Drentsche Jachtdag

“Zoals jullie allemaal al weten mag ik mij de dorpsjager van … noemen. Erg lang van gedroomd en uiteindelijk gelukt! Jullie zijn mijn dierbaarste jachtvrienden en wil jullie dan ook erg graag 3 november erbij hebben. Daarom deze vroege uitnodiging, zodat jullie deze dag vrij kunnen houden… Ik kijk er enorm naar uit om jullie eindelijk na al die jaren ook een jacht te kunnen bieden😘”. Dit zijn zinnen uit de uitnodiging die ik binnen kreeg op 21 mei jl. Van zulke lieve woorden word ik helemaal warm van binnen. Het is een Dorpsjacht, vandaar dat de groep klein gehouden is. Er zijn 7 jagers uitgenodigd, waarvan er eentje door zijn werk helaas niet aanwezig kan zijn. En wat was het een Feestdag!

Op donderdagmiddag ben ik al naar Drenthe vertrokken. Het is ruim 2 uur rijden, en als je dan ook erg vroeg moet verzamelen, is in de buurt slapen wel erg prettig. Ik ben niet de enige jachtgast in het hotel, Peter en Coba zijn er ook. Samen drinken we een drankje en daarna dineren we met z’n drietjes. We maken het niet laat, de volgende dag moeten we vroeg bij de jachthouder zijn.

Die ochtend beginnen we met een aanzitjacht op de reeën. Die komen in alle vroegte uit de dekking, en daarom verzamelen we al om 5.30 uur bij het huis van jachthouder Dennis. Dennis had de dag ervoor een tent neergezet en gezellig gemaakt met picknicktafels met een vrolijk rood-wit geblokt tafelkleed, lampjes, heater en een aantal strobalen. Gelukkig was de tent blijven staan met storm Ciáran. Daar druppelden de genodigden binnen waar wij eerst koffie en een heerlijke zelfgebakken cake aangeboden kregen. Met behulp van een kaart werd getoond wie waar ingedeeld was voor de aanzit. Na de koffie ging iedereen naar zijn plekje. Ik, met mijn miserabele richtingsgevoel, werd daar gelukkig naartoe gebracht . Omdat het nog donker was, had ik mijn warmtebeeldkijker meegenomen. Daardoor kon ik zien dat er een ree aangrenzend aan mijn stek op het veld liep. Maar met mijn richtkijker was het ree niet te zien, het was nog veel te donker. Verder heb ik nog van 2 muizen en een haas met mijn warmtebeeld kunnen genieten. Toen het iets lichter werd, was het ree al van het veld vertrokken, maar kon ik genieten van een fazantenhaan die niet ver bij mij vandaan aan het foerageren was. Iedereen had wel reeën gespot, maar geen kans gehad om er eentje binnen te krijgen. Als ik uit vanaf mijn hutje naar de weg terug loop, zie ik verse prenten van een ree.

Terug naar de Jachthut, waar een heerlijk ontbijt voor ons klaar stond. Heerlijke Duitse broodjes (de échte!), met allerhande beleg en perfect gekookte eitjes. Daar schoven Linda, de vrouw van de jachthouder, hun dochter Lieke, schoonvader Freddy en de drijvers zich bij ons aan om samen te ontbijten. Daarna zijn we naar de weilanden en akkers gegaan die uitgedreven zouden worden op hazen, fazanten en als we nog kans hadden een duif of wilde eend te bemachtigen, mocht dat ook. Het jachtseizoen is immers geopend. Er zitten drie jagers op een koppost, waar ik er eentje van ben. Sophie, de kleine Münsterländer van de jachthouder, gaat als een razende door de maïs. Er vliegen veel fazanten op uit dit veld. Er is afgesproken alleen de hanen te schieten, en een kopgeweer en ik kunnen er beiden een bemachtigen. Ook bij de drijvers vallen schoten en komen de hanen binnen. Er worden meer percelen uitgedreven, daar waar de groenbemesters ingezaaid zijn, maar ook bij de bieten. Intussen is er een aanhanger achter een auto gezet, zodat de jagers en drijvers niet ook nog eens naar de jachthut terug hoeven te lopen. Het zijn behoorlijke afstanden die gelopen worden die dag, en niet allemaal over even gemakkelijk te begaan terrein. Na meerdere driften is het tijd voor de lunch, en gaan wij terug naar de jachthut.

Hier hebben Linda, Lieke en Freddy een heerlijke lunch bereid met weer die lekkere broodjes en een pan erwtensoep die uren en uren heeft geprutteld! Ik eet eigenlijk te veel dan goed voor me is, zeker na het heerlijke ontbijt, maar ja; Het is allemaal ook zó lekker! Hierna worden de regenbroeken en regenjassen weer aangetrokken voor de driften van die middag. Ik zat een beetje in te kakken na de warme lunch, maar de frisse wind en soms een miezerbuitje zorgen ervoor dat ik weer bij de les ben. Het jachtveld is prachtig. En hoeveel hazen Dennis ook heeft geteld de afgelopen maanden, de meeste houden zich verscholen in de bossages door de storm en het natte weer. Maar de fazanten bewegen wel. Ik heb nog nooit zoveel fazanten in een veld gezien! Als ook de laatste drift afgesloten wordt, is het tijd om naar de jachthut te gaan om het tableau te leggen en de fazanten dood te blazen met de jachthoorn. Daarna proosten we met een borreltje en dan volgt het diner.

Eigenlijk zit ik nog steeds vol van het ontbijt en de lunch, maar Linda, Lieke en Freddy hadden ook veel te lekker gekookt! We beginnen met een rillette van haas van Lieke. Gelukkig zit dat in een klein potje per persoon, zodat je dat mee naar huis kunt nemen als je wat over hebt. Die is zalig, maar voor mij te veel als ik ook nog aan een hoofdgerecht moet. Het hoofdgerecht bestaat uit wilde (mooi rosé gebakken) eendenborsten met aardappeltjes met wat rozemarijn en sperzieboontjes met spek. Het zijn geen misselijke porties, alles is lekker en met veel liefde klaargemaakt. Als je denkt dat dit het dan was, heb je het mis. Er volgt nog een dessert om de boel nog ‘even dicht te smeren’; Een heerlijke Tiramisu. Mij kun je naar de auto rollen! We drinken nog wat na en kletsen wat af, maar dan is het tijd om richting huis of het hotel te gaan. De wekker ging bij mij om 4.15 uur, het was een prachtige, maar lange, dag.

Er wordt afscheid genomen en ieder gaat zijns weegs. In het hotel aangekomen, drinken Peter, Coba en ik nog een wijntje en daarna gaan we naar bed. Als we richting de kamers lopen, geeft Peter gauw nog een zwengel aan de kleine schilderijtjes die Coba juist die ochtend nog recht gehangen had. (Coba en ik hebben dezelfde ‘tic’.) Ik val als een blok in slaap. De volgende ochtend ontbijten we nog met z'n drietjes. Daarna gaan Peter en Coba naar Noord-Holland en waai ik nog even aan bij Jeroen. De zon schijnt, en ik geniet van de landweggetjes in het schitterende Drenthe. Ik hou echt van Drenthe! Onderweg zie ik een paar hele mooie koeien en een prachtige stier, als pikzwarte vlekken in het weiland. De stier is gigantisch.

Dit is een Black Angus, en hoewel hij er echt heel schattig en braaf uit ziet, waag ik mij niet in het veld voor een betere foto. Stieren zijn vaak heel vals. Bij Jeroen drink ik nog een kop koffie en nemen nog even de mooie jachtdag door. Ik ga met ruim een kilo sleedoornbessen terug naar het Groene Hart en laat voor Jeroen een flesje Sloegin achter. Eenmaal thuis heb ik de auto uitgeladen (het is altijd een hele volksverhuizing), de fazant geslacht (dat wordt een rillette binnenkort), de te maken Sloegin in potten gedaan en de foto’s van de jachtdag uitgezocht en verstuurd naar de groep. Helaas kwam ik er hier achter dat mijn lens niet helemaal schoon was, en daardoor de foto’s minder scherp.

Vandaag is de wintertraining met de hondjes weer begonnen. Wat waren de honden blij elkaar weer te zien en ook omdat ze dan weer ‘leuke dingen’ konden gaan doen. Helaas was het heel erg nat. Niet alleen het veld, maar het kwam ook met bakken uit de hemel. De hondjes vonden het geen probleem, die hebben allemaal weer erg hun best gedaan. Ik kreeg van Jacqueline en Jan nog een mooie tak met laurierblaadjes en een tas mispels. Ook daarvan ga ik proberen een lekker drankje te maken; Nog nooit gedaan, dus ik denk wel dat ik het kan! Het recept van vandaag is op basis van het soepje dat ik in het hotel heb gegeten; Mosterdsoep. Het soepje daar was echt lekker, en ik heb gewoon het recept gevraagd. Het is helemaal leuk als dat ook gedeeld wordt. Als je trek hebt in soep, is dit een heel fijn recept, want deze staat binnen 10 minuutjes op tafel en heeft maar een paar ingrediënten. Helaas waren vandaag de lente-uitjes uitverkocht, maar de bieslook gelukkig niet. En met het regenachtige weer is het net zo’n dag om je even lekker aan een kop soep te warmen na buiten bezig geweest te zijn. Van deze soep kun je trouwens gemakkelijk als een vegetarische variant te maken.