.jpg)
Ik had er in het laatste blog al over geschreven: De jaarlijkse Laatstevrijdagvoordezomervakantieborrel. Helaas waren wij met minder vriendinnen dan normaal, maar alsnog hebben wij een heerlijke middag en avond gehad. De dag ervoor hebben manlief en zonen nog geholpen de tuin op orde te krijgen en heb ik alvast een aantal gerechten voorbereid, zodat niet alles op de vrijdag nog moest gebeuren. Vrijdagochtend samen met oudste zoon de terrassen opgeleukt en de voorgerechtjes gemaakt. De Appie bezorgde de laatste boodschappen. Ik had kipkluifjes met kick in de kleine oven geschoven en de dubbelgetrokken bouillon afgemaakt voor de Truffel-Cappuccino, terwijl de Pavlova bakte in de grote oven en ik had Pangsit goreng gevouwen om later te frituren.
Terwijl ik dat maakte, kreeg ik het benauwd, want wát als het te weinig zou zijn… Toch een paar aardappeltjes geschild, wat uien en knoflook schoongemaakt en gesnipperd en daar snel een Tortilla en nog een pittige chili-mayonaise bij gemaakt. (Die is zowel warm, lauwwarm als koud lekker. ) Dat was maar goed ook, want alles is op gegaan! Vriendinnen druppelden vanaf 16.00 uur binnen en wij konden eindelijk aan de borrel met de hapjes.
De zon scheen, het was niet te koud en niet te heet. Wij konden even heerlijk bijkletsen onder het genot van een drankje en een hapje. Gewoon het lekker weer eens samenzijn was al één groot feest! Een paar uur later schoven de mannen ook aan. Die zijn altijd welkom, maar niet meteen vanaf het begin van de borrel. Je hebt toch andere gesprekken als de mannen erbij zijn. Deze borrel is van oorsprong voor moeders en kinderen. De kinderen waren om 12.00 uur klaar op de Basisschool (járen geleden…). De lunch voor de kinderen met broodjes knak en wafels hebben intussen plaats gemaakt voor een borrel met borrelhapjes. Het is in de loop der jaren een ‘Volwassen’-borrel geworden. Soms komt er nog wel eens een kind aanschuiven, maar de meesten wonen intussen al op kamers of hebben wel iets anders te doen dan bij ons te zitten.
Rond etenstijd is iedereen aangeschoven, borrelen we rustig verder en maak ik samen met een paar vriendinnen het voorgerecht klaar: De Truffel-cappuccino. De dubbelgetrokken bouillon hoeft alleen opgewarmd te worden, de slagroom geklopt met wat zout- en peper en een goede lepel truffeltapenade. Ik schenk het in een glaasje en doe de room er bovenop. Lekker even een opkikkertje!. Daarna krijg ik hulp, want er moet aan het hoofdgerecht, de Paella mixta, begonnen worden. Een vriendin maakt de salade klaar, de ander helpt met roeren in de pan en maakt gelukkig tussendoor ook nog foto’s als ik het weer eens vergeet. Ik heb het meeste snijwerk van tevoren al gedaan. Een beetje spannend is het wel, want de paella pan heeft een serieuze diameter van 60 centimeter.
Maar, het gaat zoals ik had gehoopt dat het zou gaan. De pan geleidt goed en we kunnen de paella op de wokbrander maken. Ik proef aan het einde nog even en ben erg blij met het eindresultaat, de Paella is echt super lekker! Nog even garneren met peterselie en citroenparten en we kunnen samen de grote pan naar buiten dragen. Ik word blij van grote (gevulde) pannen, maar dat wist je al!
Er wordt goed gegeten. Er wordt nog een tweede keer opgeschept en er is nog maar een klein beetje over. Dat bewaar ik voor de volgende dag. Dan het dessert, de Pavlova. Omdat de merengue ook van tevoren is gemaakt, hoeft ook hiervoor alleen nog de slagroom geklopt te worden en het fruit op de slagroom neergelegd met wat munt en geraspte chocolade voor de leuk. Ik heb één keer het idee gehad een ander dessert te serveren, maar dat werd mij door niemand in dank afgenomen. Elk jaar hebben we dus hetzelfde toetje, en dat is prima (helemaal omdat het zo goed voor te bereiden is).
We borrelen na het dessert nog even tot in de kleine uurtjes door met een kaasplank. Het was echt weer één groot feest. De volgende ochtend heeft manlief de vaatwasser al leeggeruimd en de lege flessen opgeruimd. Ik ruim de rest op en maak me daarna klaar voor een volgend feest. Maja wordt binnenkort 60 en haar man en dochters hebben een verrassingsfeestje voor haar georganiseerd. Ze heeft niets in de gaten gehad en was, nadat ze bij de Plantjesmarkt in Utrecht was geweest, ook nog met een rotsmoes er op uitgestuurd voor pizzadeeg. Haar verraste gezicht was kostelijk. Ook daar hebben we met een aantal dames van Wodkawoensdag en de andere gasten genoten van een heerlijk feest.
Ik ga samen met Carla op de fiets terug naar huis. Onderweg zien we nog een haas in het weiland naast ons met ons mee rennen. Maar als ik stop om hem op de foto te zetten, is hij al door gerend. Vandaag doe ik maar even rustig aan. Ik heb lekker uitgeslapen, heb wel de was gedaan en kaarten geschreven en ben met manlief en de honden naar de Plas gegaan. Daar heeft Fien achter een stok aan gerend het water in. De stok werd steeds verder gegooid en zowaar apporteerde zij de stok ook als ze daarvoor een stukje moest zwemmen!! Wat ben ik trots op onze pup! Nu ligt ze naast mij voor pampus. Want hoe groot ze inmiddels ook is geworden, ze is nog steeds maar 5 maandjes jong. Op vrijdag was haar ‘eerste feestje’ hier in huis. Ze was die avond al zo verschrikkelijk moe van alle drukte en indrukken, dat ze heel graag even de veilig- en geborgenheid van mijn schoot wilde voelen. Wat een zalig weekend zeg! Dat er nog prachtige dagen met dierbaren mogen volgen ❤️.