleen niet zo goed op gelet had, was dat ik die avond hier een overleg zou hebben met de activiteiten commissie van de WBE. Wij zouden voor het eerst weer lijfelijk bij elkaar komen nu er versoepelingen zijn. Ook daar was ik erg enthousiast, en had daar meteen een diner aan vastgeplakt. Superleuk natuurlijk, maar wat planning en voorbereidingen betreft misschien niet zo handig… of toch juist wel!
Ik had een leuke lunch bedacht, waarvan ik het hoofdgerecht (Chausson met ham en kaas) bij thuiskomst alleen nog in hoefde te smeren en dan in de oven te schuiven. Als voorafje een Koude amandelsoep met druifjes en croutons en als dessert een Cranachan. Die twee kon ik de avond van tevoren al klaar maken, beide worden koud gegeten. En omdat die twee gerechten ook prima voor het diner geschikt waren, had ik twee vliegen in één klap. Bij het avondeten had ik eerst een paar hapjes op tafel, een beetje stokbrood, wat Rillete van gans, olijfjes, aïoili en een fûet. Daarna hebben wij, tijdens het eten vergaderd, ideaal! Het was zo fijn om de mannen eindelijk weer te zien! Als je dan eindelijk na zoveel tijd weer bij elkaar bent, voel je dat pas echt. Ik wilde eerst de kamado aansteken. Ik had hamburgers besteld, zou daar een aardappelgratin bij maken en een Courgette-walootsalade en een mangosalade bij serveren.
Doordat het pijpenstelen regende, werden de hamburgers in de koekenpan gebakken en veranderde ik de aardappelgratin in een Tortilla (had nog een hoop eieren die op moesten). Ik miste van 2 gerechten nog de foto’s; Maar ja, als het eten dan klaar is, wil je zo snel mogelijk aan tafel en je voelt ‘m al aankomen… ik ben wéér vergeten foto’s te maken. Ach, ik zal die gerechtjes binnenkort waarschijnlijk nog wel een keer maken, die zijn altijd super als bijgerecht voor een bbq of hapje bij een borrel. Het eten was geslaagd, en de vergadering ook. Binnenkort organiseren wij weer een leuke workshop die wij al twee keer eerder hebben moeten cancelen.
Het was een rare week, met veel ren-en-vlieg-werk. Veel geregel voor de te organiseren workshop in juli, naar het rugcentrum, het organiseren van een andere workshop in september, jagen, met Suus naar de dierenarts en een feest van een vriendin die de mooie leeftijd van 50 had bereikt. Bijna allemaal leuke dingen gelukkig, maar ook die kosten tijd. Vooral het zoeken van foto’s waar de jarige vriendin en ik samen op staan kostte veel tijd, maar was ook weer zo leuk om te doen. Het feest was super! Met vrienden samen borrelen en heerlijk eten van cateraar Irene’s. Het eerste feest sinds de lockdown dat wij eindelijk bijna ‘voltallig’ waren. Op één vriendin na, deze pechvogel heeft haar been gebroken. Vandaag een beetje bijkomen, er staat verder niets in de agenda. En dat is maar goed ook, ik merk dat mijn lijf weer moet wennen aan feestjes… Zal de leeftijd wel zijn 😉
Ik had in het laatste blog al geschreven dat ik zo’n trek kreeg in de Soort Sachertaart die ik voorbij zag komen op zoek naar een recept… Die heb ik gemaakt, en het was weer zalig die weer een keer te eten. Een volle chocolade-smaak in combinatie met abrikozen, echt lekker! De stijfgeslagen eiwitten zorgen ervoor dat het toch nog redelijk luchtig is, maar je wel kunt genieten van de volle smaak van cacao. Ietsje meer dan een klein beetje moeite, maar zo’n groot plezier!
