Dan maar taart...

Ik had deze taart al een tijdje op mijn lijstje staan om weer eens te maken. (Onder andere voor de foto's.) Mijn Esterhazy, bij het onderschrift had ik ook al geschreven 'voor de uitslovers onder ons'... want wat een werk en geduld moet je hebben. In geduld hebben, ben ik niet zo goed, dat is te zien aan de vulling en de 'netheid' van werken bij de topping. Gelukkig doet dat niets af aan de smaak;-) Ik wilde zaterdag deze taart maken, maar ik was weer eens hebberig bij de slager en de groenteman, dus moest ook dat wat ik daar had gekocht bereiden (Ossobucco van ossenstaart, appeltaarten, appelmoes en van een geschoten eend de borsten roken als experiment.) De Esterhazy heb ik vandaag gemaakt, ik had er de gehele middag voor ingepland. Het zou een fris en regenachtig weekend worden, dus ik had alle tijd om lekker te kokkerellen.

Deze taart is vernoemd naar Prins Paul III Anton Esterházy de Galántha (1786–1866), een lid van de adellijke Esterhazy-dynastie en diplomaat in dienst van de Habsburgse keizer. 'Boze tongen' (haha, steeds als ik dat zeg of schrijf, moet ik aan opa Piet denken...) beweren dat hij een verhouding heeft gehad met Keizerin Elisabeth van Oostenrijk, ook wel bekend als Sissi. Ik houd van de Zuid-Duitse en Oostenrijkse keuken. Ik heb sowieso het idee dat, hoe zuidelijker je gaat in Europa, het eten steeds beter en lekkerder wordt. Oostenrijkse Kaiserbrötchen, oftewel Semmel, het Schwarzbrot, de Schnitzels, Kaisersschmarrn, Rostbraten, Eisbein, Tafelspitzsülze, Peterselienkartoffeln en ga zo maar door.

Als je deze taart wilt maken, moet je wel de tijd en de zin hebben (of maken). Ik vind het niet erg om lang in de keuken te staan, maar deze taart spant wel een beetje de kroon wat tijd betreft. Het eindresultaat is dan ook wel een schitterende taart, een echt 'showstopper', en de smaak, echt gewéldig. Het erge is... Ik ben dan zó lang bezig met zoet (ondertussen wordt natuurlijk de hele tijd geproefd en 'gelikkeflikt') dat ik, als de taart eenmaal klaar is, écht trek kan hebben in een broodje kaas of een stokbroodje met iets hartigs... Dat heb ik dus ook maar eerst gedaan; Een stokbroodje met een tapenade, een door een jachtmaat- en kokkerelvriend zelfgemaakte droge worst van ree en een gerookte rillette van ree (beide heerlijk trouwens) met een glaasje rode wijn. Dat taartje op de foto met de warme chocolademelk met slagroom was voor mijn jongste kuiken. Ik neem vanavond wel een mooie punt bij de verwen-koffie, verheug me er nu al op!