top of page
  • Monique Jansen

Sjonnie en Anita


Of waarschijnlijk heten die nu Delano en Shanaya. Die ben ik vandaag bij de Plas tegengekomen, en echt, al mijn vooroordelen werden binnen 10 minuten bevestigd. Ik zat rustig van de koelte te genieten met de honden die lekker in het water af konden koelen. Delano en Shanaya komen in mijn buurt, en vragen of ze bij het kleine stukje strand erbij mogen zitten. ‘Natuurlijk’, er is plek en het is niet ‘mijn’ strandje. Hondje chihuahua wordt, zoals dat ‘hoort’, als accessoire op de arm gedragen, de pittbull/stafford-achtige hond wordt losgelaten. Kleding wordt uitgetrokken, alle tatoeages met namen (wij lieten gewoon een geboortekaartje drukken) en afbeeldingen van dik omrande sterren, hartjes en complete bloemstukken met wolven op de achtergrond komen tevoorschijn. Als de chihuahua op de grond wordt neergezet om de tijgerprint-bikini aan het daglicht te brengen, begint het meteen te blaffen en te grommen naar mijn honden. Fien dacht nog even te kunnen spelen met de pittbull/stafford, maar deze werd al snel dominant door zijn poot en kop op haar schoft te plaatsen. De sfeer bij de honden was niet ok. Beide honden werden niet gecorrigeerd, de mijne merkten dat het niet pluis was. Soof wilde zich ermee gaan bemoeien, maar het laatste waar je op zit te wachten is een bezoekje aan de dierenarts om een paar hechtingen te laten zetten onder het motto ‘ik zat daar eerder’, en ‘ zie je wel’… Het was tijd voor mij het eerst zo rustige strandje te verlaten. Ik ga verderop nog even met de honden zitten en op de weg terug zien we nog een pony die ook van de koelte van het water geniet. Fien vindt het erg spannend, maar probeert na een tijdje toch even uit of de pony zin heeft om te rennen en te spelen. Het is een brave pony die honden gewend is. Door haar grootte hebben mijn honden toch best ontzag voor haar.

Nu heb ik ook leuke dingen gedaan, en zijn er weer een paar vooroordelen die ik had, wél bijgesteld. Zo ben ik bij Rick, een vriend van oudste zoon, geweest om een dagje mee te draaien op de boerderij. Zij hebben 90 melkkoeien, een paar schapen en geiten en kippen en een hoop land dat bewerkt en bijgehouden moet worden. Als ik aankom, staat zijn moeder kwark te maken van verse rauwe melk. Ik heb meteen gevraagd hoe je dat moet doen, en zal dit binnenkort ook uitproberen, maar om 10 liter kwark te maken zonder dat oudste zoon (hij is op vakantie) thuis is, is een beetje overdreven. Het is een prachtige dag, we voeren de koeien die eerder uit het weiland zijn gekomen. De koeien hebben een halsband met zender. Zo kan bijvoorbeeld in de gaten gehouden worden hoeveel zij hebben gegeten, welke koe tochtig is of hoeveel melk zij hebben gegeven.

We gaan nog naar de kalfjes en de pinken. Mijn vooroordeel waarom kalfjes redelijk snel bij hun moeder weggehaald worden, wordt weggehaald. Koeien zijn lomp, en zo’n klein kalf wordt snel onder de voet gelopen door deze grote lomperiken. Bovendien zorgt het voor minder stress en verlaagt het de kans op ziektes. Koeien zijn nieuwsgierig, maar deze zijn ook nog eens aaibaar. Je kunt zien dat zij veel tijd en liefde in hun koeien steken, elke koe kan geaaid worden (en ze vinden het ook nog eens heel leuk om aangehaald te worden). Als ik de reclame van Wakker Dier op radio en tv zie en hoor, word ik echt onpasselijk. Hoezo ‘Zuivel is niet zo zuiver als het lijkt’. Bij elke boerderij waar ik een kijkje kan nemen, zijn de boeren stuk voor stuk goed voor hun vee. Ze kennen hun dieren, weten van elk dier het karakter, hebben ze allemaal wel een lievelingskoe en doen ze er alles aan om het de koe zo goed mogelijk naar de zin te maken, want ook dat zorgt voor een goede melk- of vleesproductie. En laten we wel wezen, het is wel een bedrijf en de koeien zorgen voor hun inkomsten. Het zou dus ook wel heel raar zijn als er slecht voor de inkomstenbron gezorgd zou worden.

Ik mag met een echte Tractor rijden, een John Deere (de limousine onder de tractoren). Wat een geweld en power heeft dat apparaat! De banden zijn groter dan ik! We hebben een heerlijke lunch met onder andere zelfgemaakte scharrel-eiersalade van de eieren van de kippen. Ook hadden de ouders van Rick van hun vakantie kaas uit het land waar zij waren meegenomen. Zij vertelden wat ze allemaal gegeten hadden aldaar. Gerechten op de kaart die zij niet kenden en bestelden al wijzend naar het bord van de tafelaars naast hen ‘Doe mij dat ook maar’. Nog zo’n vooroordeel dat hier niet opgaat; ‘Wat een boer niet kent, eet hij niet..!’ Als we de weilanden maaien, zien we per weiland wel drie tot vijf hazen en op eentje zijn zelfs een fazantenhaan- en hen te zien.We rijden langzaam en op zo'n manier dat hazen, fazanten en ander wild de kans krijgt naar de zijkanten van het weiland te gaan. Zodra we ergens gereden hebben met de maaier, komen twee ooievaars kijken of er ‘maaislachtoffers’ (muisjes, kikkers en dergelijke) zijn. Die ooievaars zien er wel schattig uit met hun zwart-witte verenkleed en rode snavel en pootjes, maar het zijn echte vlees- en insekteneters!

Het liep allemaal iets anders deze dag (zo werkt dat op een boerderij met levende have) waardoor er na het eten nog gemolken moest worden. Rond 21.00 uur was Rick klaar voor de dag met, zoals hij het noemt ‘hobbyen’. Rick zit in het laatste jaar van zijn studie in Dronten en moet eigenlijk nog alleen zijn eindscriptie schrijven. Dat gaat vast goed komen, want boeren is zijn passie.


Ik mocht nog mee op de ganzen en ik mocht jachtvriend Franz meenemen. Helaas vloog het slecht. Of tenminste, ze vlogen heel goed, maar allemaal te ver weg. De avond in de polder was prachtig. De ondergaande zon en het paarse licht dat daarbij bij de maan steeds intenser van kleur werd. Daarna hebben we nog wat gedronken en van de heerlijke zelfgemaakte eiersalade van Henk kunnen genieten.


Het is vandaag en de komende dagen weer erg warm. Ik weet niet of dat bij jullie ook zo werkt, maar ik heb dan weinig zin om te koken. Ik geef je vandaag een gemakkelijk maar zeer smaakvol recept waarvoor je niet lang in de keuken staat en je ook nog weinig vaat hebt: Italiaanse kipfilet. Er komt geen pan aan te pas, maar wel een ovenschaal. Ik zou de Reibekuchen die daarbij lekker zijn, overslaan en gewoon voor een stuk brood kiezen. Eventueel nog een groene salade of wat rauwkost erbij, maar dan echt uit de keuken en genieten van de makkelijke maaltijd.









































117 weergaven

Recente blogposts

Alles weergeven

Texel

Selamat Makan

bottom of page