Een beetje van jezelf en ...

...van een aantal anderen. Ik ben niet van het koken uit pakjes, maar voor de kippensoep gebruik ik er wel een aantal, omdat het snel, lekker en gemakkelijk is. Als je de bouillon zelf maakt is het toch wel het allerlekkerst. Natuurlijk kun je deze Kippensoep ook maken met wat je nog in de koelkast aan groenten en kruiden hebt die op moeten. Zo heb ik vaak prei, wortels of een paar stengels bleekselderij liggen die hun 'beste tijd gehad' hebben. Die kun je er gewoon bij gooien. Ook verse takjes tijm of rozemarijn zijn hierin erg lekker. Ik had deze gauw gemaakt, omdat ik een telefoontje kreeg met de vraag of ik met Soof zin had om mee te gaan op de fazanten en de eenden. Het zou een frisse dag worden, en er is niets lekkerder dan thuis komen en je te verwarmen aan een lekkere soep.

Soof heeft weer zo ontzettend hard gewerkt. We gingen drijven op eilandjes met riet, bramenstruiken, bossages en kreupelhout, en de fazanten moeten dan 'uitgestoten' worden. Soof heeft dat nog niet heel vaak gedaan, echt voor moeten staan. Maar het zit in haar bloed als voorstaande hond. Ze blijft bij mij in de buurt, dat moet ook, anders zou zij het wild opstoten dat dan buiten schootsveld is. Zodra zij wild ruikt dat zich heeft gedrukt, staat zij stil en blijft roerloos staan. Ik heb dan de kans dichterbij te komen. Ze heeft nog te weinig ervaring om op commando het wild uit te stoten. Zij wacht tot ik een stapje dichterbij doe, en dan neemt zij ook een pas dichterbij. Dit is zo mooi om te zien!

De haan die zich had gedrukt, vliegt op, en de jager aan de andere kant van het water ziet kans deze te schieten. Zo gaan we nog een aantal eilandjes af. Het is een aanslag op mijn rug, dat kruip-door sluip-door over oneffen terrein, en ik voel aan het einde van de middag dat het niet zo goed gaat met mijn rug. Even iets rustiger aan doen en mee oplopen met degene die drijft. Er liggen die middag 4 fazantenhanen en 1 eend op het tableau. Er waren zoveel hennen, die worden meestal niet geschoten (en nu sowieso niet, de jacht op de hennen is dicht) en er zijn best nog wat hanen ontsnapt. Volgend jaar zullen er dus weer heel wat nakomelingen zijn in dit gebied.

Vandaag heb ik ook meegedaan aan de Nationale Tuinvogeltelling. Ik voer de vogeltjes in de tuin altijd bij in de wintermaanden en geniet altijd van de kool- en pimpelmezen, musjes en vinkjes die dat voer op komen peuzelen. De eksters, kauwenfamilies en kraaien die altijd van het voer van 'mijn meiden' (de kippen) opeten, heb ik niet meegeteld. Ik heb aan de kant van de serre geteld en niet bij het kippenhok. Het was weer een komen-en-gaan met al het kleine grut dat dol is op de pinda's. Ik hoop dat ze blijven, en net als andere jaren hun broedplekje vinden in een van de vogelhuisjes in de tuin. Er vliegt hier best veel, hoewel ik die niet heb kunnen meetellen dit half uurtje, wij hebben ook een bonte specht, een aantal Vlaamse gaaien en zelfs een familie ransuilen in de tuin. Een aantal maanden geleden ook nog een sperwer. Met de vrieskou van vannacht heb ik vanmorgen ook nog een paar mooie foto's kunnen maken. Heerlijk, zo'n mooie dag vol zon als vandaag! Daar kan een mens echt van bijkomen en weer een beetje energie opdoen. Ik had wel een beetje een 'Corona-dipje' van de week, dus zo'n dag als gister en vandaag zijn dan van harte welkom!