Kers op de taart (Heesterkanter Limonade)

Na weer een mooie jachtdag als drijver samen met Soof en een heel mooi tableau met gezellige mensen, kan ik echt zeggen dat ik trots ben op mijn hondje. Er wordt op een aantal weilanden gedreven, maar ook tussen de boomgaarden. Dat is best spannend voor de schutters. Er mogen natuurlijk geen jonge bomen of waterleidingen die bovengronds lopen voor de boompjes beschadigd worden. Ik heb helaas geen foto kunnen maken van de schade die de hazen geven aan de nieuw aangeplante boomstammetjes. Zo drijven de drijvers en een aantal geweren tussen de rijen bomen door. Soof had een haas in de boomgaard geapporteerd en bracht die braaf bij mij. Terwijl ik haar juist weer aan de lijn wilde doen, springt er een rijtje bomen verderop een ander haas op. Er wordt een schot gelost, maar gemist, en Soof rent achter het haas aan.

Ik fluit om haar terug te krijgen, maar Soof rent toch nog even door. Als ik nogmaals fluit, maakt zij rechtsomkeert en komt braaf naar me toe gedraafd. Er zijn best nog wel wat honden die, als ze eenmaal achter een haas aanrennen, niet terug komen op de fluit. De mijne wel! Het was een grauwe dag, maar droog. En hoewel aangepast met de corona maatregelen, kunnen we wel gezamenlijk koffie drinken, lunchen met ook nog een borreltje na afloop van de jacht. Het is twee jaar geleden dat ik hier mee mocht. Vorig jaar waren bijna alle hazenjachten afgezegd, toen mocht je maar met 4 personen in het veld zijn. Het tableau is mooi, iedere jager heeft buit, en elk hondje heeft kunnen apporteren.

Er is een jong hondje (Luut) mee, en ook hij heeft voor de eerste keer warm wild geapporteerd. Ik heb niet zo heel veel met labradors, maar deze heeft echt een hele leuke kop. De dame van wie dit hondje is, heeft ook nog een Chesapeake Bay Retriever (Roef). Deze is best groot, heeft een brede kop, en mist alleen een ooglapje en een houten poot. Maar vergis je niet, ook dit hondje is ontzettend braaf en heel zacht, een echte goedzak. Een ruwharige teckel maakt haar roedel compleet. Ik heb iets met ruwharige hondjes. Deze zou je het liefst is je tas willen stoppen, een hele stoere teckel met een prachtige kop erop. Ik ken een andere dame die er ook zoeentje heeft, maar dan de Kaninchen-uitvoering (Sophie), ook op haar ben ik helemaal verliefd. Maar, als er bij ons een hondje bij komt, zal ook dat weer een Duitse staande draadhaar worden. Als je ook eenmaal verslingerd bent aan een ras... Ik ben een beetje aan het rondkijken voor een pup. Ik denk namelijk dat Soof behoorlijk de rouw in zal duiken als Sonny er straks niet meer zal zijn.

Sonny draait al heel wat jaartjes mee, maar gaat de afgelopen maanden wel erg snel achteruit. Nu is het ook een bejaarde hond, maar hij eet nog graag en springt nog steeds als een pup als we met een balletje naar het hondenveldje gaan. We genieten nog van hem zolang hij ook nog van het leven geniet. Soof heb ik in de avond nog even gewassen, die zat onder de modder van de baggersloten waar ze doorheen gewaad had. Na zo’n intensieve dag is ze ook echt doodmoe. Maar ja, dat snap ik wel, het is behoorlijk intensief en hard werken. Die banaantjes had ze wel weer verdiend!

Vanmorgen met Wodkawoensdag hebben we een Kersendrankje (met dank aan de vrouw van Hendrik Jan) geproefd en geprobeerd een mooie naam te geven. Verder dan Kersenkus, Kersengloed, Kersenlimonade 18+. Dus zolang we geen betere naam kunnen bedenken, heet ‘ie “Kers op de taart” (of ook Heesterkanter Limonade, in Heesterkant heb ik het drankje voor het eerst gedronken en komt het recept vandaan. Het drankje is echt gevaarlijk lekker. Zoet en drinkt als limonade. Echt, je zou zó een flesje per persoon nemen en er een rietje inschuiven. En er was nog een traktatie vandaag. Marjolein had een heerlijke stroopwafelcake gemaakt. Die paste perfect bij de zoete drank. Het leuke is ook dat het geen maanden kost om te trekken. Even wat kersensap verwarmen, de suiker hierin oplossen en als het helemaal is afgekoeld de rest van het kersensap, citroensap, de Weizenkorn en de Amaretto erbij.

Ik heb, zoals in het basisrecept staat, Weizenkorn gebruikt. Maar ik denk dat deze met de Nederlandse Korenwijn ook verschrikkelijk lekker is! De Duitse Sauerkirschsaft (zure kersensap) zul je hier niet zo snel vinden, maar ook hier kun je gewone kersensap gebruiken. Deze kun je dus nog gemakkelijk maken voor de Feestdagen. Je hebt dan niet alleen een lekker drankje voor jezelf en je gezin, maar in een mooie fles geeft het ook nog eens leuk weg! Ik heb vandaag het eerste weggeef-flesje aan Arjan gegeven. Bij hem heb ik een vier jaar geleden leren slachten, en één keer in de zoveel tijd probeer ik even bij hem aan te waaien. Hij heeft een wildhandel, en is nu (midden in het jachtseizoen) heel erg druk. Dan wordt er van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat gewerkt. Ondanks de drukte is de sfeer dan echt super om te werken! Arjan houdt van zoete(re) drankjes, dus deze zal denk ik ook wel in de smaak vallen.