Nazomeren in de herfst

Toch een beetje nagenieten van de zomer terwijl buiten de herfst echt zijn intrede heeft gedaan. Deze Pruimentaart past daar helemaal bij. Als je deze hebt gemaakt en de taart aan het afkoelen is, even een frisse neus halen en van de kleuren van de herfst genieten buiten. Als je dan terug komt met die frisse neus, je laten omarmen door de geur van een heerlijke taart die genoeg is afgekoeld om gegeten te kunnen worden. Wat is nou lekkerder dan dat! Wel nog even slagroom kloppen terwijl de warme chocomelk gemaakt wordt voor zowel in de warme chocomelk als op de taart ;-) Die zelfgeklopte slagroom verdient de taart, en jij ook!

Van de week een confronterend moment gehad... Ik lijk, wat hamsteren (van voedsel) betreft, op mijn moeder. Van de week had ik een aantal potjes met kruiden en specerijen die aangevuld moesten worden. Een net lijstje gemaakt met welke potjes aangevuld moesten worden, die spulletjes gehaald en bijgevuld. Nu heb ik een lade in mijn keuken met een aantal blikjes groente, potjes met kruidenpasta's, pasta en rijst en allerlei kruiden en specerijen die 'niet-Europees' zijn. Daar bleek kennelijk een zakje kaneelpoeder in te liggen dat was gescheurd en waarvan de totale inhoud zich had verspreid over de complete lade. Het was één grote bende... De hele inhoud van de lade moest eruit en schoongemaakt worden. En dan schrik je pas echt hoeveel troepjes en potjes je hebt verzameld en ook hoeveel kaneelpoeder je kennelijk (naast de gescheurde zak) nog blijkt te hebben. Enfin, ik weet nu weer wat er zich in de lade bevind en heb meteen een bak aangemaakt met 'navul-zakjes' kruiden en specerijen en die op een betere plek neergezet. Het ruimt wel lekker op, dus achteraf is het maar goed geweest dat er zo'n zak stuk gegaan is.

De afgelopen week heb ik veel tijd gehad om te kokkerellen. Daar zijn mooie gerechten uit voortgekomen, maar ook een gerecht waarvan ik dacht dat ik 'm eindelijk goed zou hebben, maar het toch het verkeerde eind had met het deeg. dat recept zal ik dus nog een keer moeten maken voordat ik het met jullie kan delen. Gelukkig had ik een keer veel tijd, want in het maken van de recepten gaat al met al toch meer tijd zitten dan ik had bedacht. Dat wat gemaakt wordt, moet ook 'op'... mijn broeken zitten steeds strakker en strakker. Ook omdat ik zelf minder beweeg, omdat onze oude hond ook echt oud (aan het worden) is. Hij is al ruim 13 en kilometers wandelen zit er helaas niet meer in voor hem. Maar zolang hij nog als een pup springt zodra hij ziet dat we met een tennisbal naar het veld gaan en staat te kwispelen als hij zijn eten krijgt, genieten wij met volle teugen van hem.

Vandaag zijn we met de honden bij 't Reeuwijks Hout geweest. Daar heeft Sonny naar hartelust kuilen kunnen graven (het blijft wel een 'Duits' ras natuurlijk...;-)) en Soof als een wasbeer stenen zoeken in het water. Als je dan bij thuiskomst wordt verwelkomd door de geur van een heerlijke taart is dat best een geluksmoment! Toen ik deze taart op het aanrecht neerzette om af te koelen, moest ik aan de Donald Duck denken. Daar stonden vaak mooie verhalen in van Oma Duck die een schitterende taart in het raamkozijn zette om af te koelen en Gijs Gans er weer eens niet af kon blijven. Wij hebben geen Gijs in de buurt, maar wél een Suus die we bij de taart weg moeten houden. Die heeft daarom 'vrijwillig' buiten een wandeling moeten maken totdat wij terug waren.