top of page

Gelukt!

Monique Jansen

Ik had mezelf voorgenomen ganzenborsten te roken. Maar... de keren dat ik mee zou gaan op de ganzen, heb ik zelf moeten afzeggen (Corona-test van mezelf of een gezinslid en wachten op de uitslag) of werden afgezegd. Daardoor had ik geen ganzen die ik panklaar kon maken, laat staan de borsten om te kunnen roken. Dan komt het mooi uit dat je bij een jachtvriend aanwaait. Toen ik vertelde dat mijn voornemen niet door zou gaan, kreeg ik meteen een paar zakken gevacumeerde ganzenborsten mee uit de vriezer. Omdat ik ook nog nooit ganzenborsten gerookt had, kreeg ik van deze jachtmaat meteen een naam en een filmpje door van iemand waarmee hij weer naar de schietbioscoop in Harderwijk was geweest, Arco van Dijken. Ik kreeg donderdag de ganzenborsten mee, wilde die zaterdag in de pekel leggen en dan zondag roken. Het zou goed weer worden, droog in elk geval, dus een mooie dag om de Kamado aan te steken. Helaas... daar had ik geen rekening, de borsten moeten inderdaad 24 uur in de pekel liggen, maar daarna drooggedept worden en vervolgens nog eens 24 uur drogen in de koeling. Dat zou betekenen dat ik pas op maandag de Kamado aan had kunnen steken. Ik weet niet of je het weer van afgelopen maandag nog op je netvlies hebt staan, maar in de ochtend was het waterkoud en daarna is het gaan regenen... de hele dag! Die borsten konden nog wel een dagje langer drogen, ik besloot pas dinsdag de Kamado aan te steken en de nieuwe uitdaging aan te gaan.


De borsten heb ik ontvliesd en de slechte stukken weggesneden. Ik heb een grote magneet waarmee ik eventuele hagelkorrels zoveel mogelijk uit het vlees kan halen. De magneet heb ik langs de borsten gehaald, zodat niet iemand zijn tanden breekt op een korrel hagel, of in elk geval de kans hierop zoveel mogelijk verklein. Daarna heb ik de pekel gemaakt. Ik heb het recept van Arco iets aangepast, en ook de specerijen eerst even in een koekenpan verhit. Zo komen de aroma's van de specerijen veel beter tot hun recht. Ik had gelukkig nog ijsblokjes in de vriezer. Als je die niet hebt, is het ook geen ramp. Maar door ijsblokjes in plaats van koud water te gebruiken, is de pekel meteen gebruiksklaar. (Ik ben daar vergeten een foto van te maken.) In een grote, afsluitbare plastic bak had ik de pekel en de borsten gedaan. Het paste maar net aan in de koelkast. De dag daarna de borsten uit de pekel gehaald en droog gedept met keukenpapier en weer terug in de koeling.


Dinsdag heb ik de Kamado aangestoken en daar houtsnippers van oude Whisky-vaten bij gedaan. Indirect heb ik de ganzenborsten op roosters rustig op een lage temperatuur laten roken. Na een uurtje heb ik de luchtroosters verder open gezet en de temperatuur op laten lopen naar 110 graden. Met een thermometer die de kerntemperatuur meet, heb ik de borsten in de gaten gehouden. Bij een kerntemperatuur van tussen de 55 en de 60 graden zijn de borsten klaar. Dat duurde ongeveer een half uurtje. Alle borsten van de roosters en meteen maar een Gerookte ganzenborst aangesneden om te proeven.... Best spannend na al het werk, nou ja, werk... meer het wachten! Er was wel een rooksmaak, maar niet heel diep. Eigenlijk meer een subtiele rookgeur- en smaak. En ook spannend, omdat ik een ganzenborst gebakken in de koekenpan niet lekker vind. De borsten zijn mals en eigenlijk ben ik best heel, heel erg trots dat ze zo goed gelukt zijn! De kruiden en specerijen proef je nog goed terug. Soms zit er nog ergens een venkelzaadje of peperkorrelstukje op een dun gesneden plakje, dat je als kleine smaakexplosie proeft. Ik heb mijn buurman (de bge-fanaat) en een leuke buurvrouw (ik had haar verteld dat ik die middag voor het eerst zou gaan roken) beiden een gerookte borst gegeven. De jachtvriend van wie ik de borsten had gekregen, moet het even met alleen de foto's doen. De reacties waren super! Dit ga ik zeker vaker doen, en dan weer een beetje spelen met de pekel-ingrediënten. Maar dan moet ik wel eerst een paar ganzen schieten....



53 weergaven0 opmerkingen

Recente blogposts

Alles weergeven
Kort blog

Kort blog

Doorslaan

Doorslaan

Comments


©2020 Monique Jansen

bottom of page