.jpg)
Ik had boerin moeten worden. Of in elk geval een woonboerderijtje moeten hebben, met ruimte voor kippen, ganzen, een ezeltje (of twee), nog een paar wasberen ofzo. Ruim 20 jaar geleden hadden we ook bijna in Drenthe een klein woonboerderijtje gehad, maar het is Woerden geworden en geen woonboerderij. Voor de kinderen was dit huis een betere keuze, staat met z’n billen in een woonwijk en ook nog eens in een superleuke stad met alles wat een stad zou moeten hebben, maar nog wel het ‘kneuterige’ van een dorp heeft. Maar deze week staat wel in het teken van dieren en groene vingers… Als je dat laatste een paar jaar geleden tegen mij gezegd zou hebben, zou ik smakelijk gelachen hebben!
Het begon maandag al…ik hoor geklepper in de tuin, en als ik ga kijken, zit daar een ooievaar in onze gesnoeide boom… Niet veel later probeert de tweede te landen, maar dat lukte niet en vloog ook ooievaar 1 weg. Manlief snapte niet waarom ik zo hard moest lachen met een ooievaar in de tuin; Maar iederéén weet toch wat de ooievaar komt brengen!? In de middag de aangepaste versie van de diploma-uitreiking gehad van jongste zoon. Ook bizar om dat op deze manier mee te maken.
Dan gisteren. Ik ben aan de telefoon en loop ondertussen naar buiten. Zie ik daar een ekster moeilijk bewegen en proberen weg te strompelen. Ik heb een broertje dood aan de eksters, kauwen en kraaienfamilies die hier het kippenvoer van ‘mijn meiden’ opeten. Maar dit jonge beestje is in doodsangst en kan geen kant op. Gelukkig hadden de honden of katten ‘m niet gezien. Ik kan het beestje gemakkelijk pakken, en hij is echt heel zielig. Raar pootje en een rare vleugel, want dat vliegen gaat hem niet best af. Nadat ik de deuren dicht heb gedaan en er zeker van ben dat de honden in elk geval binnen zijn, laat ik het arme beestje op het gras los. Maar hee, hij strompelt half fladderend onder de annabellen. Om hem dan door de katten te laten vinden leek me geen goed idee. Manlief zo gek gekregen even te helpen het beestje weer te pakken en hem in de oude bench van Soof te doen. Natuurlijk met wat water en voer.
Hij is bang, maar als hij iets kan aansterken binnen, kunnen we het loslaten de volgende dag weer proberen. Soof heeft vanuit huis gezien wat er aan de hand was, en nieuwsgierig als ze is probeert ze via het kattenluik naar de bijkeuken alles te volgen. De dierenopvang is inmiddels dicht, maar de dierenambulance geeft aan dat de dierenarts de ekster waarschijnlijk euthanaseert. Als het beest er zo slecht aan toe geweest was, had ik dat zelf wel gedaan, maar deze zou het volgens mij nog goed kunnen redden. We besluiten hem een nachtje in de bench te laten en het de volgende dag aan te kijken.
Vanmorgen mijn eerste mini-komkommertje geoogst. Ik wilde een foto maken van de komkommer aan de plant, maar de plant was los gegaan van de haakjes en zo met komkommer en al naar beneden gevallen. Er zitten veel bloemetjes aan de plant met aan elk bloemetje een heel klein, nog te groeien en te rijpen komkommer. Zo leuk! En in dezelfde pot doen de mini-paprikaatjes het ook goed. De tomaatjes gaan iets minder goed, ik ben bang dat het geen goed tomatenjaar wordt. Waar ik vorig jaar begon met 2 tomatenplantjes, heb ik nu 3 soorten groente in de tuin. In potten weliswaar, maar ik had nooit verwacht dat ik ooit nog ‘groene vingers’ zou kweken.
Terug naar de ekster. Vanmorgen zag hij er al een stuk beter uit. De staart weer omhoog in plaats van hangend en genoeg ‘praatjes’ en angstig gefladder als ik de was in de wasmachine doe. Ik heb hem nog wel even in de bench gelaten en zojuist heb ik hem, met alle voorzorgsmaatregelen met de honden en de katten, losgelaten in de tuin. Ik hoop dat ‘ie het redt, maar dat hij wel elders een eigen tuin gaat zoeken. Verder heb ik nog een broedse kip, Stella. Ze legt al een weekje of 2 geen eieren meer, maar denkt echt dat ze moet broeden. Dat betekent dat ze niet uit haar hok komt en zichzelf behoorlijk aan het uithongeren is. Om niks, want er ligt geen ei om uit te broeden en we hebben ook geen haan. Nu haal ik haar elke dag van het hok en blokkeer de ingang en in de avond gaat de blokkade pas weer weg. Nu lag ze vanmiddag zelfs voor het hok op de grond te broeden, maar ik heb haar maar even naar het gras gejaagd om sociaal te doen met Sietske en Attila. Dan hebben we nog onze Suus. Zij ontwijkt mij zoveel mogelijk, omdat ze oogzalf en pilletjes krijgt. Ik krijg haar maar 1 keer per dag ‘te pakken’, terwijl het eigenlijk twee keer per dag gegeven moet worden. En onze bejaarde Sonny, die (soms Oost Indisch) doof is, maar gelukkig wel zijn dagelijkse pillen graag eet.
Genoeg geneuzel over de dieren en groene vingers. Ik zet vandaag het recept van een Wrap met pittige pangasius en koolsla online. Wij eten die als er getraind moet worden en er licht gegeten moet worden. Snel klaar, lekker en licht niet zwaar op de maag. Altijd handig om zo’n recept achter de hand te hebben. En het is weer eens wat anders dan een lichte pasta. De wraps heb ik meestal wel standaard in huis, de vis ook, maar dan in de vriezer. Waar ik wel aan moet denken is de gesneden kool even in huis te halen, Veel kokkerelplezier!!
