top of page
Monique Jansen

Zoete Indo-lekkernij

Bijgewerkt op: 13 feb.


Na een aantal hartige (Indo-)recepten nu eens een zoete lekkernij, Kue Lapis. Dit is op zich geen moeilijk recept, maar wel tijdrovend. Mijn moeder maakte het daardoor niet heel vaak, maar als het gemaakt werd, was het feest! Je kunt dit hapje vaak bij de toko kopen. Net als Lemper, Pasteitjes, Risolles en Bapao en Spekkoek. Allemaal Indo-heerlijkheden, maar ook allemaal tijdrovend. Bij de toko wordt vaak 3 kleuren gebruikt; Rood, groen en wit. De enige reden die ik mij daarbij kan voorstellen is dat Indo’s van kleurtjes houden, net als dat bijna elke Indo wel in een muziekbandje zit. Ik heb twee kleuren gebruikt, of eigenlijk geen extra kleur, omdat de Pandanpasta die in dit recept gebruikt wordt ervoor zorgt dat je die prachtig groene kleur krijgt. Als je wilt weten hoe lang iemand aan het fornuis gekluisterd heeft gezeten, tel je de laagjes. Voor deze lekkernij moet je geduld, geduld, geduld hebben. Ben je een keer te ongeduldig, dan zie je dat meteen terug in de laagjes die dan in elkaar doorlopen. (Zoals je kunt zien, ben ik ook weer eens een keer te snel geweest met het volgende laagje…)


Ik heb een mooie week achter de rug. Op dinsdagavond hadden wij met onze WBE Lopikerwaard een workshop georganiseerd hoe je vederwild moet slachten. Dat is iets dat je namelijk niet leert bij de jachtopleiding. Maar je wilt natuurlijk wel graag weten hoe je je fazant, eend of gans uit elkaar haalt en er daarna in panklare stukken snijd. Deze workshop proberen wij elk jaar te organiseren, en deze zit altijd binnen no-time vol. Dit keer was er een extraatje voor de deelnemers; Er werd naast het slachten ook een paté van wild en ossenworst gemaakt. Gelukkig kunnen we gebruik maken van professionele machines, want met deze hoeveelheden zou het vermalen van het vlees qua tijd niet gelukt zijn. Zo laat de wildslachter zien waar de groeiklier van een gans zit, hoe je aan de snavel van een gans kunt zien of het een oud of een jonger beestje is en hoe je het veerwild het gemakkelijkst en zonder teveel snijverlies uit de veren krijgt. De deelnemers kregen de zelf gedraaide ossenworstjes en de wildpaté met instructies mee naar huis om daar af te bakken. Het was echt weer een leuke en leerzame avond.


De avond daarna hadden we overleg met de activiteiten commissie van de WBE. En zoals de naam het al doet verraden, deze verzorgt de activiteiten voor de leden. Binnenkort hebben we een lezing gepland staan over ‘Nazoek en schottekens’ van grofwild. Want helaas schiet je, om wat voor reden dan ook, ook wel eens een keer mis als je je schot afgeeft. Wat je dan juist wel of niet moet doen, en waar je op moet letten op de aanschotplek krijgen we dan te horen en te zien. Maar ook o.a. een uitje om kleiduiven te gaan schieten, naar de schietbioscoop om te oefenen met je kogelbuks, een eendenbroedkorf vlechten en een lezing over roofvogels staan op het programma.


Afgelopen zaterdag heb ik een Vossendag gehad. Hoewel vossen prachtige beestjes met een hoog ‘knuffelgehalte’ zijn, zorgen deze dieren er helaas wel voor dat er veel weidevogels, die het op het moment al best zwaar hebben, worden opgepeuzeld. Jagers proberen hier voor een balans in aantal te zorgen. Een vos laat zich moeilijk vangen en is veelal ’s nachts op pad. Bij zo’n vossendag zit veel werk in zowel de organisatie als in de uitvoering. Er zijn deze dag zeker 60 jagers en drijvers opgetrommeld. Bij de afgesproken verzamelplek krijgen we onder andere te horen wie op welke post komt te staan, hoe er door de drijvers en honden gedreven gaat worden en waar je met veiligheid op moet letten. Iedereen is ook verplicht signaalkleding te dragen, zodat iedereen goed zichtbaar is voor de schutters. Ook de hondjes hebben veelal signaalvesten of signaalbanden om. Er moet rekening gehouden worden met de wind, maar ook met hoe gedreven gaat worden, omdat er ook een provinciale weg is waar ‘burgers’ zich bewegen.


Als wij schutters naar onze posten lopen, zien we een sprong reeën die nieuwsgierig naar ons staan te kijken. Zij rennen de bossages in als wij te dichtbij komen. Daar moet dus ook rekening mee gehouden worden, dat als zij uit de bossages gedreven worden, daar niet op geschoten wordt. Als iedereen op zijn post staat, wordt het signaal gegeven dat de drijvers beginnen met lopen. Na een paar minuten zie ik iets bewegen tussen de bomen en struiken. Ik voel meteen de adrenaline door mijn lijf gieren, maar zie dan dat het een kat is. De reeën worden inderdaad de bossages uitgedreven, en gaan er steeds in kleine groepjes uit. Een bok staat nog even stil op het weiland, en kijkt nog eens om. Dan besluit hij om toch terug de bossages in te willen, en springt op een meter of 10 bij mij vandaan de sloot over, zó de bosjes in. Het is een prachtig gezicht! Niet veel later klinken twee schoten. Als de drift voorbij is, word ik gebeld dat ik de jagers mee terug kan nemen naar voren. Onderweg praten we wat we gezien hebben. Er komt een appje binnen dat er een rekel is geschoten. Als iedereen weer bij elkaar is, blazen de jachthoornblazers de vos dood. Dan lopen we terug naar de schuur en drinken we nog wat na. Het was een prachtige ochtend, en gelukkig niet voor niets.


Ik vind dat jagers helaas vaak negatief in de media worden neergezet. Ja, er worden dieren doorgeschoten. Maar daar zit een reden achter. Jagers zorgen voor een balans van het aantal dieren in een veld, proberen schade van bijvoorbeeld ganzen aan weilanden binnen de perken te houden of andere inheemse dieren te beschermen. Daar gaat onder andere veel tijd in zitten, maar een ochtend in het veld zijn, genieten van het buiten zijn, buit kunnen bemachtigen door samen te werken met je hondje, de buit zelf schoon en panklaar kunnen maken en er daarna iets lekkers van maken, dat is prachtig. Ik heb een keer gehad dat wij op de hazen waren, en er iemand vanaf de weg riep ‘die kun je ook bij de Albert Heijn kopen’…, dan vraag ik me af uit welk ei je komt. Of het voorpaginanieuws van de week, dat pretparken de dieren op de draaimolens moeten vervangen door auto’s en vliegtuigjes. Slaan we dan niet een beetje te ver door?  


Vriendin Kessa ziet Sarah vandaag!! Gefeliciteerd lieverd!!!



  

52 weergaven0 opmerkingen

Recente blogposts

Alles weergeven

Comments


bottom of page