Diploma-uitreiking

Wat kun je blij zijn als je kind weet vanaf 3 havo waar zijn passie ligt. Dan is studeren nog steeds geen appeltje-eitje, hoewel onze oudste zoon dat wel zo heeft doen laten lijken. Maar wat een doorzettingsvermogen en inzet heeft hij gehad. Niet alleen zijn studie gewoon in één keer afgerond, maar daarnaast ook nog eens een extra programma gedraaid en daarbij een record aantal punten behaald wat nog nooit eerder een student heeft neergezet. Gemiddelde cijfers van 7.93, waardoor hij net niet cum laude afgestudeerd is. Dat is best behoorlijk jammer, maar doordat hij zichzelf als persoon ook nog eens goed op de kaart heeft gezet en dat extra programma (640 uur werkdruk naast de reguliere studie en stages in weekenden en avonden, sporten, bijbaantjes, bijles geven en waar het maar kon met vrienden afspreken en naar festivals gaan) hebben wij allemaal diep respect voor hoe hij dit allemaal zonder ‘gezeur’ van ons heeft klaargespeeld. Tristan: Pap en mam zijn zo verschrikkelijk trots op jou!!

Nu door met de volgende opleiding, en waarschijnlijk binnenkort op kamers. Dat laatste zal voor mij het meest wennen worden… Dan wordt het ‘in grote pannen roeren’ wel een stuk minder. (Gelukkig is jongste zoon nog wel thuis.) Maar ik heb de plastic bakjes al gekocht hoor, die kun je dan gewoon meenemen naar waar je kamer ook staat 😉. Het was zó leuk dat zijn bijna-vriendin als verrassing bij zijn diploma uitreiking was. Zoonlief wist van niets, en ‘opeens’ stond zij bij de ingang. Zijn verraste gezicht was prachtig om te zien!

Ik ben intussen bezig de tuin herfst-klaar te maken… Ik liep dinsdagochtend met de honden naar het veld, en het licht en de geur was echt anders dan de afgelopen maanden, hoewel het wel zonnig was.

De herfst heeft zijn intrede gedaan (helaas). Spinnendraden die in slierten aan de takken hangen, de bladeren die al van de bomen vielen, de eikeltjes die onder de boom liggen. In de avond koelt het ook snel af, en dat het om 21.00 uur al donker wordt, vind ik ook erg jammer. Door het veranderde licht en de herfstgeur was de zomer voor mij afgelopen. De ligbedjes heb ik vandaag schoongemaakt en opgeruimd, mijn zwembadje staat voor het weekend in de planning om opgeruimd te worden.

Bij Wodkawoensdag waren wij voor het eerst sinds 9 weken voltallig in onze nieuwe samenstelling. Wat was het weer gezellig. Theo heeft weer erg zijn best gedaan, wij en de paardjes allemaal trouwens, iedereen steeg met een rode kop af en de paarden waren goed bezweet. (Dat ruikt lekker, de paardjes dan!) Marjolein had zich uitgesloofd in de keuken, en had een Dadeltaart gemaakt en een bramenlikeur (de foto laat zien hoe die ‘binnenkwam’ 😵‍💫🤣)meegenomen. Die taart was echt zó lekker, een no-bake-taart.

Ik heb het recept in de link erbij. Door drukte hier is het er niet van gekomen zelf iets te maken en daar foto’s van te maken. Maar ik ga deze taart binnenkort ook maken voor thuis, want we hebben echt gesmuld! Om het nog even dicht te smeren, hadden we van Hellen ook een traktatie. Zij is binnenkort jarig, en had voor ons een verrassing voor bij de koffie.

Vandaag heb ik ook nog een zelfgemaakte verrassing (zelfgemaakt druivensap) gekregen van vriendin Desirée. Dat is toch leuk thuiskomen! ❤️

Ik weet niet of ik komende zondag een blog kan schrijven. Dit is het weekend dat ik met mijn ‘oudste’ vriendin Kessa naar die Heimat ga. Ik heb er echt zoveel zin in! Precies 30 jaar kennen wij elkaar deze week. Dat moet (eindelijk) een keer gevierd worden! Samen oud en knapperig worden is ons doel! Met theetjes drinken met heul veul chocola erbij 🤗😋❤️!