top of page

Jagersbarbecue

Monique Jansen

Bijgewerkt op: 4 sep 2023


Eindelijk heb ik weer eens een Jagersbarbecue kunnen houden. Door corona is die ook een aantal jaar niet doorgegaan, en nu was het eindelijk zover! Ik had van de laatste keer geleerd dat een barbecue voor 45 man heel gezellig is, behalve voor mij. Ik heb toen de meeste tijd in de keuken gestaan en met niemand bij kunnen kletsen. De groep had ik daarom aangepast in de groep waarmee ik naar Duitsland ga en ook in het noorden van het land mee mag jagen. En nog een jager waar ik mijn eerste Nijlganzen (en ook nog een doublet!) had geschoten en waar ik mee mocht als voorjager voordat ik mijn akte had behaald. Hij en zijn vrouw (zij heeft laatst de Nijmeegse gelopen met als doel zoveel mogelijk geld ophalen voor de Hersenstichting) houden beiden ook van ruwharige honden, en hebben ook een Duitse staande draadhaar en een ruwharige teckel.

De afgelopen week stond door de barbecue in het teken van bedenken, plannen, lijstjes maken en kokkerellen. Het is sowieso een ‘vriendenweek’ geworden, want woensdag zijn mijn vrienden uit Friesland aangewaaid en zijn gezellig blijven eten. Vanaf donderdag stonden de dagen voor mij in het teken van boodschappen, bestelde spullen ophalen, koken, uitproberen en uiteindelijk het terras gezellig maken. Ik had van het lijstje met gerechtjes die ik wilde maken wel 6 gerechten geschrapt. Ik ben altijd bang dat ik te weinig heb, maar zonder deze 6 had ik nog steeds voldoende en was het uitgebreid genoeg. Veel heb ik gelukkig van tevoren klaar kunnen maken of zover voor kunnen bereiden dat ik op de avond zelf ook nog tijd had om me, tussen de bedrijven door, met mijn vrienden te kunnen onderhouden. Gelukkig had vriend Thomas de taak op zich genomen de sateetjes en tomahawks tot de juiste temperatuur te garen, waardoor alles tegelijk klaar was en wij gezamenlijk aan tafel konden.

Het waren allemaal kleine dingen om voor te bereiden of te maken, maar ik vergis me dan toch weer in de tijd, waardoor ik net op tijd klaar was met alles toen de eerste vrienden op de afgesproken arriveerden. Ik had nog citroensap van de Limoncello in de vriezer, daar had ik een lekkere frisse Lemonade van gemaakt. We begonnen met hapjes, wat Pangsit goreng met een sausje, grillworst (van een jachtvriend gekocht), Tortilla, Rillette van gans en een Blue-cheese-dip met rauwkost en een nieuwe paté. Als soepjes had ik een Gazpacho en een Knolselderijsoepje met croutons gemaakt. Daarna de Tomahawks met een Rode uien compote, wat kruidenboter, aardappelgratin (die zal ik nog een keer posten), Watermeloen-feta-salade en een Courgettesalade met walnoot en tomaatjes. Maar, door onze Indonesië-reis ook wat Oosterse invloeden; Sateetjes met pindasaus, een zelfgemaakte sambal, gado-gado met natuurlijk rijst. Daarna hadden we een heerlijke kaasplank met een PX ernaast, een Pavlova als dessert en koffie of thee met een blokje Fudge om het af te sluiten. Het was één groot feest! En wat ben ik verwend met lieve presentjes! Wat er over was, heb ik aan vrienden mee kunnen geven. Manlief moest de volgende ochtend vroeg naar Schiphol, waardoor dat anders niet op zou komen hier thuis.

In de avond hebben we nog een beetje opgeruimd en een gedeelte van de vaat gedaan, maar daarna naar bed, om 5.00 uur zou de wekker gaan. Aan de keuken, de woonkamer en het terras is niet meer te zien dat er zo’n gezellige avond was geweest. Omdat ik geen zin had om deze avond nog te koken, zijn jongste zoon en ik samen ergens een hapje gaan eten.


Het was best aanpoten deze week, maar wat was het fijn!

Van veel gerechten ben ik (weer) vergeten foto’s te maken, vandaar dat ik je vandaag het recept van een snel en makkelijk hapje voor bij de borrel geef: Kwetsen-kaashapje. Dan volgt volgende week wel één van de gerechtjes die we zaterdag hebben gegeten die nog niet online staan.



‘Wodkawoensdag met Oma’s nattepruimencake’, wat hebben we weer gelachen!
























93 weergaven0 opmerkingen

Recente blogposts

Alles weergeven
Kort blog

Kort blog

Doorslaan

Doorslaan

Comments


©2020 Monique Jansen

bottom of page