Dikke wang

Ik voel me net een hamster... mijn wang is gelukkig wel wat geslonken, maar nog steeds dik na het bezoek aan de kaakchirurg. De ingreep is me al met al ontzettend meegevallen. Ik werd ook geholpen door een hele vriendelijke zuster en een hele aardige kaakchirurg. Er waren wel 3 extra verdovingen nodig tijdens het boren in de kaak, maar hee, als dat ervoor zorgt dat er pijnloos in de kaak geboord wordt voor een schroef, PRIMA! Drinken zonder knoeien was een uitdaging, maar dat ging beter toen de verdoving was uitgewerkt. Nu had ik in de avond een vergadering en nog wat werkzaamheden hiervoor, en dat was achteraf een beetje teveel van het goede. Dinsdag dus maar heel rustig aan gedaan. Mensen die ik sprak van mijn leeftijd over dat bezoekje, blijken allemaal een trauma te hebben opgelopen in hun kinderjaren door een bezoek aan de tandarts. Mijn trauma kwam van tandarts Breedveld, maar ik ken geen betere verhalen van klasgenoten die naar de 'schooltandarts' zijn gegaan. Niet vertellen wat er moest gebeuren, je moest in de stoel gaan zitten, hup spuit erin en trekken van tand of kies nog voordat de verdoving daadwerkelijk zijn werk had gedaan. Vervolgens werd ik een vies kind genoemd toen ik naast mijn moeder stond om een vervolgafspraak te maken, en het bloed uit mijn mond over mijn jas liep. Een beetje empathie van een tandarts zou al zoveel geholpen hebben, helemaal bij kinderen! Sinds ik (doordat ik samen ben gaan wonen in een andere stad) een andere tandarts heb, ben ik erachter dat dit ook op een 'normale' manier kan. Ik ben een stuk minder angstig. Ik zie dat terug bij mijn kinderen, die hebben gelukkig totaal geen angst om naar de tandarts te gaan. Maar er zijn altijd leukere afspraken te bedenken dan een bezoekje tandarts of kaakchirurg.

Maar... nu wat leuks (en lekkers!) Buffalo wings! Die heb ik afgelopen vrijdag gemaakt als snack voor bij de vrijdagmiddagborrel. Ik ben sowieso groot fan van kip. Je kunt daar echt alle kanten mee op. Deze kipkluifjes zijn gemakkelijk te maken in de oven of frituurpan, en het enige dat je hoeft te doen, is de saus maken. En serieus, die is zo gemakkelijk en snel klaar. Alleen nog de kipkluifjes overgieten met de saus en je hebt een heerlijke borrelhap klaar. Een echte aanrader! Ik heb nog genoeg andere 'sticky' sausjes voor de kipkluifjes, maar die geef ik een andere keer door. En... je eet het met je handen, geen schaamte hoe je handen, vingers of je toet er daarna uitzien! Deze kun je NIET netjes eten (en dat moet je ook niet willen!) Misschien wel even overslaan als je een 'first date' hebt;-)