Heerlijke (ruime) week!

Wat hebben manlief en ik genoten van de afgelopen 10 dagen. Wij zijn in Spanje geweest, een mini-rondreisje. Dat vinden wij de leukste tripjes, beetje oude steden en stenen bekijken. Het liefst met mooi weer door smalle straatjes te slenteren en dan op terrasjes belanden met een hapje en een drankje. We hebben wel geleerd dat 10 dagen voor ons het beste werkt. 1 Week is net te kort en 14 dagen weer net te lang. De eerste 2-3 dagen kom je tot rust en op adem, en vanaf dan kunnen we beiden ook echt optimaal genieten. In tegenstelling tot weekendjes weg… door schade en schande deze wijsheid verkregen, misschien vertel ik daar nog wel een keer over.

Het werd Spanje, omdat wij de zon op ons lijf hadden gemist en de Spaanse sfeer en het eten ons enorm aantrekt. En wat hebben we genoten en heerlijk gegeten! Helaas was het niet het seizoen voor de zee-egels, maar er waren wel voor de Percebes, de eendenmosselen. Deze zijn goed aan de prijs, omdat ze tegen de rotsen bij woeste brandingen met sterke stromingen groeien en daar geoogst worden. Ze zien er heel erg lelijk uit, maar met een wit wijntje ernaast echt genieten. De Morcilla, bloedworst, die in Madrid gebakken gegeten wordt met rijst erin en komijn met een gebakken kwarteleitje bovenop, maar in Léon juist als een soort smeersel zonder rijst en pittig door wat chilipoeder met een broodje en dikke chips.

Churros met dikke chocolademelk, inktvis en Pulpo (octopus). Ook een aantal ‘nieuwe’ dingen van de lokale keuken uitgeprobeerd, waarvan niet alles voor herhaling vatbaar was. Zo waren de gebakken varkensoren (Oreja) wel lekker, maar niet alle stukjes even krokant gebakken en met soms een stukje kraakbeen.... Of de Callos, een stoofpot met onder andere pens. Qua smaak echt zalig, maar de structuur was weer niet ‘mijn ding’, een beetje soort zacht slijmerig… Het bestelde Cochinillo (speenvarken) daarentegen was weer zo ontzettend lekker, dat ik dat bij een ander restaurant nòg een keer heb besteld. En die eet je dan weer het lekkerst in een restaurant met tl-verlichting, aftandse houten stoelen en een verlichte koeling bij de entree waar het vlees in wordt tentoongesteld. We hebben ook bij een aantal ‘Fancy Pansy’ restaurants lekker gegeten (o.a. Foie! Jum!), maar het lekkerst steeds bij de restaurantjes met de tl-buizen als sfeerverlichting.

Je hoort het al, het was één groot (snoep-)festijn. Ik heb weer een paar leuke ideetjes opgedaan voor receptjes. Nee, dat zullen niet de varkensoren of de pens worden. Ik zou graag willen schrijven over wat wij allemaal gezien en gedaan hebben, maar dat zouden teveel pagina’s worden om te lezen. Vandaar een korte foto-impressie.

Ik heb nog geen tijd gehad iets uit te proberen in de keuken. Toen we eenmaal weer terug waren, waren de dagen en avonden meteen weer gevuld met werken, schoonmaken en vergaderingen. Het bezoekje aan de manuele therapeut/acupuncturist was ook geen overbodige luxe. Vandaar dat vanaf vandaag het recept online staat van een Hollands koekje, de Goudse moppen (maar dan wel met een twist). In 10 minuutjes klaar qua voorbereiding, even laten rusten en dan snijden en bakken.

Ze lopen ook niet verschrikkelijk uit, dus in de kleine combi-magnetron-oven kun je 2 ladingen meteen bakken. Het volgende blog wordt helaas ook nog geen nieuw tapas-gerecht door tijdgebrek, maar ik hoop echt binnenkort een mooie op de site te kunnen zetten. We gaan ook weer de tijd in dat er veel comfortfood gegeten gaat worden, het weer niet uitnodigt naar buiten te gaan en er ingrediënten voor alle buikverwarmende recepten weer ten overvloede in de winkels liggen! Als een van de weinige leuke voordelen van dit jaargetijde te noemen dan, want geef mij maar 23 graden, zon en tapas op een terras!