Even aanpoten, maar dan heb je ook wat!

Loempia’s… zelfgemaakte loempia’s welteverstaan. Om mezelf zo ver te krijgen om die te maken duurt altijd even. Dan moet ik er wel echt heel erge trek in hebben. Waarom? In de hoeveelheden die ik dan maak, gaat zo ruim 2 dagen, soms bijna 3, werk zitten. Maar ik had nu bedacht een kleinere batch te maken en deze ongefrituurd in te vriezen. Dat scheelt echt enorm in tijd. Het was alweer een jaartje of twee geleden dat ik die had gemaakt, en ik had echt weer zin in die superlekkere loempia’s. Ik heb nu 1/4 gemaakt van wat ik normaal gesproken maakte. En wat zijn ze lekker!! In de ochtend de speklappen geweld, de taugé geblancheerd en de tahoe gebakken. Die middag alles gesneden en gebakken, zodat ik daarna alle tijd had de vulling af te laten koelen en het vocht weg te scheppen. De volgende dag, de vulling moet namelijk koud zijn als je gaat rollen, de loempia’s gerold en een paar in een bakje gedaan om in te vriezen. De rest heb ik gefrituurd en intussen de Loempia-saus gemaakt.

Terwijl ik dit aan het maken ben, moet ik altijd aan mijn moeder denken. Ik koop die loempia-vellen kant en klaar, maar zij maakte die helemaal zelf. Ook dat kostte een dag werk. Flinterdunne vellen van bloem met water. Dan had ze een grote dot watten in een stuk vitrage en dat doopte ze door het dunne bloem-papje om vervolgens in een met olie ingevette koekenpan deze flinterdunne vellen te bakken waar je bijna doorheen kon kijken. Deze zijn nòg dunner dan crêpes. Geen idee of je die wel eens geprobeerd hebt te maken, maar als ik dat doe word ik vaak erg creatief met taal tijdens het bakken. Er mag geen scheur of barst in het vel komen, anders kun je de vulling er niet goed inkrijgen en gaan de loempia’s ook gemakkelijk scheuren tijdens het bakken.

Mijn moeder stopte niet alleen veel tijd in het maken van de vellen, ook de vulling moest er ‘mooi’ uitzien. Van 3 kilo (!) taugé moesten de staartjes verwijderd worden. En geen keukenmachine voor het snijwerk, àlles werd met de hand gesneden! Die taugé-staartjes verwijderen liet ze vaak aan mijn zus en mij over. Maar zij stond voor de loempia’s echt 4 dagen in de keuken. Ik pakte nog wel eens de keukenmachine, maar als je de vulling met de hand snijdt, is het wel mooier en heb je een betere ‘bite’. Het was best lastig om dit recept met hoeveelheden te schrijven. Indo’s koken met ‘een snufje van dit’, ‘een handje van dat’ en ‘een kopje van …’ noem maar op. Je kunt niet echt fout gaan met dit recept, het is allemaal naar eigen smaak, dus PROEF terwijl je het maakt. Omdat dit keer het qua werk en tijd meeviel, zal ik eerder dan vroeger weer een keer loempia’s maken. En echt, ze zijn het de moeite meer dan waard!

Vanmorgen heerlijk paard gereden. We waren met een klein clubje en mochten zelf kiezen waar wij beter in wilden worden. Na de laatste keer rijden, merkte ik dat ik een soort verkrampt heb gezeten. Ik wilde extra letten op ‘houding en zit’. De andere dames hadden hier ook wel oren naar. Ik heb echt weer veel geleerd en goed op mijn houding gelet. Geen stijve spieren tijdens het rijden, letten op ‘lange benen’. Nog even zonder beugels gereden. Het ging echt lekker. Ik wilde nog van alles proberen, maar toen zat de les er helaas alweer op. Theo had zijn appeltjes welverdiend, en wij onze cappuccino met een limoncello. Het was een soort ruil ochtend vandaag. Ik had van jachtvriend Ed weer een paar takken van zijn laurierstruik gekregen en die meegenomen voor de dames. Deze bladeren zijn mooi groot en geuren heerlijk, zoveel beter en mooier dan wat je in de supermarkt koopt en zoveel groter dan wat bij mij in de tuin groeit. Nog een lekker theetje meegekregen van Carla.

Die wilde ik vanmiddag drinken, maar ik kan er morgen beter van genieten, dan heb ik iets meer tijd om daar even echt voor te gaan zitten. Maja had voor de liefhebbers nog stekken van de blauwe bes en de oregano mee en een doosje eitjes van haar kippen. Haar kippen leggen rode eieren, die komen van de van oorsprong uit Frankrijk komende Marans-kippen. Maar je hebt ook kippen die groene eieren leggen, die zijn van het Araucanahoen die weer van oorsprong uit Zuid-Amerika komen. Mijn Brahma’s zullen hoop ik binnenkort weer gaan leggen. De dagen waren te kort en ik licht de kippen niet bij. Helaas heb ik op dit moment geen Twents hoen meer lopen…

Waar wij bijna 3 weken geleden de vogelhuisjes, die ik voor mijn Moederdag had gekregen, hebben opgehangen worden nu een hoop werkzaamheden verricht. Ik had bij 1 huisje al een geïnteresseerde pimpelmees gezien, maar deze is nu, aan het geluid te horen, flink aan het ‘verbouwen’ in het huisje. Echt, je hoort nog net geen gezaag, en ik vraag me af wat hij daar binnen allemaal aan het uitspoken is. Maar het zal vast een gezellig thuis worden voor ma-pimpelmees en straks het kleine grut. Dit huisje kan ik vanuit de keuken zien, dus ik kan goed in de gaten houden wat er daar allemaal gebeurt. Heerlijk het weer van vandaag, de zon op je gezicht! Laat het mooie weer maar even aanhouden, daar word je een stuk vrolijker van dan het verschrikkelijke nieuws over de oorlog in Oekraïne, bijna in onze ‘achtertuin’!

En oei, bijna het allerleukste nieuws van gisteren vergeten erbij te zetten!!! Jongste zoon is geslaagd voor zijn rijbewijs 🚗🥳🤭