Hij doet zo zijn best!

Wat is het nat geweest de afgelopen dagen! En er komt nog meer water aan, zowel uit de lucht, als via de rivieren. 'Door het wassende water in de Rijn, IJssel en de Waal stromen laaggelegen parkeerplaatsen langs de rivieren over en lopen uiterwaarden vol' is te lezen in het AD. Ook de tuin is hartstikke drassig, en op de foto kun je zien over welk modderpad ik mij dagelijks naar het hondenveld begeef. Je kunt je dus ook wel voorstellen hoe de honden eruit zien als we hier weer vandaan komen! Lang leve de tuinslang! Ik liep afgelopen maandag terug van het veld, en mijn oog viel op iets dat heel erg zijn best deed, een héél klein sprietje paars. Die dag had ik geen telefoon mee, maar de dag daarna wel. En... wat doet die crocus zijn best!

Precies naast het 'wandelpad', voor zover je het een pad kunt noemen, het is meer een Olifantenpaadje, zag ik 'm. De foto is van een dag later, want de crocus was in één dag toch zeker wel een centimeter gegroeid. Vandaag liep ik daar weer, en nu is hij nóg meer gegroeid. Ik had een beetje een 'dip' afgelopen week. Slechte zin, mezelf overal naartoe moeten slepen, alles kostte moeite en een rug die niet meewerkt. Ik had het tegen niemand gezegd. Toen mijn 'oudste' vriendin vroeg hoe het bij ons ging, was ik van alles aan het opsommen over de andere gezinsleden. "Maar hoe gaat het nu met jou...?', vroeg ze. Toen ik er over nadacht werd het mij pas duidelijk... bleeeehhhhhh, zo dus... (Vandaar de kippensoep het laatste blog;-)) Maar net die dagen kreeg ik totaal onverwachts van vriendinnen zomaar lieve kaartjes, een hele leuke jachtuitnodiging, een telefoontje dat een vriend die gaat stoppen met de jacht mij zijn oude geliefde hagelgeweer gunde en ook nog een zakje cocos-fudge van de buurvrouw, gewoon zómaar. 'Karma', zei de jachtvriend, die zelf al geruime tijd in de lappenmand zit. Ik weet niet hoe het werkt, maar bovengenoemde lieve attenties maken dat ik me heel rijk voel, dat mensen zomaar ongevraagd lieve dingen voor je doen, het lijken kleine gebaren, maar de uitwerking is GROOTS! En dan kun je ook weer oog hebben voor zo'n klein paars sprietje, en daar met volle teugen van genieten. En ach, je een weekje rot voelen in bijna een jaar van Corona-ellende, dat mag!

Vandaag het recept van een Griekse 'Old rag Pie', gemaakt van onder andere filodeeg (heerlijk, die knapperige korst!) en feta. Van tevoren klaar te maken (je kunt het zelfs een dag van tevoren maken en bewaren in de koelkast) en alleen nog maar in de oven schuiven. Of als je het als lunch gaat maken, maak je gewoon twee kleinere ovenschalen klaar, en bewaar je er eentje in de vriezer. Als hoofdgerecht met een groene salade ernaast, en klaar! Ik had deze na jaaaaren weer een keer gemaakt. Het vriendinnetje van oudste zoon bleef bij ons eten, en vond het zó lekker, dat zij graag het recept wilde hebben om nog een keer thuis klaar te maken. Dus bij deze Romy, leef je uit en veel kokkerelplezier!