.jpg)
Maar gelukkig schijnt de zon tussen de buien door. Zo heb ik redelijk droog met Soof kunnen wandelen. Onderweg een paar boompjes gezien die door storm Corry als luciferhoutjes waren geknapt. Een koppel ganzen die gemengd waren met een (verwilderde) boerengans, of ‘soepgans’, zoals veel jagers deze noemen. Verderop zwommen een paar eendjes in een slootje, die wilde ik wel op de foto zetten, maar die roken onraad en toen ik klaar was om af te drukken, waren ze met z’n allen ondergedoken… Logisch, het waren Kuifeendjes, en dat zijn duikeenden. Ik moest er wel om lachen. Ik heb even gewacht met opnieuw af te drukken tot ze weer boven water waren gekomen.
Jongste zoon had nieuwe kleding nodig, en we zijn samen even naar Utrecht gegaan. Kleding kopen is niet ‘mijn ding’, winkelen is sowieso niet mijn hobby. Maar met de jongens is dat gelukkig geen ‘shop-drama’. Er zijn een paar winkels binnen een straal van iets meer dan 100 meter waar zij/wij bijna altijd wel slagen. Zodra we al wat van de buit binnen hebben, zoeken we een leuk tentje op waar wij kunnen lunchen. Vis en meer is dit keer de lunchzaak geworden. Tijdens de lunch noemt het restaurant zich ‘Brood en meer’. Dit omdat veel lunch-gangers afhaakten op de naam, omdat er gedacht werd dat er alleen vis geserveerd zou worden. Niets is minder waar, maar zoonlief en ik hebben wel voor een lunchgerecht met vis gekozen. Zoonlief had gekozen voor de Gamba’s, ik voor de goedgevulde Bouillabaisse. Na de lunch de laatste modewinkels bezocht, waarbij ook ik nog een leuke trui, rok en blouse heb kunnen scoren. Op de weg naar de auto nog een paar donuts gehaald voor thuis en even langs de viswinkel om lekkers voor onze vrijmibo mee te nemen.
Een mooie zaterdagochtend gehad en van de zonsopgang kunnen genieten. De ganzen vlogen weer met honderden op en over, maar alleen de gepaarde grauwe ganzen mochten geschoten worden. Geen Canadese gans gezien, wel heel veel Nijlganzen, maar die vlogen weer te ver weg. Al met al hadden we een leuk tableau. 2 Gasten die ook waren uitgenodigd had ik al een hele poos niet meer gezien, dat was hartstikke gezellig om bij de koffie naderhand even bij te kunnen kletsen. Eenmaal thuis de ganzen uit elkaar gehaald, zodat ik binnenkort weer een lekkere terrine of rillette kan maken. Wat het gaat worden, weet ik nog niet.
Het begin van de avond was het gelukkig nog droog. Wij hadden met vrienden afgesproken ergens een hapje te gaan eten. Ook dat etentje hebben we meermaals moeten verzetten doordat de horeca dicht moest, maar nu kon het eindelijk doorgaan. Hartstikke leuk bij kunnen kletsen onder het genot van een hapje en een drankje. Dat is toch wel veel leuker dan elkaar via de telefoon te spreken. Het weer is intussen wel omgeslagen, en op weg naar huis zijn we tot onze onderbroek natgeregend. Vanmorgen ook, wat een verschrikkelijk naar en nat weer. Gelukkig is het aan het einde van de middag toch droog geworden. Vandaag stond het ophangen van de vogelhuisjes die ik voor Moederdag vorig jaar had gekregen, maar dat hebben we maar even uitgesteld. In plaats daarvan werken voor de NOJG en de WBE, met ook nog een kascontrole… En voor je het weet is het alweer vijf uur en heb ik nog niets kunnen kokkerellen uit het kookboek.
Gelukkig had ik de Pecanpie van de week al een keer gemaakt, en zoals ik afgelopen woensdag al had beloofd staat vanaf nu het recept van de Pecanpie online. Wat een lekkere taart is dat toch! Het is geen moeilijke taart en de smaak is top. Smeuïg met een knapperige bodem doordat de bodem eerst blind gebakken wordt. Je moet de taart wel een beetje af laten koelen voordat je ‘m aansnijdt. Een aanrader!
