Bijtanken

Zo zit je nog aan de erwtensoep en een weekje later, met een temperatuurverschil van bijna 30 graden, in je t-shirt in het zonnetje in de tuin. En dan kun je even Vitamine D bijtanken, heerlijk!

Wij hebben twee katten. Steven, een oude kater; Hij is een beetje het 'watje van de straat'. En twee jaar geleden is Suus erbij gekomen. Suus is een beetje ondeugend, soms zelfs stout. Zij heeft zich nu verplaatst van de vloerverwarming in de bijkeuken naar buiten in het zonnetje. Wij hebben twee nestkastjes in de tuin, en een paar meesjes en pimpelmezen waren erg druk met het inspecteren van deze huisjes. Die huisjes had ik nog niet 'broedklaar' gemaakt. Een huisje zat vol met aarde, het andere met mos. Toen ik alles eruit gehaald had, leek het mij een goed idee om deze te vullen met watten. Lekker zacht voor eventuele eitjes die daar uitgebroed moeten gaan worden. Ik zag die meesjes in en uit het nestkastje gaan, en het huisje aan de dames laten zien voor goedkeuring. Ik hoop niet dat ik het proces nu heb gedwarsboomd met die watten en een schoon en opgeruimd vogelhuisje. Misschien moet er juist een beetje hooi in, of... moet ik mij er verder niet mee bemoeien. Nu maar afwachten of de vrouwtjes zich laten verleiden in de huisjes in onze tuin te gaan broeden, ik hoop het wel! Suus heeft vol interesse gekeken wat ik toch bij die nestkastjes aan het doen was, maar beide huisjes zijn voor de kat onbereikbaar gelukkig.

Soms kom je mensen tegen die je meteen vanaf het eerste moment aardig vindt. Je wilt diegene beter leren kennen, maar hoe doe je dat, zonder een 'stalker' te zijn. Als later blijkt dat je dezelfde mensen van vroeger kent, maakt dat het een stuk gemakkelijker diegene uit te nodigen voor een kop koffie. Daar moet iets bij gegeten worden. Doordat goede foto's ontbraken, heb ik de Amerikaanse wortel-notentaart nog een keer gemaakt. Daar had ik al een hele tijd trek in, en had alle ingrediënten hiervoor al in huis gehaald. Dit is geen luchtige taart. Als je hier een stuk van op hebt, hoef je niet meer te lunchen. Deze taart is erg smaakvol door de warme smaak en geur van winterse specerijen zoals kaneel en nootmuskaat. De wortel en de ananas maken de taart smeuïg en de mascarpone met wat sinaasappel, poedersuiker en een vleugje rum zorgen voor een mooie, volle en romige noot.

Als tegenhanger voor het zoet, heb ik voor de vrijdagmiddagborrel de Geroosterde nootjes gemaakt. Die zijn in een handomdraai gemaakt. Beetje olie en wat specerijen met de noten vermengen, uitstorten op een bakplaat en even in de oven. Een keer omscheppen, maar dat is het dan ook. Je moet de noten wel even af laten koelen, dan worden ze weer knapperig. Ideaal voor bij de borrel. Wij hadden bij De Woerdenaar een borrelplank besteld met onder andere mooie gerookte vis en dungesneden ham en wat brokkelkaas van een lokale kaasboer. Wat is nu leuker dan het weekend te beginnen met een klein feestje met het gezin.