.jpg)
Mijn bureau was een bende. Omdat er nu veel maatregelen versoepeld zijn en steeds meer mensen een vaccinatie hebben, komt van alles weer op gang. Met vriendinnen afspreken, kleding kopen, etentjes plannen, borrelen met vrienden en vriendinnen, bbq’s organiseren. Maar ook weer vergaderingen voor de WBE, dingen plannen en regelen voor de activiteiten commissie, vergaderingen met de jagersvereniging en uitgestelde feesten herorganiseren. Mijn inbox stroomde vol met allerlei uitnodigingen, notulen, agenda’s, datumprikkers… En ook dingen die ik uitgeprint had, lagen op meerdere stapeltjes her en der verspreid tussen alle recepten, kooktijdschriften en benodigdheden voor de fotoboeken die ik aan het maken ben. Het was tijd om mijn bureau op te ruimen. Dat heb ik zojuist gedaan, en ik moet zeggen; Het geeft een hoop lucht en rust nu alles er weer georganiseerd uit ziet. Als ik even naar links kijk en het bijna lege bureau van manlief zie, bedenk ik mij dat menig ander mijn opgeruimde bureau nog steeds als totale chaos zal ervaren… Maar voor mij is dit goed werkbaar en ik weet precies wat er op welk stapeltje ligt.
Donderdagavond zijn Soof en ik mee geweest op de ganzen, kraaien, kauwtjes en duiven. Ik had woensdag al een aantal koppels grauwen zien vliegen en donderdagmiddag in de buurt van Leerdam ruim 80 Canadese ganzen op een weiland. Ik vroeg me af of ze zouden vliegen, maar eenmaal aangekomen bij de weilanden waar we zouden gaan zitten, vlogen er honderden op. Op weg naar mijn hutje lag overal ganzenpoep. Daar wordt een boer niet heel blij van. In het begin was het rustig, maar na een half uurtje waren er steeds meer vliegbewegingen in de lucht. Bij mijn hutje vloog het helaas wat minder goed dan bij de hutjes naast mij, maar we hadden mooi buit en Soof heeft weer mooie apporten gehad. Doordat er een vervoersverbod geldt op het moment (er is vogelgriep geconstateerd in Vleuten), kon ik geen ganzen mee naar huis nemen.
De jachthouder houdt de ganzen bij zijn boerderij en zal het vlees zelf gaan bereiden. Op de weg terug ben ik nog even gestopt om de mooie maan op de foto te zetten. Helaas geeft het meer de sfeer aan, zoiets krijg je nooit echt mooi vastgelegd op je telefoon. (Foto 1 en 2 in de galerij beneden zijn van jager Gerard, dank voor de mooie foto’s!)
Ik had geen idee wat ik nu eens zou maken voor het blog. Terwijl ik door mijn recepten zat te bladeren, kwam ik het receptje van een Kaassoepje tegen. Daar had ik wel trek in, en het was ook weer even geleden dat we die hebben gegeten.
Ik had nog wat witte wijn over van de vrijdagmiddagborrel en had al een nieuw stuk kaas gehaald, terwijl de oude nog niet helemaal op was. Die ‘oude’ heb ik geraspt, en holé: de kaassoep was al bijna compleet. Je moet hier geen grote soepkom van eten (vind ik), het is meer een smaakmakertje dat werkt als een soort amuse. Tijdens het zoeken zag ik ook een recept van een soort Sachertaart… en heb daar spontaan trek in gekregen… En heb de ingrediënten ook in huis…. En een beetje tijd over… 😉
(En nu helemaal nu het Nederlands Elftal verloren heeft...jammer hoor.)
