Helaas geen paardrijden vandaag. Doordat het de afgelopen tijd best druk was, gooide ik spullen zo húp in de garage. Waar ik normaal gesproken een ‘georganiseerde chaos’ had, was het nu een bende en moest ik naar dingen zoeken in plaats dat ik die zó uit de garage kon toveren. Tijd om op te ruimen. Nu liggen spullen weer geordend op hun plek en heb ik weer een ‘netjes’ georganiseerde chaos waar ik alles gemakkelijk snel kan vinden en pakken als ik het nodig heb. (Manlief denkt daar anders over…) Maar kennelijk heb ik tóch weer net te veel gedaan en protesteerde mijn rug naderhand. Tijdens het opruimen voelde ik het al een beetje zeuren, maar ja, ik wilde het werk afmaken zodat het van mijn lijstje afgevinkt kon worden. Ik ben nog wel naar hondentraining gegaan met een extra tabletje, maar ideaal was anders. Onderweg er naar toe had ik wel lekker de stoelverwarming aan die lekker gloeide op mijn met Midelgan ingesmeerde rug. Ik ben nog een even gestopt om foto’s te maken onderweg, want op de snelweg zag ik al een prachtige regenboog en schitterende luchten. Daar waar ik eindelijk even de auto aan de kant kon zetten, heb ik dat meteen gedaan. Maar verderop op de dijk had ik ook graag even gestopt om een paar foto’s te schieten, maar er zaten twee auto’s achter me helaas. Fien deed weer erg haar best bij de training, maar daar heb ik nu geen foto’s of filmpjes van.
Soms wordt mijn rug beter na een nacht slapen, maar helaas was dat vanmorgen niet het geval. Dan heb ik nog een tweede kans, dat het na een dag of 3 minder pijnlijk wordt. Als dat ook niet zo is, zal ik een nieuwe afspraak moeten maken bij de therapeut. Jammer, want daar ben ik net afgelopen maandag geweest en toen liep ik weer als een kievit. Doordat ik nu tijd over had doordat ik niet ben gaan rijden, ben ik eindelijk weer even bij mijn ‘oudste’ vriendin aangewaaid. We hebben nu een weekend geprikt waar wij samen naar die Heimat zullen gaan. Dat gaan we doen om te vieren dat wij dit jaar 30 jaar lief en leed met elkaar delen❤️. Waar precies naartoe, weten we nog niet. Maar daar hebben we nog alle tijd voor. Ik ben allang blij dat het weekend is geprikt. Ik heb met de Ladies nog wel samen wat gedronken en een taartje gegeten. En even bij het nieuwe veulentje gekeken. Helaas was ik net te laat om de oudere veulentjes met de moeders naar de wei te brengen.
Dat Fien groeit als kool en soms ook erg stout is, en met name thuis (en als er dan geen getuigen op visite zijn), had ik al verteld. Maar ik heb nu bewijsmateriaal. Ze is op de bank gesprongen en op één of andere manier achter de bank beland. Ze kon nergens meer heen en is aan het piepen gegaan. Ook heeft ze een plint versierd met haar tandjes en een mooi kussen met traagschuim gesloopt. Je moet op het moment ogen in je achterhoofd hebben, zo verdraaide snel is ze.
Vandaag heb ik een leuk recept voor je als er vrienden blijven eten. Goed van tevoren voor te bereiden en daarna laat je je oven het werk doen: Porchetta met salie, tijm, knoflook en pijnboompitten. Voor de foto heb ik dit gemaakt toen manlief en ik met z’n tweetjes waren, dus heb ik een kleiner stuk vlees gebruikt en helaas ook zonder zwoerd. Dat zwoerd geeft een mooie knapperige korst. Maar zonder is dit mooie stukje vlees ook echt heerlijk hoor, dus mocht je zelf ook een keer misgrijpen bij de slager, geen paniek. Straks hebben we weer een lang weekend, ik verheug me er nu al op. Mooi weekend alvast!!
Comments