Hachee van Haas

Dat is wat er deze week bij ons thuis op het menu staat. Dit is zo’n goed recept, dat ik deze Hachee van Haas elk jaar wel klaarmaak als ik de kans krijg. En dat heerlijke wildgerecht kan ik maken, omdat ik was uitgenodigd voor een prachtige Hazendag bij Jacqueline en Jan in Gelderland. De meeste genodigden deze Feestdag ken ik, dus ik weet van tevoren al dat het een hele gezellige dag gaat worden. Dat er voldoende hazen in het jachtveld rondlopen, weet ik (en Fien) ook. En dat er geen druk ligt op het schieten van hazen, weet ik ook. Jacqueline en Jan nodigen ook maar een klein aantal geweren en drijvers uit, want ook dit is een ‘kleine’ jachtdag waar kansen wel belangrijk zijn, maar ‘zoveel mogelijk hazen schieten’ niet de bedoeling is. Omdat de groep klein is, en daardoor de ruimte tussen de postgeweren ruim is, zullen er voldoende hazen wegkomen. Los van het feit dat de hazen vaak ‘breed staan’ als zij op de schutterslinie de sloot overspringen, en er daardoor sowieso niet tot schot gekomen kan worden. Dit is de dag waarop ik mij in mijn waadpak kleed, want mijn post is in de sloot. En hoe lelijk dat waadpak ook is, ik ben er verschrikkelijk blij mee, want het houdt mij droog en nog enigszins warm tijdens de driften.

Jan en Birgitte zijn er vandaag ook bij als postgeweren. Zij zullen deze dag naast mij, ook in zo’n prachtig waadpak, in de sloot staan. Birgitte had ik wel al een keer eerder gezien, want zij fokt Flatcoated Retrievers. Bij haar uit het laatste nest komt Nhando, een prachtige leverkleurige ‘pup’ (hij is inmiddels 7 maanden) van Jacqueline vandaan. Vroeg in de ochtend verzamelen wij in ‘het museum’ voor koffie en iets lekkers. Dan worden de waadpakken aangetrokken, en dan wordt iedereen verwelkomd door de jachthoornblazers. Daarna wordt verteld waar gejaagd gaat worden, wat er geschoten mag worden en wie op welke post in de weilanden in de sloot gaat staan. Achter elkaar aan rijden wij naar de weilanden die uitgedreven gaan worden. Ik rijd met Birgitte mee. We hebben op de weg naar het veld al zoveel gespreksstof, maar als we zijn gearriveerd, moeten we toch echt naar onze eigen stek in de slootkant te ver uit elkaar om verder te kletsen. Als alle posten op hun plek staan, beginnen de drijvers ver bij ons vandaan met drijven. De hazen zijn ril op dat moment, en gaan vroeg in de benen. Ik zie zoveel hazen in de benen komen, maar de meeste gaan een andere kant op. Er kunnen wel een paar hazen geschoten worden, en dat is mooi. Als er aan de andere kant van de sloot gedreven gaat worden, blijf ik aan de kant van de sloot staan waar ik me bevond en ga op mijn billen op het weiland zitten. De fout om de sloot over te steken maak ik na de laatste keer niet nog een keer, toen ben ik tot aan mijn middel weggezakt in de modder en had ik de groots mogelijke moeite daar uit te komen, omdat ik steeds weer terug gezogen werd in de modder. Ik heb wel heel hard moeten lachen toen, maar in dat drama had ik nu even geen zin.

Als de weilanden aan deze kant uitgedreven worden, blijken de hazen minder ril. Sterker nog, het is intussen gaan regenen en de hazen zijn daardoor juist weer heel vast. Sommige houden zich zelfs zo lang gedrukt, dat de drijvers bijna over hen struikelen voordat zij in de benen komen. Ik kan meermaals tot schot komen, en ben blij dat de hazen een koprol maken zodra ik hen geraakt heb. Het regent intussen wel heel erg hard, en ik merk dat mijn waadpak wel waterdicht is, maar de mouwen van mijn jas de hoeveelheid regen toch niet echt aankunnen. Als de drift voorbij is, komen de geweren uit de sloot en verzamelen wij voor de lunch. De jachthouders hebben belegde broodjes en krentenbollen voor ons in de schuur waar wij even kunnen opwarmen. De drijvers daarentegen zijn al lekker warm, die hebben een behoorlijke afstand gelopen over de weilanden, en kunnen nu even zittend uitrusten. In de middag gaan we naar een ander deel van het jachtveld, waar ook weer aan weerszijden van de sloot gedreven zal gaan worden. Ik had gelukkig een tweede jas meegenomen, zodat ik die middag droog kan aanzitten. Op deze weilanden zijn de hazen nog steeds vast. Hier lopen nog meer hazen dan op de weilanden van die ochtend.

Ook hier komen de hazen zo mooi aan me voorbij, dat ik er een aantal kan schieten. Aan het einde van de drift zijn alle hazen binnen, worden deze gepekeld (blaas geleegd), en meegenomen naar het museum. De waadpakken kunnen worden uitgetrokken en in comfortabeler kledij wordt het tableau gelegd en de hazen en de eend doodgeblazen door de jachthoornblazers. De jachthouder dankt de gasten dat er zo netjes geschoten is, dat het een mooie jachtdag was, dat elk geweer kansen heeft gehad en die ook goed heeft benut. Dan reikt hij elke deelnemer een haas uit. Daarna gaan we naar binnen en genieten we van de zelf gerookte eendenborst, hertenham en zalm van Jan. Jan is net zo’n ‘gifmenger’ als ik, en we kunnen ook van zijn zelf gemaakte Sloegin, Pruimenlikeur en Vlierbessenlikeur proeven. Natuurlijk proef ik van elke fles, en ze zijn alle drie zalig! Ondertussen staat de pan erwtensoep op het vuur en genieten we daar met z’n allen ook van. Ik merk dat ik rode wangen krijg en weer een beetje op temperatuur kom. De dames zijn goed vertegenwoordigd vandaag! Arme mannen, die hebben vast tutende oren als ze weer thuis zijn.  Na het dessert is het tijd om huiswaarts te gaan. Wat was het weer een prachtige dag!

Vandaag stond in het teken van mijn geweer poetsen, mijn waadpak wassen, jas en tas weer waterproof te krijgen, mijn haas slachten en panklaar maken en het blog. Gelukkig hebben we deze dag een ‘uurtje extra’ met de klok, aan 24 uur in één dag heb je soms gewoonweg net te weinig tijd 😉 ! Ik  heb best een druk weekje achter de rug, met weer zoveel leuke dingen. Bij Wodkawoensdag hebben we genoten van een heerlijke pompoentaart van Carla die een jaartje wijzer geworden is. Wij hadden ook nog een Jagerstreffen georganiseerd voor regio Utrecht van de NOJG. Dat was ook weer een hele geslaagde en gezellige avond. In de schuur van de penningmeester heetten wij de deelnemers welkom met koffie, thee en iets lekkers. Bram Saartjes van Unique Jacht en Outdoor had een kraam met allerhande jachtartikelen, Slager Arie Blonk serveerde heerlijke hertenburgers en een wildstoof, Jack de Slager zorgde voor gerookte ganzenborsten, er waren ganzenbitterballen te proeven, er was een wijnproeverij van René Bergh van Country Wine, waar tevens wijn aangeschaft kon worden, JBL (de jachthoorn blazers van WBE Lopikerwaard) kwamen meerdere deuntjes blazen en natuurlijk ontbraken Hetty en Wessel van de Schietsimulator niet. Ook dit treffen was weer een geslaagd evenement. Het is leuk om dingen te organiseren, en als het dan zo’n succes is, is dat helemaal leuk! Ik kreeg naderhand nog meerdere mailtjes van deelnemers die het regiobestuur bedankten voor deze geslaagde avond, en daar doe je het voor als regiobestuur.

Ik ben nog een ochtend mee geweest  bij Henk op de ganzen, eenden en fazanten. Daar had ik besloten Soof mee te nemen. Zij mocht al een paar keer niet mee, omdat Fien mee mocht. Maar ja, Soof is op twee maandjes na 11 jaar, en is dus al een dame op leeftijd. Wat is zij toch relaxt met jacht, en wat heeft zij genoten om met de baas in het veld te zijn! En ik ook van haar!!! En nu ook mijn blog af is en geplaatst gaan manlief en ik samen met de pootjes op de bank en de haard aan genieten van een heerlijke rode wijn die ik bij René Bergh heb gekocht (de Montepulciano d'Abruzzo Tralcetto | Cantina Zaccagnini)  met een stokbroodje met Rillette van haas, wat Bourgondische paté en een stukje Roquefort. Ik wens je nog een mooie zondag met een lekker extra uurtje vandaag!!