
Donderdag hadden wij met het regiobestuur Utrecht van de NOJG een evenement georganiseerd met kogel schieten bij Schietbioscoop Van Seventer in Harderwijk. Als je op grofwild gaat jagen, en vooral in Duitsland, moet je bij drijfjachten aan kunnen tonen dat je geoefend hebt, of het examen (Schießnachweis) hebt behaald. Heb je deze papieren niet, dan kun je weer huiswaarts. Nu is het natuurlijk altijd goed om te oefenen, je bent immers bezig met iets dat serieus is, het bemachtigen van wild. Het kan altijd gebeuren dat je een beest ‘ziek’ schiet. (Zo heet dat als je schot niet meteen dodelijk is. ) Maar neem van mij aan dat de meeste jagers pas afdrukken als ze op het ‘blad’ zitten. (Schouderblad, daar zitten hart/longen, en tref je het dier dodelijk met het schot.) Er zijn deze avond twee instructeurs, Marcel en Ruud. Zij zorgen ervoor dat alles goed en veilig verloopt, maar geven ook aan wat er verbeterd kan worden aan je prestaties. Beiden zijn rustige mannen, duidelijk in hun aanwijzingen maar zorgen er ook voor dat het een hele gezellige avond wordt. Petra, de gastvrouw, heeft lekkere mini-moorkoppen (mag ik dat woord nog gebruiken?) gemaakt voor bij de koffie, voert de papierwinkel op de pc in, zorgt voor de juiste baanmunitie en dat wij drankjes en een paar hapjes hebben als er intussen weer een andere groep aan het schieten is. (Petra houdt, net als ik, van kokkerellen!)

De gegadigden voor het Schießnachweis zijn als eerste aan de beurt. Dan doe je een examen. Je hebt 3 schoten op een afbeelding van een stilstaand zwijn vanaf een kansel, 3 vanuit de vrije hand op een stilstaand zwijn en vervolgens 3 op een bewegend zwijn. Ik besluit deze niet mee te doen, als je iets organiseert, ben je er maar ‘half bij’ is mijn ervaring. En zodra het woord examen ergens aan vastkleeft, ben ik opeens weer 16 jaar en gieren de zenuwen door mijn lijf. Iedereen heeft meerdere rondjes om te schieten. We hebben genoeg tijd, en steeds als deelnemers een paar rondes geschoten hebben, kunnen zij een drankje drinken en kan de volgende groep naar binnen. Naarmate het later wordt en sommigen meerdere rondes geschoten hebben, wordt het rustiger en gaan er al een aantal deelnemers naar huis. Ik heb nog wel wat munitie, en vraag aan Marcel of ik een keer mag proberen dat examen te doen. Gewoon, om te kijken waar je dan eigenlijk op schiet. ‘We gaan het niet proberen, we gaan het gewoon doen’, is het antwoord. De afbeelding die nodig is wordt op de laptop geladen en krijg ik op het scherm van de bioscoop te zien. Ik voel wel spanning, maar probeer op mijn ademhaling te letten, want in- of uitademen terwijl je afdrukt, kan bij de loop een centimeter schelen, maar betekent dat je er daardoor flink naast kunt zitten bij je doel.

Dat eerste onderdeel gaat goed. Het volgende onderdeel is staand. Ik merk dat mijn buks teveel beweegt. Ik krijg de tip om van beneden naar boven te bewegen, en zodra ik op mijn doel zit, af te drukken. Ook dat gaat goed. Dan de 3 zwijnen die lopen. De eerste 2 schoten zitten op het blad. Maar dan komen de zenuwen, want ja, het is wel een examen… ik krijg nog een kans en de instructie gewoon te blijven ademen en gelukkig zit ook dat schot waar het schot hoort te zitten. Ik heb mijn examen behaald en ontvang daarna van Petra mijn stempels en het bijbehorende speldje. Ik ben hartstikke blij en ook hartstikke trots! Die bitterbal en drankje heb ik nu wel verdiend. We zijn klaar met schieten voor deze avond, drinken met een klein clubje nog wat na. Na een geslaagde avond stap ik in de auto om weer naar huis te gaan.

Vandaag heb ik het recept van de Rumkogels voor je. Ik had die gemaakt om mee te nemen voor bij de koffie bij Van Seventer, maar zowel de rumkogels als een flesje zelfgemaakte Sloegin voor Marcel en Petra stonden nog op het aanrecht bij mij thuis. Nu ‘moet’ ik die rumkogels maar eten, en terwijl ik dit zit te schrijven, prop ik er nog maar eentje ongegeneerd in mijn mond. Ze zijn ook wel verschrikkelijk lekker! In een paar minuutjes samengesteld, dan af laten koelen in de koelkast zodat je er balletjes van kunt draaien en daarna door de coating die je wenst te rollen. Deze zijn ook leuk om als cadeautje weg te geven. Even een mooie pot kopen, rumkogels er in en een strik om de pot. Ik weet zeker dat degene aan wie je dit geeft, er heel erg blij mee zal zijn!

Vrijdag ben ik met een vriendin naar de beurs ‘jacht en buitenleven’ bij het landgoed Velder geweest. Na twee jaar kon dit eindelijk weer georganiseerd worden. Het weer was perfect voor een buiten-evenement. Ik heb ook nog even persoonlijk afscheid kunnen nemen van Janneke Eigeman van de KNJV. Zij gaat binnenkort beginnen aan een nieuw avontuur. Fijne week alvast, en maak die rumkogels een keer. Je maakt er niet alleen jezelf, maar ook heel veel anderen heel erg blij mee!(Als je ze niet vergeet mee te nemen🤭😉 )
Комментарии