.jpg)
Ik kreeg zo’n leuke tip van jachtvriend Cas om een eitje te pocheren. ‘Hoe doe jij dat?’, was de vraag. Ik ga omslachtig te werk; Een pan met water en azijn, zodra het kookt een draaikolkje maken en dan voorzichtig je eitje in de vortex breken. Nu heeft Cas een manier die veel minder omslachtig is; Water in een glas, ei erin breken en hup, een minuutje in de magnetron op maximaal vermogen en klaar!
Ik heb dat, terwijl ik hem aan de telefoon had, meteen geprobeerd. 2 eieren verder was het resultaat nog niet helemaal optimaal (elke magnetron werkt nét even anders), maar ik kwam wel goed in de richting. Omdat ik foto’s nodig heb om het er smakelijk uit te laten zien, zodat jij als lezer meteen trek krijgt om dit ook een keer te maken, had ik iets meer tijd nodig om het hele gebeuren op te leuken. En hier is het eindresultaat: Zalmtoast met gepocheerde eitjes, spinazie en Hollandaisesaus, maar dan wel de ‘luie-wijven-versie’ 😉 Volgens Cas kon ik zijn foto’s prima gebruiken, maar daar verschillen onze meningen. (Foto 2 is van Cas.) Ik heb Cas zojuist nog aan de telefoon gehad, en hij zat weer te vissen wanneer de eitjes nu online kwamen. Bij deze Cas, hoop dat je het eindresultaat leuk vindt.
Drukke dagen gehad. Van het weekend samen met twee vriendinnen gekookt voor het 21-diner van een van de dochters. Het was veel werk, maar alles is gelukt en was smaakvol. Veel regelwerk voor zowel de NOJG als de WBE. In de avonden vergaderingen en alles wat daarbij kwam kijken aan werk, zowel voorbereidend als achteraf. Ik heb dinsdagmiddag nieuwe aanwinst Marit mogen knuffelen (en wat ruiken baby’tjes toch lekker!). Ook gezellig om weer eens met haar moeder bijgekletst te hebben. In de auto jachtmaat Franz aan de telefoon gehad. Het is alweer weken geleden dat we elkaar hebben gezien, maar ik hoop dat dat binnenkort zal veranderen.
Dinsdagochtend mee op de ganzen, dus de wekker ging erg vroeg. Maar als je dan midden in de polder zit, met je hondje, met mooi weer en een zon die opkomt; Dat is werkelijk prachtig, volop genieten en terwijl je alert moet blijven, écht even tot rust komen. Soof heeft hard gewerkt, en ik ben zo trots op haar dat ze in het veld gewoon best goed luistert (helemaal voor een Duitse Staande Draadhaar!). Voorstaan op een fazantenhen, maar er niet als een dolle achteraan gaat en totaal niet meer luistert. Wel hazen spot, maar ook daar er niet achteraan sprinten, hoewel zij wel alert blijft. Op onze weg terug naar de boerderij (jagers en honden zitten dan in een aanhangwagen achter een quad), komen de koeien die naar buiten gegaan zijn, naar ons kijken. Die meiden zijn altijd verschrikkelijk nieuwsgierig! Als ‘burgermeisje’ maak je zoiets niet mee, maar nu ik jaag, kom ik op plekken waar ik normaal gesproken niet snel zou komen of überhaupt niet de kans had gekregen te komen. Ik voel me dan ook echt een rijk mens, zo samen met mijn hond en goed gezelschap, in de polder. Nu heb ik ook de allerleukste hond van de wereld! (Hoewel onder andere Cas, Franz, Jan en Tammo daar beslist anders over denken, en dat is maar goed ook! Zo neemt iedereen 'de leukste' mee naar huis.)
Zaterdag mag ik mee op de kraaien, ook weer met goed gezelschap. Ik ben benieuwd. Kraaienlokkers heb ik gauw besteld bij Beterjagen.nl, ik hoop dat deze op tijd binnen zijn. Ook een kraaienlokfluit. Haha, als ik daar net zo slecht op blaas als op de kauwenlokfluit, ben ik benieuwd wat voor beesten ik ga lokken met fluiten…Ik hou je op de hoogte!
En als jij nu ook een leuke kokkerel-tip hebt: Ik hoor het graag!
.