Bessen plukken

Sleedoornbessen, daar kun je een lekker Jagersdrankje van maken: Sloegin. Om die bessen te bemachtigen, moet je wel wat moeite doen. Er moeten voldoende struiken zijn, de vogels moeten ze niet al allemaal opgegeten hebben en… de struiken zitten vol gemene doornen en vaak in de buurt van bramenstruiken die ook vol stekels zitten. Van een jachtvriend had ik een locatie doorgekregen waar deze struiken staan. Ik zou sowieso gaan, maar met z’n tweetjes is het natuurlijk veel gezelliger. En dan vraag je natuurlijk een vriendin met groene vingers die veel van bloempjes en struiken af weet. Eerst even bijkletsen en koffie drinken en daarna op naar Den Haag. Al gauw vonden wij de sleedoornstruiken. Maar de bessen hangen niet in trosjes bij elkaar, maar steeds met één of twee, hooguit 3 bij elkaar hangend tussen de gemene doornen in. We hebben veel lol gehad tijdens het plukken, en de meeste bessen hingen hoog in de struiken, waardoor goede samenwerking vereist was.

Hier werd weer een ‘auw’ geroepen, daar weer een petje verloren… je snapt het al, er werd veel geschaterd tijdens ons ‘tuuttuuttuut’-gezellig bijkletsen en bessenplukken. Terwijl we bezig waren, hoorden we een ronkend geluid van een quad. Beiden dachten dat daar iemand zou komen die ons zou vertellen dat we maar een bakje vol mochten verzamelen, maar het was de jachtvriend die even kwam kijken. Of we nog even koffie zouden komen drinken als we klaar zouden zijn.

Na een tijdje hadden we genoeg bessen bemachtigd en vonden wij dat wij wel een kop koffie met een kleine lunch hadden verdiend. Bij een klein schattig tentje, Pompke, op een hoekje dichtbij (die heb je veel in Den Haag), hebben we heerlijk op het terras met verwarmde kussentjes gezeten. Daarna zijn we doorgereden naar de jachtvriend om onze buit te laten zien en gezellig met hem en zijn vrouw even koffie te drinken. Het is altijd gezellig bij deze lieve en hartverwarmende vrienden, waardoor je uiteindelijk altijd later vertrekt dan je ingepland had. Toen ik mijn vriendin naar huis bracht, kwamen we langs het slagertje in Harmelen, Slagerij Van Rhenen, die zelf bloedworst en balkenbrij maakt. Natuurlijk moesten we daar even stoppen, al was het maar om weer even een stukje bloedworst te halen en aan Spanje terug te denken. (Maar deze is echt ‘Hollands’, dus dat is niet echt gelukt…). Het was een hartstikke leuke dag en heerlijk om elkaar weer echt even gezien en gesproken te hebben.

’s Avonds word ik gebeld, of ik zin heb om mee te gaan op de ganzen en dat waar het jachtseizoen op geopend is. De wekker moet vroeg gezet worden, de jachtspullen klaargelegd en Soof heeft in de gaten dat we de volgende ochtend iets leuks gaan doen en wijkt geen 30 centimeter van mijn zijde. Het is fris die ochtend en nog donker als ik met Soof in de auto stap. Op de afgesproken plek verzamelen en dan met quad, aanhanger gevuld met alle lokkers, hutjes, honden en jagers het weiland in. Het is nog donker als we de lokkers neerzetten en de hutjes plaatsen, terwijl we de ganzen horen op de weilanden om ons heen. De zonsopkomst is prachtig! Ondanks dat de ganzen hoog en ver vliegen en besluiten op weilanden verderop te foerageren, hebben we buit en drinken we na afloop koffie bij de boer. Soof heeft een paar mooie apporten gedaan, maar moest daarvoor wel door de moddersloten.

Die heb ik maar even gewassen, daarna de ganzen geslacht en terwijl ik mijn wapen poetst zegt manlief tegen me: ‘Wie had dat 30 jaar geleden verwacht, dat jij nog eens zou gaan jagen, ganzen zou slachten en hier aan de tafel je wapen zou poetsen’. En inderdaad, als je dat 30 jaar geleden tegen mij gezegd zou hebben, zou ik hard gelachen hebben. Hoewel mijn rug sterker is, moet ik even plat. Maar wat een leuke dagen heb ik weer gehad! Die waren welkom na alle drukke dagen aan het begin van de week met allerlei overleggen en vergaderingen.

Oh ja, soms moet je ook gewoon even goed om je heen kijken voor grappige plaatjes en beelden… Deze zag ik in een weiland… arm schaap 🤣 🙈 Binnenkort maar weer naar die Heimat om 'rinkeldekinkel' weer naar huis te rijden, ik heb geen gin meer om de Sloegin te kunnen maken.

Haha, ik vergeet helemaal het recept van vandaag… Pastei met paddenstoelen en kip… Lekker bezig 😅. We zitten middenin het paddenstoelenseizoen, en dit is echt lekker als je terugkomt van het buiten-zijn. Lekker, makkelijk en echt comfort-food! Natuurlijk te weinig foto’s gemaakt, want zodra je deze op tafel zet, wil je het liefst meteen aanvallen.