.jpg)
Tijdens een wandeling zie ik een prachtige omgevallen boomstronk met allerlei zwammen er op. Mijn fantasie gaat de vrije loop, het lijkt wel op een luxe appartementencomplex met balkonnetjes voor kabouters. Ik moet om mezelf een beetje gniffelen en baan mij een weg door de struiken om hier een paar foto’s van te maken. Twee dames op leeftijd en hun hondje lopen over het pad voorbij en vragen of ik iets kwijt ben. Als ik vertel waarom ik foto’s maak van de kabouterbalkonnetjes, moeten zij (net als ik) lachen en wordt het idee geopperd dat het ook op een kabouter-cruise-schip lijkt. Als we ieder weer ons eigen pad vervolgen, moet ik nog steeds lachen, en hoor ik hen ook nog steeds schateren. Het weer is prachtig, echt voorjaarsweer. Als ik bijna bij de auto ben, laat ik de honden nog wel even zwemmen om de modder van hen af te krijgen, want voorjaarsweer of niet, naast de paden is het nog steeds erg nat en modderig. Aangezien ik wel twee ‘hondenmeisjes’ heb, zijn het geen dames en worden veel modderpoelen onderweg nog even van dichtbij onderzocht. Ik zie ook de madeliefjes weer in bloei, ik verheug me echt weer op de zon op mijn lijf en warmere dagen.
Het was trouwens maandag echt uitbuiken van de kaasfondue en de Sticky toffee pudding. Pfffff, alle dames van Wodkawoensdag hebben een balansdag gehouden. Ik kreeg op dinsdag toch wel weer erge trek, en had (in plaats van een Ome Mac-menu) besloten kipkluifjes te maken en wat Carrot-cakejes. Ik had alleen geen sinaasappel, daarvoor in de plaats heb ik mandarijnen gebruikt, ook ter vervanging van de stukjes ananas. Gewoon het recept door de helft gedaan en een paar cupcakes gemaakt in plaats van één grote taart. Ik had nog mascarpone in de koelkast waar de houdbaarheidsdatum van naderde, en die heb ik met een dikke toef bovenop het cakeje gedaan. Jum! Zo had ik 12 kleine traktaties, en had ik voor Jacqueline en mij voor bij de training met Fien nog een lekker hapje de volgende dag.
Twee boeken vandaag in de schijnwerpers: ‘Gemaakt in Woerden’, een prachtig boek over ondernemers van de afgelopen decennia uit Woerden en een mooi gesigneerd boek over Indonesië: ‘Trek in Indonesië’. Het eerste had ik voor manlief gekocht (het was Valentijsdag), het tweede heb ik van onze vriendin en reisadviseur Andrea Kolb mogen ontvangen voor onze bij haar geboekte Indonesië-reis. Doordat er kinderen al in Oceanië reizen als wij er naartoe vertrekken, en er één kind op Bali met vrienden heeft afgesproken, hebben wij onze reis op maat laten maken. Dat scheelt ons een hoop uitzoekwerk, en Andrea heeft zoveel reiservaring, dat zij onze reiswensen weer met prachtige bezienswaardigheden heeft aangevuld.
Ik heb trouwens zo’n lieve Valentijnskaart van mijn buurjongetje Rens gekregen… Hij had hem niet anoniem in de bus gedaan, maar kwam ‘m even brengen met een dikke knuffel erbij. Dan smelt je toch!!
Vandaag het recept van een Kerrie-rösti-pannenkoek. Ik ben (zoals je wel weet) niet van de gekookte aardappelen. Op deze manier zet je iets anders op tafel, en is een aardappel zoveel lekkerder dan zo alleen gekookt. Je kunt eindeloos variëren met specerijen, net waar je die dag trek in hebt. Maar ook verse kruiden kun je hier in goed kwijt. Je kunt deze ook, net als een Tortilla, in kleine stukjes snijden en als hapje serveren voor bij een borrel. Deze is zowel warm als koud lekker, dus als vrienden komen borrelen of eten kun je deze goed van tevoren maken.
Yorumlar