Eerste Nederlandse fazantenhaan

Ik heb weer gezellige dagen achter de rug, met een aantal nieuwe dingen, maar ook eentje waarbij ik meteen weer terug was in de jaren 70. Op donderdag ben ik bij mijn jachtvriend geweest. Dat was veel te lang geleden dat ik daar was aangewaaid. Ik word altijd hartelijk ontvangen en Franz en Ank zorgen altijd voor iets lekkers bij de koffie. Dit keer moorkoppen! Ik stapte de woonkamer in waar ik word begroet door hondje Manasse en een heerlijke dennengeur. Ik ben meteen terug in de tijd dat ik klein was. De geur komt uit een Räuchermännchen met daarin een aangestoken Räucherkerz. Niet dat wij zo’n mannetje hadden in het huis waar ik ben opgegroeid, maar wel de driehoekjes van wierrook, maar dan met de geur van Sandelhout. Dit Räuchermännchen heeft Franz vroeger een keer cadeau gekregen, en rond november worden deze en een bewegende kaarsenhouder in de woonkamer neergezet.

Ook zo eentje hebben wij vroeger in huis gehad. Ik sluit mijn ogen en probeer met de geur in mijn neus te achterhalen hoe die kaarsenhouder er bij ons thuis vroeger uitzag, maar dat krijg ik helaas niet meer op mijn netvlies. Degenen van rond mijn leeftijd zullen nu waarschijnlijk denken “Oh ja…” Franz heeft zelf zijn Räuchermännchen uitgerust met een geweer met kijkertje, dat is best priegelwerk geweest, maar het eindresultaat is prachtig.

Ik mocht deze week ook mee peuteren op de eenden. Dat heb ik nog niet heel vaak gedaan, altijd spannend! Je loopt dan samen met een of meerdere jagers door het weiland naar waar de eenden in de sloot zitten. Een jager blijft op kop staan en geeft aanwijzingen wanneer je ongeveer ter hoogte bent van de eenden zodat je het weiland over kunt steken met kans op een wegvliegende eend. Dit hebben we meerdere keren gedaan, maar de eendjes waren ons veel te snel af.

Als wij veel te ver waren om tot een goed schot te komen, vlogen zij al op. Maar spannend en leuk was het wel! Ik had voor het eerst het wapen dat ik van een vriend heb overgenomen mee. Dat had ik na laten kijken, schoon laten maken en repareren waar nodig en ook een geweerriem op laten zetten, zodat peuteren handiger was, omdat je dan het wapen over de schouder mee kunt nemen. Geen buit wat eenden betreft, maar er liep wel een fazantenhaan. Die werd mij door de jagers gegund en mocht ik schieten. Ik kreeg de buit ook mee naar huis. Die heb ik de volgende dag geslacht en de prachtige staartveren en nog een paar veren bewaard als aandenken. Het was namelijk mijn eerste Nederlandse fazantenhaan! Het zijn prachtige beestjes, met schitterende kleuren in de veren, paars, blauw, grijs, allerlei bruinschakeringen, echt heel erg fraai. Zijn krop zat vol met zaden, hij had goed gegeten.

De fazant was net te klein voor 4 personen als hoofdmaaltijd, dus heb ik er een combinatie van jacht- en Spanje-sentiment van gemaakt; Kroketjes met jámon ibérico en fazant. Dat vraagt wel wat voorbereiding, omdat de ragout het liefst een nacht moet rusten in de koelkast, en eenmaal tot een kroketje gevormd weer minstens een half uur moet rusten. Maar dan heb je ook wel wat lekkers voor bij een wijntje of biertje!

Verder heb ik 10 kilo citroenen geschild en het sap geperst en hebben we de echte 50e verjaardag van mijn jarige vriendin gevierd. Nu de Coronabesmettingen zo oplopen had zij iedereen gevraagd een zelftest te doen, ingeënt of niet. Dus heb ik mijn eerste zelftest gedaan, weer iets nieuws dus. Het was gezellig, lekkere soep gegeten (de snelle knolselderijsoep met spek) en op tijd weer naar huis omdat ik de hondjes uit moest laten. Manlief had oudste zoon beloofd een keer mee te gaan naar een festival, en dat was deze avond. Gelukkig ging vriend Martijn mee en hebben ze met z’n allen een leuke avond gehad. Er bleven veel logeetjes slapen die de volgende dag redelijk fris en fruitig aan tafel zaten en wij alle verhalen van het feest te horen kregen. Ik had een grote pan met soep gemaakt, en die werd als ontbijt genuttigd. Zojuist kreeg ik een leuke foto door van jongste zoon. Hij is nu aan het werk bij Restaurant Viviamo. Daar hebben ze een heerlijk gerecht dat aan tafel bereid wordt met Parmezaanse kaas en Stroh Rum 80%🔥. Leuk om jongste zoon ook aan het “kokkerellen” te zien! Deze woensdag helaas geen blog, dan zit ik in die Heimat. Ik hoop dat ik daar zondag weer een mooi verhaal over kan vertellen.